Του Μενέλαου Τασιόπουλου, Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Αλλεπάλληλες είναι οι συσκέψεις και οι συζητήσεις στο πολιτικό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου, αλλά και σε κάποιες συναντήσεις «πίσω από κλειστές πόρτες» σε σπίτια των βορείων προαστίων ή στις σάλες των κεντρικών ξενοδοχείων πέριξ της Πλατείας Συντάγματος και του κέντρου των Αθηνών. Σε αυτές, στις οποίες ο Αντ. Σαμαράς προτιμά να πηγαίνει μόνος του, τίθεται το θέμα της διεύρυνσης της Ν.Δ. προς το Κέντρο και τη Δεξιά, ανάλογης με αυτή που είχε επιχειρήσει το 1977 ο Κ. Καραμανλής.

Ο κ. Σαμαράς σημειώνει στις εν λόγω συναντήσεις ότι οι συνθήκες από τη δεκαετία του ’70 έχουν αλλάξει. Η πλειονότητα των πολιτών στον άξονα Δεξιά - Αριστερά κατά 55% τοποθετείται Κεντροδεξιά - Δεξιά και μόνο κατά 45% Κεντροαριστερά -  Αριστερά. Επίσης, το πρόβλημα συνοχής που έχει προκληθεί στη Ν.Δ. με την πολυδιάσπαση στους ΑΝ.ΕΛ., το κίνημα Πολύδωρα - Ζώη, τις ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών της, αλλά και την, έστω συγκυριακή, στήριξη της Χρυσής Αυγής από ευρεία μάζα παραδοσιακών ψηφοφόρων, είναι αποτέλεσμα της αναγκαστικής στροφής που έκανε τον Νοέμβριο του 2011, με τη στήριξη στην κυβέρνηση Παπαδήμου.

Στο ερώτημα τι θα κάνει προκειμένου να σφυρηλατηθεί εκ νέου η ενότητα στην Κεντροδεξιά, αλλά και να υπάρξει κυβερνητική σταθερότητα, ο Αντ. Σαμαράς δείχνει πλέον να κλίνει προς έναν συγκροτημένο, απόλυτο αιφνιδιασμό. Αμέσως μετά τις εκλογές του Μαΐου, θα συγκαλέσει συνδιάσκεψη εθνικής συστράτευσης, καλώντας το σύνολο των κομμάτων, των πολιτικών και των ψηφοφόρων της Δεξιάς, χωρίς εξαιρέσεις, πλην της Χρυσής Αυγής. Καμμένος, Ζώης, Πολύδωρας, Νικολόπουλος, Καρατζαφέρης, όλοι οι ανεξάρτητοι βουλευτές, είτε έχουν ενταχθεί στα κόμματα αυτά είτε παραμένουν ανένταχτοι στο Κοινοβούλιο, θα προσκληθούν να παραβρεθούν, να καταθέσουν τις απόψεις τους και να περιγράψουν το όραμά τους για μια νέα Ελλάδα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα είναι προαπαιτούμενο να διαλύσουν τα κόμματά τους.

ΝΕΑ ΑΡΧΗ

Ο πρωθυπουργός μάλιστα προσανατολίζεται στο να καλέσει για να μιλήσουν και όλους τους εν ζωή πρωθυπουργούς και αρχηγούς του κόμματος, μη εξαιρώντας τον Κ. Μητσοτάκη και φυσικά αφήνοντας πίσω τις όποιες πικρίες έχουν δημιουργηθεί στο καραμανλικό περιβάλλον. Στα πλάνα που καταρτίζει είναι, ως αποτέλεσμα της συνδιάσκεψης, να προκύψει η ίδρυση μιας νέας εθνικής συμμαχίας. Σε αυτή θα περιλαμβάνονται η Ν.Δ., οι ΑΝ.ΕΛ. -αν δεν αποφασίσουν τη διάλυσή τους-, όλες οι κινήσεις της αντιμνημονιακής Δεξιάς - Κεντροδεξιάς, με μια επωνυμία «Νέα Ελλάδα» ή «Ελληνικός Συναγερμός», αφού το σύνθημα πλέον θα είναι «Παίρνουμε την Ελλάδα στα χέρια μας» και το «Η Ελλάδα στους Ελληνες», όχι όμως με λαϊκίστικους όρους ΠΑΣΟΚ.

Στη δεξιά αυτή «συμμαχία» θα προσκληθούν και προβεβλημένες προσωπικότητες του εθνικού χώρου, μεταξύ αυτών ο σερ Β. Μαρκεζίνης ή ο στρατηγός Φρ. Φράγκος, για να καταθέσουν τις απόψεις τους, παράγοντες και επιχειρηματίες της Ομογένειας, ειδικά από την Αμερική, με τους οποίους διατηρεί πολύ παλιές και βαθιές σχέσεις ο Αντ. Σαμαράς, διεθνείς προσωπικότητες κύρους, καθώς και υψηλόβαθμοι παράγοντες των κυρίαρχων τραπεζών της Γουόλ Στριτ και του Σίτι και διεθνών think tanks.


Xρήσιμες και κρίσιμες επαφές


Από τις επαφές που είχε και έχει με τους ισχυρούς του χρήματος αλλά και της εξουσίας των μίντια στην Ελλάδα, ο πρωθυπουργός ενθαρρύνεται να δώσει γρήγορη διέξοδο στην ασφυξία που πλέον χαρακτηρίζει την πραγματική οικονομία, πριν η ανεργία και το έλλειμμα ρευστότητας προκαλέσουν «ανήκεστο βλάβη» στα όσα με τόσες θυσίες έχουν επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια.

Ο Αντ. Σαμαράς υπολογίζει η επιδίωξη για την ελληνική ανασυγκρότηση να βασιστεί στην επονομαζόμενη «blue economy», που σημαίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην ενθάρρυνση των επιχειρήσεων της θάλασσας και στενή συνεργασία με τον ελληνικό εφοπλισμό, αλλά και  καινοτομία, κατεύθυνση που παίρνει και ο ελληνικός ΣΕΒ με την επικράτηση του κ. Φέσσα στην εκπροσώπησή του.

Στη λογική αυτή, ο πρωθυπουργός σκοπεύει να υποστηρίξει την περίπτωση ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας να θέσει την παραίτησή του τον Οκτώβριο, πριν από την κατάρτιση του νέου Προϋπολογισμού, αφήνοντας συγκεκριμένη παρακαταθήκη για τις γερμανικές αποζημιώσεις και την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας. Ο Αντ. Σαμαράς διακρίνεται από την πεποίθηση ότι είναι σε θέση να προτείνει Πρόεδρο της Δημοκρατίας που δεν θα αρνηθεί ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε ακόμη η Χρυσή Αυγή, αν συμμετείχε στη διαδικασία, χωρίς τουλάχιστον να κατηγορηθεί για παράλογη κομματική σκοπιμότητα.

Αυτό όμως που φέρεται αποφασισμένος να κάνει παράλληλα με την εκλογή νέου Προέδρου είναι «άνοιγμα» στην Αριστερά. Με την κυβέρνηση να στηρίζεται από την «Ενωση Δημοκρατικού Κέντρου» αντί του ΠΑΣΟΚ και με τον κ. Μ. Χρυσοχοΐδη στη θέση του Ευ. Βενιζέλου, που θα έχει μετακομίσει στην Κομισιόν, θα ζητήσει συγκεκριμένα από τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΔΗΜ.ΑΡ. αλλά και το ΚΚΕ να συμμετάσχουν σε εθνικό συμβούλιο για τις στρατηγικές αποφάσεις της χώρας. Αυτό θα λειτουργεί σε διαρκή βάση υπό τον συντονισμό του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Κρίσιμο ζήτημα θεωρεί ο πρωθυπουργός τη συγκρότηση δύο task forces για την εξέλιξη στην οικονομία, που θα εποπτεύει και ο ίδιος προσωπικά. Η μία θα αποτελείται από έμπειρους τεχνοκράτες των διεθνών αγορών και εξωκοινοβουλευτικούς οικονομολόγους, που θα προσλάβει το ελληνικό κράτος, και η άλλη από εκπροσώπους των οικονομικών επιτελείων των κομμάτων του Κοινοβουλίου. Στη δεύτερη θα κληθεί να συμμετάσχει και η ομάδα οικονομολόγων του ΣΥΡΙΖΑ.
Η στρατηγική άποψη του κ. Σαμαρά συμπληρώνεται, τουλάχιστον εξ όσων μπορεί να γνωρίζουμε, από την πεποίθησή του ότι μέσα στην επόμενη διετία θα πρέπει να συγκροτηθεί νέο Σύνταγμα της Ελλάδας. Αυτό δεν θα αποτελεί αναθεώρηση του υπάρχοντος και συνέχεια εκείνου του 1975. Μεταξύ των άλλων βασικών θεσμικών αλλαγών, θα προβλέπεται, πέραν της δραστικής μείωσης του αριθμού των βουλευτών, η συγκρότηση Γερουσίας και η κατάργηση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το νέο Σύνταγμα θα μπορούσε να υποβληθεί σε δημοψήφισμα και εφόσον επικυρωνόταν από την πλειοψηφία των Ελλήνων (50+1) να ίσχυε από τις εκλογές του 2016.