Οι πλατείες των «κουρασμένων» από τα μέτρα της πανδημίας έχουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με τις πλατείες των «αγανακτισμένων». Όχι μόνο σε ό,τι αφορά το προφίλ αυτών που τις γεμίζουν αλλά και σε ό,τι αφορά τις συνέπειές τους στην Οικονομία. Στην εποχή των μνημονίων οι «αγανακτισμένοι» καλλιεργούσαν την ιδέα ότι υπάρχει μέλλον εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου. Στην εποχή του covid 19 οι «κουρασμένοι» καλλιεργούν την ιδέα ότι υπάρχει μέλλον χωρίς αντιμετώπιση της πανδημίας. Και οι μεν και οι δε μπορούν να λέγονται και πλατείες της χρεωκοπίας.

Την ίδια ώρα, ο προβληματισμός για την πορεία που έχει πάρει η πανδημία στη χώρα μας δεν έχει να κάνει μόνο με την επιβάρυνση του συστήματος Υγείας, αλλά και με το στόιχημα του Τουρισμού. Είναι πολύ σημαντικό για την Ελλάδα να μπει στο ξεκίνημα της τουριστικής περιόδου έχοντας αφήσει πίσω της την κορύφωση του τρίτου κύματος. Αυτό έχουν ήδη πετύχει οι περισσότεροι ανταγωνιστές μας στην Ευρώπη. Η ανάκτηση του υγειονομικού πλεονεκτήματος είναι βασικός παράγων για να μη χάσουμε το στοίχημα του Τουρισμού, που είναι η κύρια προϋπόθεση οικονομικής ανάκαψης. Αυτό πρέπει να εξηγηθεί από τους αρμόδιου υπουργούς Βασίλη Κικίλια και Χάρη Θεοχάρη στους «κουρασμένους» που βιάζονται για επικίνδυνα ανοίγματα.