Ανάβει φωτιές η πρόσκληση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς του ΓΑΠ στον Ακιντζί
Δεν τα έχουν πάρει καλά στην Κύπρο, αναφέρει ο Μικροπολιτικός των Νέων, τα νέα ότι εκλήθη από τον πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γιώργο Παπανδρέου, ο τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί, στην ετήσια συνάντηση της οργάνωσης που γίνεται στη Νέα Υόρκη, με αφορμή την τακτική Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Και εξηγεί: «Το ίδιο σκηνικό είχε επαναληφθεί και το 2017, προκαλώντας καταρχάς την οργή του ΕΔΕΚ, του κυπριακού σοσιαλιστικού κομματος, ενώ, στη συνέχεια, ακόμη περισσότεροι αντέδρασαν αφού ο Ακιντζί χρησιμοποίησε το διεθνές βήμα που του δόθηκε για να κατηγορήσει την ελληνοκυπριακή πλευρά για την αποτυχία των συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού...
Το θέμα, φυσικά, είναι με ποια ιδιότητα προσεκλήθη ο Ακιντζί. Αν τον προσκάλεσαν, δηλαδή, ως επικεφαλής κράτους. Για την ιστορία του πράγματος, οι Τουρκοκύπριοι που καλούνται σε διάφορα φόρα είθισται να πηγαίνουν ως παρατηρητές. Εχουμε, για παράδειγμα, στην Ελλάδα, τις γνωστές περιπτώσεις των φόρα του ΣΥΡΙΖΑ που τους καλούσε ως παρατηρητές, με δίαυλο τη σχέση τους με το ΑΚΕΛ (το ΚΚΕ, από την άλλη, ως παραδοσιακά αυστηρότερο, δεν τους καλεί ποτέ). Ομολογώ ότι αναζήτησα περισσότερες πληροφορίες για την πρόσκληση αλλά ως την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές δεν κατάφερα να βρω απάντηση.
Στον ιστότοπο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, πάντως, η εκδήλωση περιγράφεται ως «ετήσια συνάντηση των μελών του προεδρείου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και των επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων που ανήκουν στην πολιτική οικογένειά μας». Η διάκριση 'επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων' που μεταφράζω από τα αγγλικά, αναφέρεται σε πολιτειακά συστήματα σαν το δικό μας, άρα δεν μας καλύπτει την απορία στην περίπτωση αυτή.
Αναζήτησα, λοιπόν, μια απάντηση στο όχι και τόσο μακρινό 2017. Ο Παπανδρέου τότε είχε απαντήσει στην κριτική και τις αντιδράσεις με την εξής ψύχραιμη (ή ίσως κι όχι) ανακοίνωση: 'Τα κροκοδείλια δάκρυα ορισμένων υπερπατριωτών, με αφορμή την παρουσία του κ. Ακιντζί στη συνεδρίαση του Συμβουλίου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, είναι απολύτως υποκριτικά. Ουδείς έδωσε βήμα στον κ. Ακιντζί. Ολοι όφειλαν να γνωρίζουν ότι, ο κ. Ακιντζί, ως εκπροσωπών την τουρκοκυπριακή πλευρά, ήταν προσκεκλημένος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, με αφορμή τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού. Ο κ. Ακιντζί, εκλήθη από την ηγεσία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στη συνεδρίαση του Συμβουλίου της, με αυτήν του την ιδιότητα, όπως εκλήθησαν και προοδευτικοί ελληνοκύπριοι πολιτικοί, οι οποίοι αποδέχθηκαν να συμμετάσχουν – τεχνικοί λόγοι δεν το κατέστησαν δυνατό, οι οποίοι μάλιστα, είχαν βρει την πρωτοβουλία αυτή ιδιαίτερα σημαντική και θετική'.
Υπαρχει, βέβαια, μια διαφορά στο να καλεί ο ΟΗΕ, στο πλαίσιο μιας διαδικασίας, και χωρίς να δίνει βήμα μαζί με ηγέτες. Οπως υπάρχει κι ένα ζήτημα ευαισθησίας στο τάιμινγκ της πρόσκλησης αυτής, αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο...»
Και εξηγεί: «Το ίδιο σκηνικό είχε επαναληφθεί και το 2017, προκαλώντας καταρχάς την οργή του ΕΔΕΚ, του κυπριακού σοσιαλιστικού κομματος, ενώ, στη συνέχεια, ακόμη περισσότεροι αντέδρασαν αφού ο Ακιντζί χρησιμοποίησε το διεθνές βήμα που του δόθηκε για να κατηγορήσει την ελληνοκυπριακή πλευρά για την αποτυχία των συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού...
Το θέμα, φυσικά, είναι με ποια ιδιότητα προσεκλήθη ο Ακιντζί. Αν τον προσκάλεσαν, δηλαδή, ως επικεφαλής κράτους. Για την ιστορία του πράγματος, οι Τουρκοκύπριοι που καλούνται σε διάφορα φόρα είθισται να πηγαίνουν ως παρατηρητές. Εχουμε, για παράδειγμα, στην Ελλάδα, τις γνωστές περιπτώσεις των φόρα του ΣΥΡΙΖΑ που τους καλούσε ως παρατηρητές, με δίαυλο τη σχέση τους με το ΑΚΕΛ (το ΚΚΕ, από την άλλη, ως παραδοσιακά αυστηρότερο, δεν τους καλεί ποτέ). Ομολογώ ότι αναζήτησα περισσότερες πληροφορίες για την πρόσκληση αλλά ως την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές δεν κατάφερα να βρω απάντηση.
Στον ιστότοπο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, πάντως, η εκδήλωση περιγράφεται ως «ετήσια συνάντηση των μελών του προεδρείου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και των επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων που ανήκουν στην πολιτική οικογένειά μας». Η διάκριση 'επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων' που μεταφράζω από τα αγγλικά, αναφέρεται σε πολιτειακά συστήματα σαν το δικό μας, άρα δεν μας καλύπτει την απορία στην περίπτωση αυτή.
Αναζήτησα, λοιπόν, μια απάντηση στο όχι και τόσο μακρινό 2017. Ο Παπανδρέου τότε είχε απαντήσει στην κριτική και τις αντιδράσεις με την εξής ψύχραιμη (ή ίσως κι όχι) ανακοίνωση: 'Τα κροκοδείλια δάκρυα ορισμένων υπερπατριωτών, με αφορμή την παρουσία του κ. Ακιντζί στη συνεδρίαση του Συμβουλίου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, είναι απολύτως υποκριτικά. Ουδείς έδωσε βήμα στον κ. Ακιντζί. Ολοι όφειλαν να γνωρίζουν ότι, ο κ. Ακιντζί, ως εκπροσωπών την τουρκοκυπριακή πλευρά, ήταν προσκεκλημένος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, με αφορμή τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού. Ο κ. Ακιντζί, εκλήθη από την ηγεσία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στη συνεδρίαση του Συμβουλίου της, με αυτήν του την ιδιότητα, όπως εκλήθησαν και προοδευτικοί ελληνοκύπριοι πολιτικοί, οι οποίοι αποδέχθηκαν να συμμετάσχουν – τεχνικοί λόγοι δεν το κατέστησαν δυνατό, οι οποίοι μάλιστα, είχαν βρει την πρωτοβουλία αυτή ιδιαίτερα σημαντική και θετική'.
Υπαρχει, βέβαια, μια διαφορά στο να καλεί ο ΟΗΕ, στο πλαίσιο μιας διαδικασίας, και χωρίς να δίνει βήμα μαζί με ηγέτες. Οπως υπάρχει κι ένα ζήτημα ευαισθησίας στο τάιμινγκ της πρόσκλησης αυτής, αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο...»