Στο… φιλί της ζωής από τις τράπεζες, ελπίζει η διοίκηση της Σκλαβενίτης, που αγωνίζεται για ακόμη μια ενδιάμεση τραπεζική χρηματοδότηση , προκειμένου να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό που έχει προκύψει μέχρι να εκδοθεί η δικαστική απόφαση της διάσωσης. Ωστόσο κάτι τέτοιο χωρίς τη δικαστική απόφαση δεν είναι εύκολο.

Το κόστος λειτουργίας της αλυσίδας ανέρχεται σε 1 εκ. ευρώ την ημέρα πρέπει να εξασφαλιστεί ενα κεφάλαιο κίνησης μερικών δεκάδων εκατομυρίων για να λειτουργούν τα καταστήματα της αλυσίδας μέχρι να δοθεί το πράσινο φως από τη δικαιοσύνη, και να μπει στην τελική ευθεία η ολοκλήρωση της συμφωνίας Μαρινόπουλος-Σκλαβενίτης. Προς το παρόν έχουν εξαντληθεί τα ενδιάμεσα κεφάλαια των 80 εκ. ευρώ και δεν μπορούν να καταβληθούν οι μισθοί των 11.000 εργαζομένων στη Μαρινόπουλος, ούτε να πληρωθούν όλοι οι προμηθευτές. Με βάση πληροφορίες, τα τελευταία χρήματα της ενδιάμεσης χρηματοδότησης δόθηκαν για το δώρο Χριστουγέννων, και για την τροφοδοσία μόνο μέρους του δικτύου της αλυσίδας που έχει αναβιώσει σταδιακά από τον Οκτώβρη.

Ο κίνδυνος ναυαγίου μεγαλώνει

Όσο καθυστερεί η απόφαση οι κίνδυνοι η αλυσίδα Μαρινόπουλος να σκάσει πριν προλάβει σωθεί, είναι μεγάλοι. Από τη μια η Σκλαβενίτης δεν μπορεί να ρισκάρει άλλη χρηματοδότηση σήμερα, πριν βγει η δικαστική απόφαση για τη διάσωση, ενώ η μεγάλη χρηματοδότηση, των 300 εκ. ευρώ, που έχει συμφωνηθεί από τις τράπεζες, θα πρέπει να περιμένει ένα τρίμηνο μετά την έκδοση της δικαστικής απόφασης ( να ολοκληρωθούν οι τριτανακοπές και η απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού).

Την ίδια στιγμή, παρά τις προσπάθειες και το κόστος της Σκλαβενίτης για να γεμίσει με εμπορεύματα 100 περίπου καταστήματα της Μαρινόπουλος (από τα συνολικά 300), οι καταναλωτές δεν γύρισαν, και τα έσοδα των καταστημάτων δεν είναι αυτά που θα εξασφάλιζαν στην αλυσίδα το απαιτούμενο κεφάλαιο κίνησης. Και το ένα πλήγμα φέρνει το άλλο αφού υπό τις παρούσες συνθήκες, χωρίς χρηματοδότηση, προώθηση και διαφήμιση η αλυσίδα δεν θα μπορέσει να αξιοποιήσει την εορταστική περίοδο στον τζίρο της οποίας είχε επενδύσει πολλά ο Σκλαβενίτης.

Στο πλαίσιο αυτό τα μαύρα σενάρια επανέρχονται στο προσκήνιο. Το καλοκαίρι απενεργοποιήθηκε μια βόμβα, αλλά τώρα ο εφιάλτης επιστρέφει. Όσο η δικαστική απόφαση καθυστερεί, το εγχείρημα κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα, προμηθευτές, Δημόσιο και τράπεζες να μην πάρουν απολύτως τίποτα από τα οφειλόμενα και να χαθούν κι οι 11.000 θέσεις εργασίας. Όσο για την ελληνική οικονομία, θα χρεωθεί ακόμα ένα φέσι, που πάσχισε να αποφύγει, που μπορεί να προκαλέσει τσουνάμι στις επιχειρήσεις που περιμένουν οφειλόμενα και η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να διαχειριστεί μια ακόμα παταγώδη αποτυχία.

Χρονοδιάγραμμα

Κανένας από τους εμπλεκόμενους δεν μπορεί να δεσμευτεί για συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, αφού η ημερομηνία της δικαστικής απόφασης από την οποία εξαρτάται η όλη διαδικασία είναι αστάθμητος και απρόβλεπτος παράγοντας.

Η καθυστέρηση στην έκδοση της δικαστικής απόφασης είναι αποτέλεσμα της αρχικής καθυστέρησης χρέωσης σε εισηγητή, που έγινε με 50 ημέρες μετά την εκδίκαση- (η υπόθεση εκδικάστηκε στις 19 Οκτωβρίου, ο φάκελος έκλεισε στις 27 Οκτωβρίου και ο εισηγητής ορίστηκε στις 7 Δεκεμβρίου!). Τώρα ο χρόνος μετρά αντίστροφα και ο εισηγητής πρέπει να εξετάσει-διαβάσει τον φάκελο 70.000 σελίδες , ενώ θα απαιτηθεί περαιτέρω χρόνος, για να καθαρογραφεί, να θεωρηθεί και να εκτελεστεί.

Στο πλαίσιο αυτό, κάθε μέρα απομακρύνονται οι ελπίδες για μια απόφαση μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου ενώ όσο καθυστερεί η έκδοση της απόφασης καθυστερεί και η απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού (απαραίτητη ενέργεια για την ολοκλήρωση του deal), παρότι η Αρχή έχει κάνει μία σχετική προεργασία στο θέμα καθώς απαιτείται μελέτη του δικτύου supermarket ειδικά σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές όπως η Αττική και η Κρήτη.

Εν τω μεταξύ η «ημερομηνία ορόσημο που είχε τεθεί από τη Σκλαβενίτης η 14η Φεβρουαρίου» έχει εκ των πραγμάτων αναιρεθεί, αφού η ολοκλήρωση της συμφωνίας στην καλύτερη περίπτωση τοποθετείται πλέον στον Απρίλιο.

Η επιτυχία του εγχειρήματος, που από την αρχή ήταν δαιδαλώδες και φιλόδοξο, κρέμεται από μια κλωστή, αφού πλέον η θετική έκβαση στηρίζεται σε πολλές υποθέσεις… Ο χρόνος μετρά πλέον αντίστροφα και η ανησυχία κυριεύει, στελέχη, προμηθευτές αλλά και τους 11.000 εργαζόμενους, στους οποίους κανείς δεν μπορεί να δώσει ούτε μισθούς …ούτε απαντήσεις.

Δύο ελπίδες και τρεις κίνδυνοι

Οι ελπίδες όλων των ενδιαφερομένων (εργαζομένων και προμηθευτών) πλέον είναι επικεντρωμένες σε δύο κομβικά σημεία. Α)Τη συμφωνία με τις τράπεζες για ακόμη μια ενδιάμεση, έστω μικρή χρηματοδότηση, που θα δώσει ζωή στο εγχείρημα επιτρέποντας την πληρωμή μισθών και προμηθευτών μέχρι την έκδοση της απόφασης. Ο κίνδυνος είναι να μην υπάρξει καμιά χρηματοδότηση και να αφεθεί η αλυσίδα να παραπαίει και να χάσει στην πράξη κάθε ελπίδα να σωθεί.

Το δεύτερο και κυριότερο κομβικό σημείο είναι η όσο γίνεται αμεσότερη έκδοση της απόφασης διάσωσης …Πληροφορίες από τη Σκλαβενίτης αναφέρουν, ότι από τη στιγμή που θα εκδοθεί η απόφαση, η εταιρεία είναι διατεθειμένη να ξαναβάλει το χέρι στην τσέπη και να στηρίξει το εγχείρημα για το τρίμηνο που θα ακολουθήσει μέχρι να ολοκληρωθούν οι τυπικές διαδικασίες που απαιτούνται για να ξεκλειδωθεί η μεγάλη χρηματοδότηση των 300 και πλέον εκατ. ευρώ από τις τράπεζες και των 125 εκατ. ευρώ από τη Σκλαβενίτης. Ο κίνδυνος εδώ είναι η απόφαση να είναι αρνητική και η χρεοκοπία της αλυσίδας αναπόφευκτη.
Πέρα από τα ασφυκτικά περιθώρια που έχουν απομείνει, προκειμένου η έκδοση της απόφασης να πραγματοποιηθεί πριν είναι αργά, υπάρχει ακόμη ένας κίνδυνος, που συνδέεται με μια κρίσιμη ημερομηνία, αυτή της 30ής Ιανουαρίου.

Κι αυτό γιατί στις 30.1.2017 εκπνέει το τετράμηνο (σ.σ.: μετρά από την ημερομηνία κατάθεσης του αιτήματος υπαγωγής στο άρθρο 106 β&θ, ήτοι 30 Σεπτεμβρίου) προστασίας από πιστωτές, στη διάρκεια του οποίου με βάση τα προβλεπόμενα του νόμου αναστέλλονται αυτόματα τα μέτρα, εκκρεμή ή μη, ατομικής και συλλογικής αναγκαστικής εκτέλεσης κατά της Μαρινόπουλος. Η αναστολή δεν μπορεί να υπερβαίνει τους τέσσερις μήνες (Νόμοι 3588/2007 Άρθρο 106β).

Πηγή: ependisinews.gr