Tου Κώστα Ξυλούρη

Στη ζωή, όπως και στην πολιτική, είναι καλό για να έχεις μέλλον, να βλέπεις την πραγματικότητα κατάματα, χωρίς μυωπικούς φακούς και αυτάρεσκες ψευδαισθήσεις. Η πραγματικότητα είναι μία και αυτή καθορίζει την αλήθεια.

Στην προκειμένη περίπτωση ο λαός με τις επιλογές του την 25η Ιανουαρίου καθόρισε το πεπρωμένο του και την πορεία της πατρίδας. Βροντοφώναξε ένα αμετάκλητο ΟΧΙ στη συνέχιση μιας αδιέξοδης και κοινωνικά ανάλγητης πολιτικής που οδηγούσε την κοινωνία στο αδιέξοδο, την οικονομία στα βράχια και την Ελλάδα «στο περιθώριο της Ιστορίας».
Είπε ένα σκληρό ΟΧΙ στην εθνική απαξίωση και την καταρράκωση της συλλογικής και προσωπικής αξιοπρέπειας. Γιατί αυτό το τελευταίο είναι το στοιχείο που χαρακτηρίζει τον Έλληνα.

ΕΤΟΙΜΟΣ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ

Ο λαός επέλεξε έναν νέο πρωθυπουργό, με φρέσκες ιδέες, με έντονη ριζοσπαστική αγωνιστικότητα, ο οποίος τα τελευταία δύο χρόνια, παρά τα όποια βαρίδια του κόμματός του έχει επιδείξει μαχητικότητα, προσαρμοστικότητα και ρεαλισμό. Ο Αλέξης Τσίπρας, είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς μαζί του, τα τελευταία χρόνια υπερέβη τις κλασικές αδυναμίες της Αριστεράς και κατάφερε να εκφράσει όλους όσοι τα τελευταία χρόνια πληγώθηκαν από τις μνημονιακές δουλείες και πλήρωσαν βαρύ τίμημα για τη διάσωση της πατρίδας.
Πριν από λίγες ημέρες, με τις προγραμματικές δηλώσεις και τον διπλωματικό μαραθώνιο στον οποίο έχει επιδοθεί απέδειξε ότι ήταν έτοιμος από καιρό να αναλάβει τις ευθύνες μιας χώρας που κινδυνεύει και ενός λαού που εναποθέτει ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Όπως όλα δείχνουν, είναι έτοιμος να πάρει το ρίσκο μιας διαπραγμάτευσης, της οποίας η έκβαση είναι εκ των πραγμάτων αβέβαιη.

ΣΧΕΔΙΟ ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Κατάφερε, και αυτό πρέπει να του το αναγνωρίσουμε, στην ηλικία των σαράντα ετών και σε ελάχιστο χρονικό διάστημα –συγκρίνοντας πάντοτε με την πρακτική του παρελθόντος– να γίνει αρχηγός μιας παράταξης με χαμηλά ποσοστά και τώρα πρωθυπουργός με μια ακτινοβολία που ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα.
Ο λόγος του, πέραν της ρητορικής που ικανοποιεί το κομματικό κοινό, μόλις λίγες ημέρες μετά τις εκλογές προσαρμόστηκε στις αναγκαιότητες ενός έθνους να επιβιώσει και να πορευτεί μαζί με τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς. Από τις χίμαιρες του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και τις πρώτες ατυχείς βερμπαλιστικές δηλώσεις υπουργών του κατάφερε να περάσει στις πρώτες δηλώσεις-μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης και στην περιγραφή ενός βασικού σχεδίου υπέρβασης του μνημονίου.

ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ

’φησε ευφυώς πίσω τα περί κουρέματος του χρέους και κατάργησης συλλήβδην των μνημονιακών απαιτήσεων και προχώρησε στην εξαγγελία μέτρων για τα οποία ουδείς, ούτε από την αντιπολίτευση, έχει αντίρρηση. Δεσμεύτηκε για την αποκατάσταση των βασικών εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, που χωρίς δημοσιονομικό αποτέλεσμα και μόνο για ιδεολογικούς λόγους η τρόικα μαζί με την κυβέρνηση Σαμαρά είχαν καταργήσει. Υποσχέθηκε το αυτονόητο, ότι δεν θα πληγούν άλλο τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα και κυρίως οι συνταξιούχοι. Έβαλε στο επίκεντρο της κρατικής φροντίδας όλους όσοι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Τι ποιο λογικό για όλες τις πολιτικές δυνάμεις!
’φησε πίσω τις «μάγκικες» δηλώσεις για κατάργηση όλων των ιδιωτικοποιήσεων και μίλησε για αξιοποίηση και όχι ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Κατέστησε με αυτόν τον τρόπο σαφές ότι οι υποδομές και τα δίκτυα δεν πωλούνται. Ουσιαστικά είπε αυτό που έλεγαν όλα τα προηγούμενα χρόνια όλες οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου και η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου το 2010.

ΘΕΜΙΤΟΙ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΙ

Και στο σημαντικό θέμα της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους μετά τις πρώτες «ηρωικές» μέρες και τις κραυγές θριάμβου, ο πρωθυπουργός συναισθάνθηκε το βάρος της εθνικής ευθύνης και άφησε πίσω τις φωνές περί «αντιμερκελικού» μετώπου σύγκρουσης. Φαίνεται να αναζητεί εκείνους τους θεμιτούς συμβιβασμούς, αναγκαίους στην πολιτική, που θα οδηγήσουν την Ελλάδα στην έξοδο από το τέλμα και στο προσκήνιο της ιστορίας. Πρόκειται για μια καλοσχεδιασμένη πρακτική συμβιβασμών και συνθέσεων για το κοινό ευρωπαϊκό μέλλον της πατρίδας και των εταίρων μας και όχι περί «κωλοτούμπας», για την οποία μιλούν πολλοί από την αντιπολίτευση, θεωρώντας ότι έτσι θα φέρουν πιο κοντά την παρένθεση της διακυβέρνησης Τσίπρα. Μέγα λάθος όλων όσοι πιστεύουν από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ ότι παρακολουθώντας χαιρέκακα τα τεκταινόμενα και αναμένοντας την αποτυχία του πρωθυπουργού θα καρπωθούν τα επίχαιρα της καταστροφής. Μέγα λάθος αφού δεν αντιλαμβάνονται ότι ο λαός, είτε ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ είτε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, επιζητεί μια ειλικρινή στάση εθνικής συνευθύνης στη διαπραγμάτευση, που αφορά τη χώρα και όχι τα κόμματα. Ας γνωρίζουν όσοι ποντάρουν στη στρατηγική της παρένθεσης, και αυτό αφορά κυρίως τον κ. Σαμαρά, ότι οι πολίτες δεν πρόκειται να ξανακαλέσουν «την κλάση τους». Οι ευθύνες της αποτυχίας τους καταλογίστηκαν στις εκλογές, όπως και η δουλοπρέπεια με την οποία αντιμετώπισαν τους δανειστές μας.

ΝΑ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ

Ο λαός γνωρίζει καλά ότι ο κ. Σαμαράς, αντί να διαπραγματευτεί για την πατρίδα, διαπραγματεύτηκε για τον εαυτό του και τα συμφέροντα που εκπροσωπούσε. Και ο κ. Βενιζέλος πλήρωσε τον πολιτικό αμοραλισμό του και την πάση θυσία κατάληψη μιας κυβερνητικής θέσης, οδηγώντας ένα κόμμα με μεγάλη ιστορία στη συρρίκνωσή του. Τώρα είναι η ΩΡΑ της Εθνικής Συνευθύνης και σε αυτήν οφείλουν να συμβάλουν όλοι, και οι κυβερνώντες και οι αντιπολιτευόμενοι. Οι της κυβερνητικής πλειοψηφίας οφείλουν να στηρίξουν τον πρωθυπουργό διά της σιωπής τους και της απουσίας τους από τα «υπερφίαλα» τηλεπαράθυρα. Αρκεί η δημοσιότητα της πρώτης ημέρας που έκανε αρκετό κακό στην εικόνα της κυβέρνησης, αρκεί η υπερφίαλη εκλογική ρητορική που κάποιοι εκ του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν να εκπέμπουν. Τώρα είναι η ώρα της περισυλλογής, της ευθύνης και της κυβερνητικής δράσης.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ

Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ ας αντιληφθούν ότι ο λαός τούς κατέταξε στα έδρανα της αντιπολίτευσης όχι για να περιμένουν την πτώση της κυβέρνησης Τσίπρα, αλλά για να συμβάλουν στην εθνική διαπραγμάτευση με λόγο ευθύνης και όχι μικρόψυχης αναμονής καταστροφής της χώρας. Ας αποφασίσουν τελικώς οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος εάν είναι με τον λαό ή συνεχίζουν να σιγοντάρουν τη σκληρή στάση των δανειστών.Είναι η ΩΡΑ της Εθνικής Συνευθύνης και της πραγματικής αξιοπρεπούς διαπραγμάτευσης για μια κοινά επωφελή λύση του αδιέξοδου μεταξύ της Ελλάδας και των Ευρωπαίων εταίρων μας. Σε αυτή την πορεία δεν υπάρχουν οπισθοχωρήσεις, αλλά αναγκαίοι εθνικοί συμβιβασμοί, προκειμένου η Ελλάδα να ξαναγίνει ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο λαός να νιώσει μετά από χρόνια εθνικά αξιοπρεπής. Ο Ανδρέας Παπανδρέου έδειξε τον δρόμο πως μόνο ένας Ηγέτης μπορεί να κάνει τους αναγκαίους συμβιβασμούς για την ανοδική πορεία του έθνους. Μένει να αποδειχθεί εάν ο Αλέξης Τσίπρας εκτός από τη στόφα του αρχηγού της παράταξής του έχει και τα κότσια του Ηγέτη. Μένει να αποδειχθεί αν θα κατορθώσει να γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά του στην πολιτική ιστορία του τόπου.