Η αντίδραση της πολιτείας στα τρομερά γεγονότα βίας του Αιγάλεω – ΑΕΚ, υπήρξε άμεση, ουσιαστική και αποτελεσματική. Εκδηλώθηκε σε δύο φάσεις, με δύο ενέργειες. Η πρώτη, με δηλώσεις του υφυπουργού Αθλητισμού κ. Γιάννη Ανδριανού. Η δεύτερη, με άμεση σύγκληση σύσκεψης, με τη συμμετοχή διαφόρων αρμοδίων και μη.

Οι δηλώσεις του κ. Ανδριανού, αποδεικνύουν αν μη τι άλλο, μία καταπληκτική συνέπεια των κυβερνητικών αρχών επί του θέματος της γηπεδικής βίας, στο πέρασμα των δεκαετιών.

«Εγώ και ο πρωθυπουργός είμαστε αποφασισμένοι να αντιμετωπίζουμε τα κρούσματα βίας και αντικοινωνικής συμπεριφοράς με μηδενική ανοχή. Η βία δεν έχει θέση ούτε μέσα, ούτε έξω από τους αγωνιστικούς χώρους», είπε.

Ακριβώς τα ίδια, δηλαδή, πού ακούμε εδώ και σαράντα περίπου χρόνια, από τους εκάστοτε κυβερνητικούς αξιωματούχους, ισόβαθμους ή μη του σημερινού υφυπουργού. Συνέπεια άξια συγχαρητηρίων.

Πάμε τώρα στο δεύτερο σκέλος της κρατικής αντίδρασης : Τη σύσκεψη πού οργάνωσε ο κ. Ανδριανός. Αυτή η σύσκεψη, διέφερε από όλες τις {εκατοντάδες ) προηγούμενες ως προς τη σύνθεσή της. Συμμετείχε σ’ αυτή, πέραν των πολλών άλλων και ο αρμόδιος Εισαγγελέας. Και τι μας δείχνει αυτή η συμμετοχή ; Μα, προφανώς ότι για να μετέχει και εισαγγελέας, τα πράγματα … αγρίεψαν ! Ότι επιτέλους η κυβέρνηση έχει αντιληφθεί την σοβαρότητα των γεγονότων.

 Η τρομερή αλλαγή : Πως από ΔΕΚΑΒ, έγινε … ΔΕΑΒ !

 Μέχρις εδώ, όλα κατανοητά και άξια επαίνων. Αν όμως εντρυφήσουμε στην ουσία της σύσκεψης, είναι πολύ πιθανό να μας δημιουργηθούν διάφορα ερωτηματικά. Ας τη δούμε πιο αναλυτικά λοιπόν.

Όπως προαναφέραμε, η ευρεία κυβερνητική σύσκεψη οργανώθηκε αμέσως μετά και εξ αιτίας των φοβερής αγριότητας γεγονότων βίας στο Αιγάλεω. Περί αυτών όμως των συγκεκριμένων, ελάχιστη υπήρξε η αναφορά. Περισσότερο, σε βαθμό υπερβολής, τέθηκε επί τάπητος, συζητήθηκε και σχολιάστηκε η δικαιοδοσία και οι αρμοδιότητες της … ΔΕΑΒ, στα ποδοσφαιρικά γήπεδα όλης της χώρας.

Τι εστί ΔΕΑΒ ; πρόκειται για μία επιτροπή πού υπάρχει εδώ και πάνω από είκοσι έτη. Στην αρχή ονομάζονταν ΔΕΚΑΒ, πού σημαίνει Διαρκής Επιτροπή Καταπολέμησης της Βίας. Στη συνέχεια, όταν άλλαξε η κυβέρνηση, άλλαξε και η ονομασία της επί τα βελτίω. Εγινε …  Διαρκής Επιτροπή Αντιμετώπισης της Βίας ! Υπάρχει διαφορά, όπως καταλαβαίνετε.

Η επιτροπή αυτή, διαχρονικά αποτελείται από στελέχη πού επιλέγονται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Αλλάζει η κυβέρνηση ; Αλλάζει και η σύνθεση της ΔΕΑΒ. Δεν αλλάζει η κυβέρνηση ; Η σύνθεση παραμένει ίδια, ως επιτυχούσα στην άσκηση των καθηκόντων της. Ένα από αυτά, είναι και η συστράτευση στον αγώνα για την αντιμετώπιση της βίας, διαφόρων τύπων, πού αρέσκονται να απασχολούνται στα γήπεδα κάθε αγωνιστική, παρακολουθώντας και συντάσσοντας εκθέσεις, οι οποίες εν συνεχεία καταλήγουν σε κάποιο μεγάλο αρχείο, αφού δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν από κανένα δικαιοδοτικό όργανο του ποδοσφαίρου. Η συστράτευση των συνεργατών της ΔΕΑΒ, γίνεται από τα διοικητικά της στελέχη, χωρίς να προβλέπονται κάποιες ειδικές διαδικασίες. Για παράδειγμα, τον τελευταίο καιρό, ο αναπληρωτής πρόεδρος της ΔΕΑΒ τηλεφωνεί σε διάφορες ποδοσφαιρικές Ενώσεις, όλης της χώρας και ζητάει ονόματα ανθρώπων πού θα μπορούσαν να βοηθήσουν την ΔΕΑΒ, οριζόμενοι σε διάφορους αγώνες. Φυσικά, οι προτεινόμενοι θα πρέπει να πληρούν τις όποιες προϋποθέσεις επιθυμούν τα ανώτερα διοικητικά στελέχη της Επιτροπής, μεταξύ των οποίων φυσικά και η πίστη στα κομματικά καθήκοντα. Περιττόν να σημειώσουμε ότι αυτή την εποχή, οι διοικητικοί παράγοντες της ΔΕΑΒ προέρχονται από την κομματική οργάνωση ( Τομέας Αθλητισμού ) της Νέας Δημοκρατίας. Παλαιότερα, προέρχονταν από τον ανάλογο τομέα του ΠΑΣΟΚ και τανάπαλιν.

Οι προθύμως συνεργαζόμενοι με τη ΔΕΑΒ, προσφέροντας την προσωπική τους παρουσία στα γήπεδα, δικαιούνται αποζημιώσεως. Είναι άγνωστον σε ποια ακριβώς επίπεδα φτάνει σήμερα αυτή η αποζημίωση, αλλά κυρίως και το εάν καταβάλλεται, διότι κάτι τέτοιο στις ημέρες μας θα αποτελούσε έκπληξη. Σίγουρα πάντως, η αποζημίωση αυτή ( ονομαστικά ) δεν μπορεί να υπερβαίνει τις δύο ή τρείς δεκάδες ευρώ, για κάθε παιχνίδι. Επομένως, για τα στελέχη και τους συνεργάτες της ΔΕΑΒ το θέμα δεν είναι απλά οικονομικό ( οπότε θα ήταν πιο κατανοητό ) αλλά κυρίως θέμα «πρεστίζ» ( το οποίο είναι ακατανόητο ). Δηλαδή, δεν είμαι μικρό πράγμα, να μπορεί ο άλλος να μπαίνει στα γήπεδα, κυρίως στα ντέρμπι τζάμπα, επιδεικνύοντας μιά ταυτότητα κρατικής ιδιότητας, να περνάει μέσα από τους διαδρόμους και τις φυσούνες, να μπαίνει στα αποδυτήρια, να ομιλεί ( ενίοτε και όπου τον παίρνει ) με τους διαιτητές και εν πάση περιπτώσει, «να πουλάει και παραγοντιλίκι». Κάποιοι, είναι πρόθυμοι να το κάνουν αυτό χωρίς λεφτά. Ισως και πληρώνοντας, σε βαρύτατες περιπτώσεις.

Στα πλέον των είκοσι ετών πού υπάρχει η ΔΕΑΒ, δεν υπήρξε καμία αξιοσημείωτη αλλαγή στη σοβαρότητα των κρουσμάτων βίας. Θα έλεγα ότι η κατάσταση μάλλον έχει επιδεινωθεί. Αυτό βεβαίως δεν οφείλεται σε κάποια δυσλειτουργία ή διοικητική ανικανότητα της ΔΕΑΒ. Οφείλεται στην πλήρη ανυπαρξία της.

 Ο μέγας καημός του κράτους !

 Και για να επανέλθουμε στη σύσκεψη της περασμένης Δευτέρας. Όπως αποδείχτηκε, ο καημός του κράτους είναι ένας και μοναδικός : Το πώς θα μπορεί να σουλατσάρει ανενόχλητος ο παρατηρητής της ΔΕΑΒ στους διαδρόμους των αποδυτηρίων !

Το σκεπτικό είναι απλό : Εάν επιτρέπεται η πρόσβαση και η παραμονή του παρατηρητή της ΔΕΑΒ στους χώρους των αποδυτηρίων, δεν θα γίνονται επεισόδια, διότι θα τους βλέπει όλους και θα τους παρακολουθεί. ( Το ενδεχόμενο να ξεσπάσουν κάποιοι οξύθυμοι πάνω του, δεν έχει τεθεί σε συζήτηση ακόμα ).

Πριν όμως από την οποιαδήποτε συζήτηση επί του παράξενου και ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ αυτού θέματος, θα έπρεπε οι κρατικοί παράγοντες και αξιωματούχοι να απαντήσουν σε μία σειρά εύλογων ερωτημάτων, πού έως τώρα μένουν αναπάντητα :

- Ποιοι επιλέγονται ως παρατηρητές της ΔΕΑΒ ; Με ποια κριτήρια ; Με ποιες προϋποθέσεις ; Ποιοι τους επιλέγουν και με ποιο τρόπο ; Περνάνε από καμία … αξιολόγηση και αν ναι, ποιος την κάνει ; Ποιος ελέγχει αυτούς πού εγκρίνουν και αξιολογούν ; Τα «μήπως ξέρετε κανένα καλό παιδί, να βάζουμε παρατηρητή στους αγώνες των πρωταθλημάτων σας», πού μεταφέρει ο αναπληρωτής πρόεδρος σε προέδρους τοπικών ΕΠΣ, είναι οι μόνες προϋποθέσεις, ή χρειάζονται και τίποτα άλλου είδους … πιστοποιητικά ; Και πως, εν τοιαύτη περιπτώσει, μπορεί να πιστεύει το κράτος ότι ΑΥΤΟΙ πού επιλέγονται «ΕΤΣΙ», είναι οι ικανοί να αντιμετωπίσουν τη βία ; Ούτε έξω από το τρελοκομείο δεν ακούγονται τέτοια πράγματα.

Όπως και να έχει, ο κ. Ανδριανός έκανε το καθήκον του, απέναντι στα κρούσματα της γηπεδικής βίας πού επί των ημερών του, άρχισαν να γιγαντώνονται, Συγκάλεσε ΑΜΕΣΩΣ σύσκεψη ! Χωρίς καθυστέρηση, χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Τώρα, το αν οι συσκέψεις αυτές, γίνονται για να γίνονται, δεν έχει και μεγάλη επικοινωνιακή σημασία. Οι βασικοί λόγοι είναι δύο. Ο πρώτος, για να πούν όλοι το «δεν φταίω εγώ» τους. Ο δεύτερος, για να πούν όλοι, ο καθένας χωριστά, τον καημό τους.

Βεβαίως, όταν παρίσταται και εισαγγελέας η σύσκεψη εκλαμβάνει άλλη βαρύτητα. Πάντα όμως, η ουσία μετράει από το αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα της σύσκεψης για τη ΔΕΑΒ, είναι να προστεθεί και αυτή στη μεγάλη ντάνα των ΧΙΛΙΑΔΩΝ συσκέψεων πού έχουν γίνει, διαχρονικά, για τον ίδιο σκοπό, αλλά αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές. Εκ του … αποτελέσματος …