Είναι, πλέον, περισσότερο από οφθαλ΅οφανές ότι ο κ. Τό΅σεν και η παρέα του έχουν «ξεφύγει». Eνας ρο΅αντικός θα ΅ιλούσε για α΅ετροέπεια. Eνας ανυποψίαστος για υπεροψία. Eνας «υποψιασ΅ένος» για ΅ια σκληρή παρτίδα πόκερ. Κι ένας συνω΅οσιολόγος για συ΅΅αχία της τρόικας ΅ε τα νεφελί΅. Αυτό το τελευταίο, ΅άλιστα, δεν αποκλείεται καθόλου να το δού΅ε και να το ακούσου΅ε σε διάφορες  ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκδοχές. Αν ήδη δεν συ΅βαίνει την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γρα΅΅ές.

Eνας απλός και καλόπιστος πολίτης, ό΅ως, σε κάθε περίπτωση θα αναρωτηθεί εύλογα τι ακριβώς ΅πορεί να συ΅βαίνει ΅ε αυτούς τους κυρίους. Με τους ανθρώπους που πολύ πριν ανοίξει το Τριώδιο φόρεσαν τη στολή του βρικόλακα και ζητούν να ξεπληρώσου΅ε τα δανεικά ΅ε ανθρώπινο αί΅α. Την ίδια ακριβώς στιγ΅ή που ένας εκ των προϊστα΅ένων τους δεν σκοπεύει ν’ ασχοληθεί ΅αζί ΅ας ΅έχρι να ολοκληρώσει τα σλάλο΅ του στις πίστες των Αλπεων.

Ας το δού΅ε νηφάλια. Οποιοσδήποτε ΅πορεί να κατηγορήσει για οτιδήποτε έναν αδίστακτο εντεταλ΅ένο χαρτογιακά, που διαπραγ΅ατεύεται ΅ε έναν αδύνα΅ο, που του ζητάει δανεικά για να επιβιώσει. Για οτιδήποτε εκτός από ανοησία. Μπορεί να στενοχωρεί ορισ΅ένους αυτή η διαπίστωση. Ο΅ως οι άνθρωποι της τρόικας ΅όνο ανόητοι δεν είναι. Γνωρίζουν άριστα τις συνθήκες τις οποίες βιώνει η ελληνική κοινωνία. Γνωρίζουν ακό΅α καλύτερα τους κινδύνους πολιτικής αποσταθεροποίησης στην περίπτωση που η κυβέρνηση έστω και ΅όνο διανοηθεί να δη΅εύσει την ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων, όπως -ούτε λίγο ούτε πολύ- αξιώνουν. Γνωρίζουν άριστα ότι οι Ελληνες δεν είναι τόσο ψύχραι΅οι όσο οι Ισπανοί για να δεχτούν είτε ΅οιρολατρικά είτε αυτοτι΅ωρητικά, πηδώντας από τα ΅παλκόνια, την απώλεια του σπιτιού τους, επειδή δεν ΅πορούν να ξεπληρώσουν δάνεια για λόγους που ουδόλως οι ίδιοι ευθύνονται. Ούτε να χάσουν περιουσίες, γονατισ΅ένοι από παράλογους, υπέρογκους φόρους, την ώρα που η φοροδιαφυγή οργιάζει. Ούτε, πολύ περισσότερο, να δεχτούν νέα καραβάνια ανέργων, που θα οδηγούνται στη ΅ετανάστευση ή την απόγνωση.

Η υπερ-προσπάθεια που καταβάλλει η ελληνική κοινωνία έχει φτάσει πλέον σε ση΅είο ΅ηδέν. Κι αυτό το γνωρίζουν άριστα οι τροϊκανοί και οι εντολοδόχοι τους. Συνεπώς; Τι ακριβώς συ΅βαίνει; ?ιαβάζοντας το η΅ερολόγιο της ελληνικής κρίσης και παρατηρώντας τα επερχό΅ενα ΅ε βάση την αλήθεια των ψυχρών αριθ΅ών, σε δύο λογικά συ΅περάσ΅ατα ΅πορεί να καταλήξει κανείς. Είτε ότι ο πήχης ανεβαίνει στον ουρανό για να αισθανθού΅ε ανακουφισ΅ένοι όταν κατέβει σε ένα δύσκολο ύψος. Είτε ότι ήδη ξεκίνησαν οι ζυ΅ώσεις (εν γνώσει ΅ας ή ΅η) για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους, που όσο κι αν οι Γερ΅ανοί το αντι΅ετωπίζουν ΅ε την τακτική του κατενάτσιο, θα κληθούν νο΅οτελειακά να το αντι΅ετωπίσουν ΅έσα στους επό΅ενους ΅ήνες. Μπορεί, βέβαια, να συ΅βαίνουν ταυτόχρονα και τα δύο προαναφερθέντα. Η κυβέρνηση φαίνεται ότι γνωρίζει και τον λάκκο και τη φάβα. Κι ε΅φανίζεται αποφασισ΅ένη ν’ αντισταθεί σθεναρά σε παράλογες αξιώσεις. Σε διαφορετική περίπτωση, παρακαλείται ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα του απέραντου φρενοκο΅είου.