Ακόμη μια κατηγορία που βρίσκεται πολύ ψηλά στις τραπεζικές λίστες είναι οι λεγόμενοι στρατηγικοί κακοπληρωτές.

Πρόκειται για δανειολήπτες οι οποίοι –μολονότι έχουν την οικονομική άνεση- έχουν επιλέξει να μην είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους και δεν έχουν κάνει καμία προσπάθεια να ρυθμίσουν τις οφειλές τους. Πλέον οι τράπεζες μπορούν να διασταυρώσουν κατά πόσο υπάρχουν καταθέσεις, ομόλογα ή άλλου τύπου περιουσιακά στοιχεία και να ξεκαθαρίσουν αν πραγματικά οι δανειολήπτες δεν μπορούν ή δεν θέλουν να πληρώσουν.

Μάλιστα, στις περιπτώσεις όσων συνειδητά δεν πληρώνουν τα χρέη τους, επιδίωξη των τραπεζών είναι να περάσουν ένα σαφές μήνυμα και στους υπόλοιπους στρατηγικούς κακοπληρωτές, ξεκαθαρίζοντας ότι πλέον κανένας δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο, αξιοποιώντας κακόβουλα το «πάγωμα» των πλειστηριασμών τα τελευταία χρόνια.

Οι τράπεζες έχουν εντοπίσει έναν σημαντικό αριθμό αυτής της κατηγορίας των «κόκκινων» οφειλετών. Τα χαρακτηριστικά τους είναι η παύση πληρωμής του δανείου τους για πάνω από δύο, τρία ή ακόμη και πέντε χρόνια. Πολλοί από αυτούς διατηρούν θυρίδα σε κάποια τράπεζα ή ακόμη έχουν στείλει χρήματα σε λογαριασμούς στο εξωτερικό.

Το 20% των δανειοληπτών που δεν πληρώνουν τα κόκκινα ή μη εξυπηρετούμενα δάνειά τους, δεν είναι φτωχοί ή άνεργοι άνθρωποι, ούτε χαμηλοσυνταξιούχοι. Πρόκειται για άτομα που έχουν λεφτά, αλλά συστηματικά δεν πληρώνουν τα δάνειά τους.

Πρόσφατη έρευνα μεγάλης συστημικής τράπεζας επιβεβαιώνει ότι σημαντικό μέρος των στρατηγικών κακοπληρωτών εντοπίζεται μεταξύ αυτών που έχουν προσφύγει στον νόμο 3869, δηλαδή στον νόμο Κατσέλη.

Οι στρατηγικοί κακοπληρωτές που εντοπίζονται στην κατηγορία της στεγαστικής πίστης έχουν αγοράσει με το δάνειο ακίνητο υψηλής αξίας και διαθέτουν κινητή αλλά και άλλη ακίνητη περιουσία.

Στις επιχειρήσεις, οι στρατηγικοί κακοπληρωτές, σύμφωνα με τα στοιχεία, είναι εταιρείες με υψηλή πιστοληπτική διαβάθμιση, που σημαίνει ότι δεν έχουν δικαιολογία αθέτησης των δανειακών τους υποχρεώσεων.