Αν κανείς παρακολουθήσει τα νομοσχέδια που προωθούνται στη Βουλή και τις τροπολογίες που τα συνοδεύουν, εκτός των άλλων, θα καταλάβει την ομηρία του ΣΥΡΙΖΑ. Τα παλιά τα χρόνια, και πριν συγκροτηθεί η κυβέρνηση με τη συμβολή του Πανούλη του Καμμένου, ο Τσίπρας εντός και εκτός Βουλής μιλούσε για τους «καρχαρίες» του χρήματος που ρουφάνε το αίμα του λαού. Όλη αυτή η ρητορική έπαψε να ακούγεται από την ημέρα που πέρασε το κατώφλι του Μαξίμου ο Αλέξης με την παρέα του. Από «διώκτης» των επιχειρηματιών μέσα σε ελάχιστο χρόνο μετατράπηκε σε κολλητός τους. Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, οι ισχυροί του χρήματος είχαν να λένε τόσο για τον ίδιο όσο και για τον μπαρμπα-Αλέκο τον Φλαμπουράρη. Ωστόσο, μετά την πτώση της κυβέρνησης, θα περίμενε κανείς ο αρχηγός Αλέξης να επιστρέψει στην παλιά ρητορική. Μάταια, όμως, αφού όχι μόνο δεν επέστρεψε, αλλά δεν αφήνει και τους τομεάρχες να σηκώσουν ανάστημα, όταν υπάρχει ρύθμιση που έμμεσα ή άμεσα εξυπηρετεί επιχειρηματικά συμφέροντα.

*Δημοσιεύθηκε στη στήλη «ΠΡΑΚΤΩΡ» της εφημερίδας «Παραπολιτικά»