Restart στα ελληνικά ναυπηγεία: Το megaplan από τη ναυπηγική βιομηχανία μέχρι τον θαλάσσιο τουρισμό - Τι αλλάζει σε λιμάνια, συμβάσεις και θέσεις εργασίας

Ο Δεκέμβριος βρίσκει τα ναυπηγεία του Περάματος σε κινητικότητα, με τα βάζα φορτωμένα, εργάτες πάνω σε σκαλωσιές και τη μία ανέλκυση να βρίσκει την άλλη, γεγονός που δείχνει τα πρώτα σημάδια ανακούφισης από την άνευρη προηγούμενη σεζόν. Την ίδια ώρα, καταλυτικές αλλαγές ανακοινώνονται και για την Ελευσίνα, τη Σύρο, τη Σαλαμίνα και τον Σκαραμαγκά, σε ένα ευρύτερο σχέδιο υλοποίησης του νέου αναπτυξιακού μοντέλου για τα λιμάνια της χώρας.

Μήπως έφτασε η ώρα να πάρει τη θέση που της αξίζει η ναυπηγική βιομηχανία της -κατά τα άλλα δυνατής ναυτιλιακής χώρας- Ελλάδας;

Ριζικές αλλαγές στα λιμάνια και τα ναυπηγεία

Την απάντηση δίνει ο Πάνος Ξενοκώστας, πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Ναυπηγείων (ΕΕΝ) και CEO του Ομίλου ONEX: «Είναι αυτονόητο ότι η Ελλάδα μπορεί να κατασκευάζει πλοία, και το πραγματικό ζήτημα δεν αφορά την τεχνική ικανότητα, αλλά τις προϋποθέσεις ανταγωνιστικότητας, το θεσμικό πλαίσιο και τις επενδύσεις που απαιτούνται ώστε η διαδικασία να είναι βιώσιμη», είπε χαρακτηριστικά πριν από λίγες ημέρες στο 3ο Ετήσιο Συνέδριο Εργασίας της ΑΜΚΕ Κόμβος – Δίκτυα του Παγκόσμιου Ελληνισμού.

Μάλιστα, όπως ανακοίνωσε για το 2026, σχεδιάζονται συμβάσεις για κατασκευές ferry boat, στοιχείο που επιβεβαιώνει μια ουσιαστική επάνοδο της ελληνικής ναυπηγικής παραγωγής.

«Η επανεκκίνηση της ναυπηγικής δραστηριότητας αποτελεί δικαίωση για έναν κλάδο που μέχρι πρόσφατα είχε υποτιμηθεί, ενώ πλέον αποτελεί κρίσιμο πυλώνα του ναυτιλιακού οικοσυστήματος», πρόσθεσε σχετικά, αναφέροντας ότι τα τελευταία επτά έτη έχουν πραγματοποιηθεί σχεδόν 800 επισκευές πλοίων και αυτή τη στιγμή προχωρά η ναυπήγηση των πρώτων δύο συν δύο ρυμουλκών με Έλληνες ιδιοκτήτες.

Πάνος Ξενοκώστας: Τα ναυπηγεία είναι προέκταση της ναυτιλίας

Άλλωστε, όπως έχει κατά καιρούς επισημάνει ο Π. Ξενοκώστας, υπάρχει άμεση ανάγκη εξορθολογισμού και οργάνωσης της συνολικής παραγωγικής αλυσίδας, με στόχο η ελληνική ναυπηγική βιομηχανία να λειτουργήσει ως μοχλός ανάπτυξης, καθώς τα ναυπηγεία αποτελούν προέκταση της ναυτιλίας.
Η μετάβαση σε νέες τεχνολογίες και το κόστος της πράσινης προσαρμογής θα πρέπει να γίνει με τρόπο που δεν θα επηρεάσει τον καταναλωτή, λέει η διοίκηση της ΕΕΝ, που πάνω από όλα κρίνει απαραίτητη προϋπόθεση τη διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου μηχανισμού στήριξης και συνεργασίας με τη ναυτιλία και τα λιμάνια.

Διότι η ναυπηγική βιομηχανία παραμένει κρίσιμος κρίκος του ελληνικού ναυτιλιακού οικοσυστήματος και μπορεί να λειτουργήσει ως πολλαπλασιαστής βιομηχανικής, τεχνολογικής και οικονομικής δύναμης, ιδίως αν λάβει κανείς υπόψη του ότι κάθε 1 ευρώ που επενδύεται στη ναυπηγική βιομηχανία μπορεί να μεταφράζεται σε έως και 7 ευρώ στο ΑΕΠ.

Τι ανακοινώνει το ΥΝΑΝΠ για τον διπλασιασμό επιδόματος ανεργίας

Στο υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής προχωρά, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, η υλοποίηση ενός σχεδίου για τον διπλασιασμό του επιδόματος ανεργίας των ναυτικών και τη σημαντική διεύρυνση των δικαιούχων, ενώ παράλληλα εξετάζεται το ενδεχόμενο να ενταχθούν περισσότεροι ναυτικοί, που μέχρι σήμερα έμεναν εκτός προστασίας.

Την ίδια ώρα, ετοιμάζεται να εφαρμοστεί το νέο νομοσχέδιο που έχει ήδη κατατεθεί στη Βουλή και που αφορά τα χρόνια ζητήματα ασφαλείας στα λιμάνια.
Θυμίζουμε ότι σε προηγούμενο ρεπορτάζ του parapolitika.gr κύκλοι του Περάματος ανέφεραν πως το τοπίο παραμένει θολό όσον αφορά τους εργαζόμενους στον κλάδο του τουριστικού γιότινγκ (βαφή, επισκευή, συντήρηση, ξυλουργικές εργασίες), καθώς, την ώρα που η ναυαρχίδα του ελληνικού θαλάσσιου τουρισμού βάλλεται από τις παράνομες ναυλώσεις και το υποτιθέμενο καμποτάζ, ένα από τα βασικά προβλήματα του κλάδου εξακολουθεί να εμποδίζει την όποια αναβάθμιση: Παρόλο που οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι απασχολούνται στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, δεν έχουν ίση σύμβαση εργασίας με τους υπόλοιπους εργάτες μετάλλου στα καράβια. Επιπλέον, ο αριθμός θέσεων εργασίας στις ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες δεν καλύπτεται από Έλληνες, αλλά από αλλοδαπούς, με αποτέλεσμα οι εργοδότες να μπορούν να στραφούν σε μικρά ημερομίσθια που ελαφραίνουν τα ταμεία.

Συνεπώς, χωρίς την ουσιαστική βελτίωση των συνθηκών εργασίας, καμία επένδυση δεν θα μπορέσει να αποκτήσει βιώσιμη βάση τονίζουν οι ίδιοι κύκλοι, ξεκαθαρίζοντας πως η ανάπτυξη του κλάδου εξαρτάται κυρίως από τις σχέσεις εργοδότη και εφοπλιστή. Και αυτό το λένε γιατί παρατηρείται συχνά η τάση να κλείνονται συμφωνίες σε πολύ χαμηλά επίπεδα αμοιβής.