Ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες Βενιζέλου και Παπακωνσταντίνου για τα υποβρύχια
Τι έγραφαν τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ από το Σάββατο 14 Ιουνίου
Μείζον πολιτικό ζήτημα προκαλεί για την κυβέρνηση η αποκάλυψη ότι λίγες ώρες πριν από την απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει τη Βουλή για τα θερινά τμήματα είχε διαβιβαστεί στη Βουλή δικογραφία κατά του Ευάγγελου Βενιζέλου για την υπόθεση των ναυπηγείων. Το ενδιαφέρον είναι ότι σύμφωνα με το διαβιβαστικό των εισαγγελέων διαφθοράς Πόπης Παπανδρέου και Αντωνίου Ελευθεριανού από την προκαταρκτική έρευνα που είχαν διεξάγει είχαν προκύψει στοιχεία περί ενδεχόμενης ποινικής ευθύνης Υπουργών.
Αυτό ωστόσο που προκαλεί το τεράστιο πολιτικό ζήτημα για την κυβέρνηση είναι ότι η απόφαση να κλείσει την Ολομέλεια της Βουλής οδήγησε και στην παραγραφή της δικογραφίας (εκτός αν προκύψουν στοιχεία για μίζες) καθώς αυτή αφορούσε στην περίοδο διακυβέρνησης Παπανδρέου. Με απλά λόγια η κατηγορία που ήδη ακούγεται από πολλούς είναι ότι την ίδια ημέρα που διαβιβάστηκε η δικογραφία στη Βουλή, δηλαδή στις 4 Ιουνίου η κυβέρνηση έκλεισε την Ολομέλεια ώστε να παραγράψει την δικογραφία κατά Βενιζέλου. Κι αυτό γιατί με το κλείσιμο της 4ης Ιουνίου έληξε η συνταγματική προθεσμία που είχε η Βουλή ώστε να ασκήσει δίωξη κατά Υπουργών της διακυβέρνησης Παπανδρέου για οποιαδήποτε υπόθεση.
Η δικογραφία είχε σχηματιστεί έπειτα από την πρωτοβουλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου να διαβιβάσει στην Δικαιοσύνη τα πρακτικά της συζήτησης που διεξήχθη στη Βουλή τον Δεκέμβριο του 2013 επί του αιτήματος του ΣΥΡΙΖΑ για σύσταση εξεταστικής για τα Ναυπηγεία. Σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ από εκείνη τη συζήτηση είχαν προκύψει νέα επιβαρυντικά στοιχεία για τον κ. Βενιζέλο που αφορούσαν στην τροποποίηση της σύμβασης προκειμένου τα ναυπηγεία να παραχωρηθούν στον κ. Σάφα.
Διαβάστε το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της εφημερίδας ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ από το Σάββατο 14 Ιουνίου
Πρόστιμο-μαμούθ τα ναυπηγεια
«Λογαριασμό» 650 εκατ. ευρώ έστειλε στους Eλληνες ο Αλμούνια για την παραχώρηση - σκάνδαλο του Σκαραμαγκά από τον Βενιζέλο στον Σάφα
Του Δημήτρη Μαρκόπουλου
Μυστική επιστολή, με την οποία «διατάσσει» το ελληνικό Δημόσιο είτε να ανακτήσει εντός ενός έτους τις παράνομες ενισχύσεις προς τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά είτε, εάν δεν το κάνει αυτό, να υποστεί ο Ελληνας φορολογούμενος χρηματικές ποινές άνω των 650 εκατ. ευρώ με τόκους υπερημερίας, απέστειλε ο Ευρωπαίος αξιωματούχος και επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, Χοακίν Αλμούνια. Σε μια επιστολή που, σύμφωνα με αποκλειστικές πηγές των «Παραπολιτικών», εστάλη στο υπουργείο Οικονομικών πριν από 15 ημέρες και για αδιευκρίνιστους λόγους κρατείται ως επτασφράγιστο μυστικό σε Διεύθυνση του 8ου ορόφου της Καραγιώργη Σερβίας, ο κ. Αλμούνια απειλεί τη χώρα μας με πρόσθετες κυρώσεις, με άμεση ποινή 650 εκατ. ευρώ -αν και αφήνει ένα μικρό παράθυρο ώστε τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά να μπορούν να κλείνουν δουλειές, εκτός του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, και με τα αντίστοιχα των άλλων ευρωπαϊκών κρατών-μελών.
ΤΡΙΓΜΟΙ
Η επιστολή αυτή, για την οποία θα πρέπει μετά το σημερινό μας δημοσίευμα το υπουργείο Οικονομικών να πάρει θέση, αναμένεται να προκαλέσει τριγμούς στη δικομματική, αν θυμηθούμε την προ διετίας καταγγελία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα, κατά του πρώην υπουργού Εθνικής Αμυνας κατά την κρίσιμη για την τύχη των ναυπηγείων εποχή, αλλά και νυν αντιπροέδρου της δικομματικής και υπουργού Εξωτερικών, Βαγγέλη Βενιζέλου. Το 2012, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε χαρακτηρίσει την υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στον Ισκαντάρ Σάφα, την οποία υπέγραψαν το 2010 οι κ.κ. Βενιζέλος και Παπακωνσταντίνου, ως «μεγαλύτερο σκάνδαλο από την αρχική σύμβαση του Ακη Τσοχατζόπουλου».
Με επίκαιρη ερώτηση-καταπέλτη, που είχε κατατεθεί στον τότε υπουργό Εθνικής Αμυνας, Δημήτρη Αβραμόπουλο, ο κ. Τσίπρας χαρακτήριζε «πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο στην πλάτη των φορολογουμένων και την άμυνα της χώρας το γεγονός». Επίσης, προσδιόριζε ως «ψευτοεπενδυτή» τον εκλεκτό του Βενιζέλου και του Παπακωνσταντίνου, Ι. Σάφα, και ανέφερε ότι τα ναυπηγεία τού δόθηκαν το 2010 ως δώρο, παρά τις παράνομες ενισχύσεις από το ελληνικό Δημόσιο, οι οποίες είχε καταγγελθεί πως συνεχίστηκαν να δίδονται για έναν χρόνο τουλάχιστον μετά την πώληση στον Λιβανέζο επιχειρηματία με τις στενές διασυνδέσεις με την οικογένεια Παπανδρέου.
ΑΝΑΚΛΗΣΗ
Θα πρέπει να θυμίσουμε πως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, η γνωστή Curia, ήδη σε δύο βαθμούς έχει ζητήσει ανάκληση των χρημάτων αυτών, με τελευταία απόφασή της στις 28/2/2013. Οι χρηματοδοτήσεις αυτές, που με παράνομο τρόπο δόθηκαν, έχουν ως χρονικό βάθος το 1992, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρενέβη το 2006 με σαφή δήλωση περί «αναγκαστικής ανάκτησης των χρημάτων που δόθηκαν από τη χώρα στα ναυπηγεία». Επρόκειτο για 16 ενισχύσεις, πλέον τόκων, που όφειλαν να έχουν ανακτηθεί εντός τεσσάρων μηνών. Η Ελλάδα φυσικά ουδέν έπραξε, ενώ υπήρξε προσφυγή των ναυπηγείων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ε.Ε., το οποίο όμως την απέρριψε το 2012.
Θα πρέπει να τονίσουμε ότι ένα πρόστιμο τόσο μεγάλου ύψους ουσιαστικά φθάνει στο 1/6 της τελευταίας δόσης που η Ελλάδα έλαβε, με αντάλλαγμα ένα βαρύ και δύσκολο Μεσοπρόθεσμο, που συμφωνήθηκε με την τρόικα και θα ανοίξει εντός του φθινοπώρου κρίσιμα ζητήματα, όπως τα εργασιακά και το ασφαλιστικό. Λογικό λοιπόν είναι να καλείται η δικομματική κυβέρνηση να απαντήσει κατά πόσο είναι ακόμα διατεθειμένη να καλύπτει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και να καλεί ταυτόχρονα όλους τους φορολογούμενους να πληρώνουν τα «σπασμένα». Πολύ περισσότερο όταν οι κορυφαίοι ευρωπαϊκοί θεσμοί ξεκαθαρίζουν πως «δεν θα ανεχθούν άλλες καθυστερήσεις».
ΚΟΝΤΡΑ
Μείζον θέμα είχε προκύψει και με το ύψος των εγγυητικών επιστολών που είχε στα χέρια του το ελληνικό Δημόσιο για την υλοποίηση του προγράμματος των υποβρυχίων και με το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας του Ι. Σάφα, στην οποία ο κ. Βενιζέλος μεταβίβασε τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Σύμφωνα με πηγές και δημοσιεύματα της εποχής, αυτό δεν αρκούσε για να εξασφαλίσει τις απαιτήσεις του ελληνικού Δημοσίου σε βάρος της εταιρείας. Επίσης θέμα υπήρξε με τα αντισταθμιστικά ωφελήματα που όφειλαν οι Γερμανοί της HDW και διέγραψε ο κ. Βενιζέλος με την ψήφιση του Ν. 3885/2010. Κι όλα αυτά δίχως ο Ι. Σάφα να έχει πραγματοποιήσει κανενός είδους επένδυση σε υποδομές. Τα ερωτήματα αυτά κυριάρχησαν και στη συζήτηση στη Βουλή, με τον υπουργό Εθνικής Αμυνας, Δημήτρη Αβραμόπουλο, να παραδέχεται ότι η εξέλιξη της σύμβασης δεν ήταν καθόλου ικανοποιητική και ότι από τον Ιούνιο του 2011 και μετά εμφανίστηκε «μια νέα γενιά εμπλοκών» στις σχέσεις μεταξύ ναυπηγείων, υπό τη νέα διοίκησή τους, και των Γερμανών υποκατασκευαστών, καθώς και στις σχέσεις αυτών των δύο με το ελληνικό Δημόσιο.
Παραδέχτηκε επίσης ότι μέχρι την ψήφιση του Νόμου 3885/2010 είχαν γίνει πληρωμές της τάξεως των 2,33 δισ. ευρώ, αλλά και μετά την ψήφιση αυτού του νόμου είχε καταβληθεί το ποσό των 362 εκατ. ευρώ χωρίς να έχει παραληφθεί τίποτε. Εδώ είναι κι ένα σημείο εμπλοκής του κ. Βενιζέλου σε ένα σκάνδαλο που έχει συνέπειες για τη χώρα μας, όπως αποδεικνύει η παρέμβαση Αλμούνια. Ο κ. Αβραμόπουλος τόνισε, μάλιστα, ότι όταν ανέλαβε η κυβέρνηση Παπαδήμου (και ο ίδιος το ΥΠΕΘΑ) σταμάτησαν οι πληρωμές, διαψεύδοντας ότι η παύση είχε γίνει κατά την υπουργική θητεία Βενιζέλου. Η παρέμβαση Αβραμόπουλου, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε εκνευρισμό στον κ. Βενιζέλο, ο οποίος τόνισε πως ο ίδιος ως υπουργός είχε διακόψει τις χρηματοδοτήσεις τον Ιούνιο του 2011. Μάλιστα, ένας ακόμα βουλευτής της Ν.Δ. που είχε αναδείξει το θέμα είναι ο νυν αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, Θεόφιλος Λεονταρίδης.
Οι καταγγελίες Ντινόπουλου και η δικαίωσή του από την Ευρώπη
Στις 22 Απριλίου 2012 ο νέος υπουργός Εσωτερικών, Αργύρης Ντινόπουλος, ως απλός βουλευτής της Ν.Δ. και μέλος της τότε προανακριτικής επιτροπής που είχε διερευνήσει τα εξοπλιστικά προγράμματα, υπέγραφε άρθρο στην εφημερίδα «Δημοκρατία» με τίτλο «Ε... όχι και αθώος για τα υποβρύχια ο Βενιζέλος!». Οπως ανέφερε ο κ. Ντινόπουλος, τον Σεπτέμβριο του 2010, οπότε και προωθήθηκε η επίμαχη συμφωνία απόκτησης των ναυπηγείων από τον Ι. Σάφα, το «σκάνδαλο ήταν τεκμηριωμένο από τη γερμανική Δικαιοσύνη». Και ο κ. Ντινόπουλος συνέχιζε: «Και τότε, ως υπουργός Αμυνας ο κ. Βενιζέλος, έφερε στη Βουλή τη νέα σύμβαση με τους Γερμανούς (HDW), στους οποίους είχε προστεθεί ο Λιβανέζος Ισκαντάρ Σάφα. Η σύμβαση του Βενιζέλου αποδείχθηκε χειρότερη από την αμαρτωλή σύμβαση του Ακη». Και προσέθετε: «Ουσιαστικά έδωσε στους Γερμανούς (προφυλακισμένους ήδη στη χώρα τους) άλλο 1,3 δισ. ευρώ. Το έδωσε ενώ οι Γερμανοί είχαν ήδη εισπράξει 2,033 δισ. ευρώ και δεν είχαν παραδώσει κανένα υποβρύχιο. To χειρότερο: Οι Γερμανοί - Λιβανέζοι εισπράττουν το νέο αυτό 1,3 δισ. σε προκαθορισμένες ημερομηνίες (μέχρι το 2018), ανεξαρτήτως προόδου εργασιών. Δηλαδή: Οι Γερμανοί - Λιβανέζοι πληρώνονται έστω και αν κάθονται! Τι πέτυχε ο Βενιζέλος με τη νέα σύμβαση; Ποια είναι η κατάσταση σήμερα; Εκτός από τον Παπανικολή, δεν έχουμε παραλάβει κανένα άλλο υποβρύχιο...». Αυτά έλεγε πριν από ενάμιση χρόνο ο νυν υπουργός. Και να που τώρα η παρέμβαση Αλμούνια τον
δικαιώνει και ζητάει και τα «σπασμένα» πίσω.
Σύμφωνα με τις καταγγελίες τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της Ν.Δ., η σύμβαση Βενιζέλου ψηφίστηκε στη Βουλή με τη μορφή νόμου (του 3885/2010). Στην εισηγητική έκθεση προβλεπόταν η πληρωμή του 1,3 δισ. ευρώ ανάλογα με την πρόοδο των εργασιών. Πρόβλεψη που «έκοψε» ο Βενιζέλος. Εναν μήνα μετά την ψήφιση του νόμου, χαρίστηκαν στους Γερμανούς - Λιβανέζους φόροι 10 εκατ. ευρώ με τροπολογία σε νομοσχέδιο για την... ηλεκτρονική συνταγογράφηση, ενώ έξι μήνες πριν είχαν πάρει δάνειο 20 εκατ. ευρώ με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου. Ενίσχυση από αυτές που η Ε.Ε. θεωρεί ως μη αποδεκτές.
Who is who
Ο Ισκαντάρ Σάφα είναι «παιδί του πολέμου». Ζει, τρέφεται και υπάρχει από αυτόν. Ο Λιβανέζος επιχειρηματίας που απασχόλησε την ελληνική κοινή γνώμη γεννήθηκε στον Βόρειο Λίβανο το 1952, είναι χριστιανός, μαρωνίτικης καταγωγής και έχει ιδρύσει εταιρεία με οπλικά συστήματα ασφαλείας. Εξάλλου, ήδη ο Λίβανος από τη δεκαετία του 70 εισερχόταν σε φάση πολεμική, άρα η ασφάλεια ήταν το μείζον ζητούμενο. Σήμερα θεωρείται από τους ισχυρότερους και πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη. Εχει κατά καιρούς απασχολήσει τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες για πιθανές σχέσεις με τη σιιτική οργάνωση «Χεζμπολάχ». Μετά το 2008 εμφανίζεται πίσω από όλα τα μεγάλα ντιλ του Ομίλου Αbu Dhabi Μar με την ανακατασκευή δύο πρώην ολλανδικών φρεγατών, που είχαν περιέλθει στο Ναυτικό των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Ως μεγαλομέτοχος του κρατικού ομίλου ADM, εμφανίζεται να αγοράζει το ένα ναυπηγείο μετά το άλλο. Ο Ι. Σάφα απογειώθηκε το 2009, όταν ο όμιλος εξαγόρασε πλειοψηφικό ποσοστό στα γερμανικά ναυπηγεία Νobiskrug στο Rendsburg, που ειδικεύονται στην κατασκευή πολυτελών γιοτ. Την ίδια χρονιά, η Αbu Dhabi Μar εξαγόρασε το 80% των γερμανικών ναυπηγείων Βlohm und Voss στο Αμβούργο, που ανήκαν στον όμιλο ΤhyssenΚrupp Μarine Systems. Σε αυτόν ανήκαν και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Σάφα. Τον Δεκέμβριο του 2011, στο πλαίσιο υλοποίησης της στρατηγικής συνεννόησης μεταξύ της Marfin Investment Group (MIG) και του Ομίλου Abu Dhabi Mar/Privinvest, το Διοικητικό Συμβούλιο της MIG εξέλεξε ομόφωνα τον κ. Ισκαντάρ Σάφα ως νέο μέλος του και μη εκτελεστικό αντιπρόεδρο της εταιρείας.