Με όπλο τη στρατηγική στην οικονομία ελπίζει το Μαξίμου να συσπειρώσει την απρόθυμη Νέα Δημοκρατία, μετά από μία Μεγάλη Εβδομάδα στην οποία κυριάρχησαν οι ιδεολογικές αντιρρήσεις για το ευρωψηφοδέλτιο και τα σενάρια μετεξέλιξης του κόμματος.

Η εβδομάδα του Πάσχα περιλαμβάνει ένα ακόμη σταθμό στον προεκλογικό σχεδιασμό της κυβέρνησης, την επιβεβαίωση από τη Eurostat του πρωτογενούς πλεονάσματος, μετά την οποία το Μαξίμου ελπίζει στο Eurogroup της 5ης Μαϊου να ξεκινήσει με κάποιον τρόπο η συζήτηση για το χρέος, έστω και αν η οριστική, επίσημη απόφαση αναμένεται Σεπτέμβριο- Οκτώβριο, λίγο δηλαδή πριν την κατάρτιση του προϋπολογισμού.

Από τις 10 Μαϊου θα ξεκινήσει και η καταβολή των επιδομάτων του κοινωνικού μερίσματος, στην οποία το Μαξίμου έχει επενδύσει πολλά επικοινωνιακά. Στο μεταξύ αναζητούνται και νέες “καλές ειδήσεις” στην οικονομία, οι οποίες θα προστεθούν στην πολιτική φαρέτρα της κυβέρνησης μετά την έξοδο στις αγορές.

Όσο αυτός ο σχεδιασμός του Αντώνη Σαμαρά μοιάζει να “βγαίνει”, τόσο πιο ενισχυμένος νιώθει, παρά το γεγονός ότι πηγαίνει στις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές με πολλά ανοιχτά εσωτερικά μέτωπα.

Τα αντάρτικα σε Αθήνα και Κεντρική Μακεδονία, οι εμπλοκές στις περιφέρειες Αττικής και Πελοποννήσου και στο δήμο Πειραιά, δημιουργούν πολιτικά προβλήματα στο επίπεδο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Την ίδια στιγμή το γεγονός ότι σημαντικός αριθμός των υποψηφίων στις ευρωεκλογές δεν προέρχεται από τη Ν.Δ, αλλά και ονόματα όπως της Νίκης Τζαβέλλα, του Γιώργου Κύρτσου και της Μαρίας Σπυράκη συνεχίζουν να προκαλούν αντιδράσεις στο καραμανλικό και μητσοτακικό στρατόπεδο.

Παρά τα “φαντάσματα” που αρέσκονται να βλέπουν στο Μαξίμου, ενδεχομένως και για λόγους συσπείρωσης, ουδεμία κίνηση υπονόμευσης του κ.Σαμαρά βρίσκεται σε εξέλιξη. Αυτό ωστόσο δε σημαίνει πως όλοι στη Ν.Δ είναι ενθουσιώδεις με τις επιλογές του για το ευρωψηφοδέλτιο και τους χειρισμούς σε επίπεδο αυτοδιοικητικών εκλογών. Και αυτό τη στιγμή που το αποτέλεσμα της κάλπης θα καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις και στο χώρο της ακροδεξιάς, καθώς αναλόγως είτε ο κ.Σαμαράς θα προχωρήσει στο μετασχηματισμό της Ν.Δ σε ένα “πατριωτικό και ευρωπαϊκό κόμμα” το οποίο σαφώς θα έχει σαμαρική σφραγίδα και δεξιά στόχευση -εφόσον δεν βάλουν φρένο σε αυτά τα σχέδια όπως και πριν από ένα χρόνο οι καραμανλικές αντιρρήσεις και οι πολιτικές εξελίξεις- είτε θα αντιμετωπίσει μία κυβερνητική κρίση, με επίκεντρο κυρίως την τύχη του ΠΑΣΟΚ.