Τις αποτυχημένες «υποθέσεις» πάνω στις οποίες στηρίχθηκαν τα δυο προγράμματα «διάσωσης» για την Ελλάδα δείχνει, σε μια εικόνα, ανάλυση στο think tankBruegel.

To διάγραμμα δείχνει πού έβαζαν τον πήχη για το ελληνικό ΑΕΠ το 2014-5 οι «σοφοί» οικονομετρικοί σχεδιαστές των μνημονίων το Μάιο του 2010 και το Μάρτιο του 2012 και που βρέθηκε.

Στο άρθρο με τίτλο «Είναι η Ελλάδα προορισμένη να αναπτυχθεί;» απαντά καταφατικά o Ζολτ Ντάρβας προσθέτοντας ότι αυτό θα γίνει αν οι μεταρρυθμίσεις συνεχιστούν και επιτευχθεί μια συνολική και αξιόπιστη συμφωνία με τους πιστωτές.

Γράφει ότι η ελληνική οικονομία έχει ελπίδες για  ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης αφού πριν από την κρίση το μοντέλο ανάπτυξης ήταν σαφώς μη βιώσιμο. Χαρακτηρίζονταν από εκτεταμένο έλεγχο του κράτους, αναποτελεσματική δημόσια διοίκηση, διαφθορά,  υπερβολική αύξηση μισθών και προσλήψεων στο δημόσιο τομέα, μεγάλες αυξήσεις στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα πολύ πάνω από την αύξηση της παραγωγικότητας, και  ανεπαρκείς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Το μοντέλο αυτό οδήγησε σε πολύ δυσμενείς επιχειρηματικές συνθήκες, γεγονός που αντικατοπτρίζεται στο ότι η Ελλάδα κατατάσσεται 108η από 181 χώρες σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα στο δείκτη επιχειρηματικής διευκόλυνσης για το 2008.