Η αποστασιοποίηση που έχει πάρει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από τις επίσημες προβλέψεις των Ευρωπαίων εταίρων αναφορικά με τους δημοσιονομικούς στόχους που έχουν τεθεί την τετραετία 2015-2018, δείχνει πως εάν δεν πραγματοποιηθεί είτε λήψη πρόσθετων μέτρων είτε δραστική μείωση των δανειακών αναγκών της χώρας μας, θα υπάρξει "τρύπα" στη χρηματοδότηση του, η οποία θα ανέρχεται στα 3,9 δισ ευρώ!

Ουσιαστικά το ΔΝΤ, λαμβάνει θέση μάχης ενόψει της κρίσιμης αξιολόγησης, αλλά και των αποφάσεων που θα ληφθούν για το δημόσιο χρέος, καθώς επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες με βάση τις οποίες τόσο η Νάντια Βελκουλέσκου, όσο  και οι τεχνοκράτες του Ταμείου είχαν κρατήσει σαφείς αποστάσεις από τους Ευρωπαίους όταν έκλεισε η συμφωνία για το τρίτο Μνημόνιο.

Το Ταμείο λοιπόν εκτιμά ότι τα μέτρα που συμφωνήθηκαν ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τους θεσμούς, είναι μάλλον "παραφουσκωμένα" ενώ εξυπηρετούν τη λογική του περιορισμού του κόστους για τον ESM.

Οι προβλέψεις των εσόδων από το ΦΠΑ

Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι οι προβλέψεις των εσόδων από το ΦΠΑ. Μόνο για φέτος, η ελληνική πλευρά κατάφερε να περάσει την εκτίμηση ότι θα εισπραχθούν 795 εκατ. ευρώ! Σε αυτά προστέθηκαν, στη συνέχεια άλλα 168 εκατ. ευρώ από την εφαρμογή για πρώτη φορά ΦΠΑ 23% στα ιδιωτικά σχολεία!

Από την άλλη πλευρά η άλλη ένσταση των δανειστών σχετίζεται με το χρόνιο πρόβλημα της χαμηλής εισπραξιμότητας. Ουσιαστικά, οι τεχνοκράτες θεωρούν ότι η "τρύπα" των 3,3 δισ ευρώ που υπάρχει στα φορολογικά έσοδα δεν οφείλεται μόνο στον ετεροχρονισμό των φορολογικών δηλώσεων και του ΕΝΦΙΑ, αλλά εντοπίζεται στην κόπωση των φορολογούμενων και στην αδυναμία των μηχανισμών του υπουργείου Οικονομικών να συλλέξει φόρους και πρόστιμα.

Τέλος είναι ευδιάκριτο πως το Ταμείο απαιτεί να υπάρξουν πιο δραστικές παρεμβάσεις στο σκέλος της χρηματοδότησης του νέου προγράμματος, δείχνοντας  την απομείωση του Χρέους χρησιμοποιώνταςω ως "εργαλεία" την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και της περιόδου χάριτος κατά τουλάχιστον 30 χρόνια, χωρίς όμως να αποσύρουν το "κούρεμα" επειδή ακριβώς προβλέπουν ότι οι βασικές παραδοχές του προγράμματος (όπως τα πρωτογενή πλεονάσματα) δεν "βγαίνουν".