Του Κωνσταντίνου Μίχαλου προέδρου ΚΕΕ ΕΒΕΑ

Τα θέματα που κυριάρχησαν κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης ήταν η αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους και η αντιμετώπιση των κοινωνικών συνεπειών της κρίσης.

ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΠΕ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

Ωστόσο, δεν ακούσαμε με λεπτομέρειες το σχέδιο της νέας κυβέρνησης για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, μέσα από την ανάδειξη ενός νέου, υγιούς παραγωγικού μοντέλου, απαλλαγμένου από τις αδυναμίες του παρελθόντος. Δεν υπήρξε αναφορά στην κινητοποίηση του ιδιωτικού τομέα, στη στήριξη της πρωτοπόρου επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας, της εξωστρέφειας και της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Δεν υπήρξε σαφής δέσμευση για την απομάκρυνση των εμποδίων και των αντικινήτρων, που κρατούν καθηλωμένες τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας.

Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

Οι ελπίδες για ανάκαμψη της οικονομίας όμως, θα κρατηθούν ζωντανές μόνο όταν υπάρξει κινητοποίηση των υγιών δυνάμεων της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και το κράτος παραμείνει στο ρόλο του επόπτη της εφαρμογής των νόμων του υγιούς ανταγωνισμού της αγοράς. Ακόμη κι αν η διαπραγμάτευση για το χρέος έχει θετικό αποτέλεσμα – κάτι που προφανώς εύχεται κάθε λογικός πολίτης – η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να ξεφύγει από το φαύλο κύκλο των ελλειμμάτων και της ύφεσης. Αν δεν υπάρξει ένας νέος αναπτυξιακός σχεδιασμός που θα δώσει ώθηση στην επιχειρηματικότητα. Η ασθένεια σήμερα είναι αποτυχημένο παραγωγικό μοντέλο, με κύριο χαρακτηριστικό ένα υπερμέγεθες κράτος που είχε τη συνήθεια να παρεμβαίνει παντού, να αναλαμβάνει το ρόλο του επιχειρηματία, του εργοδότη και του καταναλωτή, να δημιουργεί μονοπωλιακές καταστάσεις, να τρέφει πελατειακά και κομματικά δίκτυα και – αναπόφευκτα – να απαιτεί όλο και υψηλότερους φόρους από τους πολίτες, για τη συντήρησή του.

Η ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ

Αυτό το μοντέλο και η πλασματική ευημερία που παρήγαγε, με όχημα το φθηνό δανεισμό, αποτελεί τη ρίζα της ελληνικής κρίσης. Αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει, αν θέλουμε πραγματική και βιώσιμη ανάπτυξη, η οποία θα στηρίζεται περισσότερο στην παραγωγή και στις εξαγωγές και λιγότερο στην κατανάλωση. Μια ανάπτυξη που θα επιτρέψει όχι μόνο την εξυπηρέτηση του χρέους της χώρας, αλλά κυρίως την ενίσχυση της απασχόλησης και την αποκατάσταση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Η ανεργία του 26% δεν μπορεί να καταπολεμηθεί με προσλήψεις στο δημόσιο τομέα, αλλά με νέες ιδιωτικές επενδύσεις, με τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων και την ανάπτυξη των υφιστάμενων, ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και υψηλότερα εισοδήματα, να αυξηθούν τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων, να υπάρξουν πόροι για τη χρηματοδότηση των κοινωνικών πολιτικών του κράτους.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΤΙΚΩΝ ΜΟΝΤΕΛΩΝ

Αυτό το μοντέλο ανάπτυξης που θα βασίζεται στην ανάδειξη των υγιών δυνάμεων της αγοράς πρέπει να στηριχθεί από τη νέα κυβέρνηση. Με κινήσεις για τον περιορισμό του κράτους – επιχειρηματία, την άρση των εμποδίων στην επιχειρηματικότητα, τη μείωση της φορολογίας, την προσέλκυση νέων ιδιωτικών κεφαλαίων με αποκρατικοποιήσεις που στηρίζονται σε διαφανείς όρους και διαδικασίες. Η αναβίωση αναχρονιστικών μοντέλων που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν παταγωδώς στο παρελθόν, δεν θα οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση. Αντίθετα, θα γυρίσει τη χώρα πολλά χρόνια πίσω, θα αναπαράγει τα προβλήματα και τις αγκυλώσεις που μας έφεραν εδώ. Η νέα κυβέρνηση, αν κρίνει κανείς από τις προγραμματικές δηλώσεις της, δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει απόλυτα αυτή την πραγματικότητα. Ας ελπίσουμε ότι η συνέχεια θα μας διαψεύσει.