Σαμαντζίδης: Έτσι πρέπει να είναι ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης
Ο Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής Θεσσαλονίκης "δείχνει" τον επόμενο Δήμαρχο
Με άρθρο του στο parapolitika.gr ο Μηνάς Σαμαντζίδης, πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής Θεσσαλονίκης σκιαγραφεί τον επόμενο δήμαρχο της πόλης. Με τίτλο «Τι δήμαρχο χρειάζεται η Θεσσαλονίκη», ο κ. Σαμαντζίδης καταγράφει όλες τις ιδιαιτερότητες της πόλης, τις ανάγκες των πολιτών και τα αιτήματά τους, καταλήγοντας πως «Η Θεσσαλονίκη δεν χρειάζεται δήμαρχο τύπου Μπουτάρη».
Αναλυτικά το άρθρο του κ. Μηνά Σαμαντζίδη έχει ως εξής:
Αν εντελώς ανορθόδοξα αντιστρέφαμε το παραπάνω ερώτημα σε «τι δήμαρχο ΔΕΝ χρειάζεται η Θεσσαλονίκη;», η απάντηση θα ήταν απλή: η Θεσσαλονίκη δεν χρειάζεται δήμαρχο τύπου Μπουτάρη.
Δεν χρειάζεται έναν δήμαρχο που θεωρεί ότι τα καθήκοντά του περιορίζονται σε κινήσεις για το θεαθήναι:
Να αποσπά την προσοχή από την αποτυχία του στο πεδίο της καθημερινότητας των δημοτών, με προκλητικές δηλώσεις και ενέργειες που προσβάλουν την εθνική και ιδεολογική ταυτότητα του μεγαλύτερου τμήματος της κοινωνίας, υποδαυλίζοντας μικρούς και μεγάλους διχασμούς,
να κάνει άλματα καιροσκοπισμού από την μια άποψη στην ακριβώς αντίθετή της,
να διαπρέπει στην οικοδόμηση μιας επικοινωνιακής δήθεν αντισυστημικής «εικόνας», την ώρα που επιδιώκει αρμονικές σχέσεις με τους πιο ισχυρούς εκφραστές του «συστήματος».
να «σχεδιάζει» παρεμβάσεις όχι με επιστημονική τεκμηρίωση, αλλά με βάση τα κέφια μιας ελιτίστικης δήθεν «εναλλακτικής» κάστας που αποτελεί μειονότητα στο κοινό της Θεσσαλονίκης,
να προβάλει έξυπνα τα τατουάζ του και το σκουλαρίκι του,
να παίζει tetris με τις θέσεις διευθυντών και αντιδημάρχων του Δήμου παρεκκλίνοντας κι από τα θεσμικά προβλεπόμενα,
να φλερτάρει με το mediaκό star system, τροφοδοτώντας το με διασκεδαστικές δήθεν αντισυμβατικές ατάκες, από το «είμαι κακός πού ς», μέχρι το «βάλε το ήθος εκεί που ξέρεις» και την προσβλητική αντιμετώπιση των πολιτικών αντιπάλων,
να εξασφαλίζει μια ιδιότυπη mediaκή ασυλία, μέσω μιας αλυσίδας διαπροσωπικών σχέσεων και αξιοποίησης διαφημιστικών δαπανών, σε βάρος της παραγωγής ουσιαστικού έργου.
Τελικά, ίσως είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικού σε ακριβή συσκευασία και πολύχρωμη κορδέλα, που κρύβει ένα περιεχόμενο, όχι απλώς φτωχό, αλλά απολύτως κενό.
Αν όλα τα παραπάνω θεωρούνται αρνητικά στοιχεία για έναν δήμαρχο, η θετική προσέγγιση επιβάλλει πιο σύνθετη αντιμετώπιση. Τι δήμαρχο λοιπόν, χρειάζεται η πόλη μας; Ποια χαρακτηριστικά απαιτεί μια ισχυρή υποψηφιότητα για το δήμο Θεσσαλονίκης;
Να είναι αναγνωρίσιμος, όχι με τους σκηνοθετικούς όρους ενός star system, αλλά με όρους εκτίμησης προς το πρόσωπό του από το μεγαλύτερο δυνατό κομμάτι του κοινωνικού συνόλου, για την εντιμότητα, την εργατικότητα και τη στοχοπροσήλωσή.
Να είναι σταθερός στον ιδεολογικό και αξιακό του προσανατολισμό, αλλά ταυτόχρονα πρόθυμος και ικανός να απεμπλακεί από κομματικές εξαρτήσεις.
Να είναι έτοιμος να διεκδικήσει όσα χρειάζεται η πόλη, χωρίς πολιτικές ή κομματικές παρωπίδες.
Να είναι ικανός στην επικοινωνία και σεβαστός από τα Media, αλλά όχι διψασμένος για mediaκή εύνοια, ούτε «μαϊντανός».
Να αναζητά τα κίνητρά του στις ανάγκες της πόλης και των συμπολιτών του και όχι στον καθρέφτη του και στην ανάγκη καλλιέργειας μια δημοφιλίας, έστω κι αν αυτό γίνεται σε βάρος της σοβαρότητάς τους.
Να μην υπόσχεται περισσότερα από όσα κρίνει ότι μπορεί να επιτύχει, αλλά να θέτει σιωπηλά τον πήχη υψηλότερα απ` όσο θεωρεί ότι μπορεί να φτάσει.
Να επιδιώκει τη συνδρομή, όχι εκείνων που αγωνιούν να ωφεληθούν απ`αυτόν για να κατακτήσουν καρέκλες, αλλά εκείνων που αναζητούν τον ηγέτη που θα τους εμπνεύσει να κοπιάσουν για να ωφελήσουν το σύνολο.
Να επιλέγει μεταξύ αυτών τους συνεργάτες του όχι υπό την πίεση παλαιοκομματικών κριτηρίων, συσχετισμών και ισορροπιών, αλλά με κριτήριο την δυνατότητά τους να συνεισφέρουν στην αποτελεσματικότητα της ομάδας.
Να έχει ιστορικό επιτυχημένης και αποτελεσματικής δραστηριότητας, είτε στον επαγγελματικό στίβο, είτε στην ενασχόλησή του με τα κοινά.
Να μπορεί να ενεργοποιήσει δυνάμεις και προσωπικότητες που μέχρι πρότινος απαξιούσαν να ασχοληθούν με τα κοινά.
Να είναι ρομαντικός όταν σκέφτεται και πραγματιστής όταν σχεδιάζει και υλοποιεί.
Έναν τέτοιον δήμαρχο χρειάζεται η πόλη.
Ο κ. Μπουτάρης, θα μπορούσε να ηττηθεί από έναν υποψήφιο που απλώς θα πείσει ότι προτιμά να δουλεύει, από το να μας δουλεύει
Όμως είναι πια ο καιρός να είμαστε περισσότερο απαιτητικοί, από τα χαρακτηριστικά του προσώπου στο οποίο θέλουμε να εμπιστευθούμε τις τύχες του τόπου που ζούμε. Μίας τέτοιας υποψηφιότητας η εμφάνιση, πρέπει να είναι το ζητούμενο όλων μας