Μεγάλο «γαλάζιο» ενδιαφέρον έχουν, αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, οι εκλογές για το Οικονοµικό Επιµελητήριο. Βλέπετε, πέριξ του προέδρου και εκ νέου υποψηφίου, Κωνσταντίνου Κόλλια, έχουν συνασπιστεί ορισµένες ιδιαίτερα αναγνωρίσιµες φιγούρες της νεοδηµοκρατικής ανθρωπογεωγραφίας. Πέραν της παραδοσιακής παρουσίας του Πελοπίδα Καλλίρη, θα συναντήσει κάποιος τον πρώην πρόεδρο της ΟΝΝΕ∆, Σάκη Ιωαννίδη, το άλλοτε τοτέµ της κοµµατικής Νεολαίας, Γιάννη Πολιτόπουλο, αλλά και τον Ανδρέα Χατζηανδρέου, ο οποίος πάντα βρίσκει τρόπο να δηλώνει «παρών».

Ο νέος θα είναι ωραίος;

Κάπου πήρε τ’ αυτί µου ότι ορισµένοι συµβουλάτορες του Μητσοτάκη, που δεν θέλουν άλλον... Μαρινάκη στα πόδια τους, έχουν προτείνει ο νέος γραµµατέας του κόµµατος να είναι ένας βουλευτής χαµηλού προφίλ, που δεν θα προκαλεί θόρυβο.

Με λίγα λόγια, αναζητούν έναν... Στεργίου (ο τέως γραµµατέας) από την Κοινοβουλευτική Οµάδα.

Στο πλαίσιο αυτό, µεταξύ των ονοµάτων που έχουν πέσει στο τραπέζι είναι κι αυτό του βουλευτή Ηλείας, Ανδρέα Νικολακόπουλου. Μια χαρά είναι ο άνθρωπος, δραστήριος, µετριοπαθής και µε µέλλον. Αλήθεια, όµως, πώς θα ηγηθεί της προσπάθειας για την προετοιµασία του κυβερνώντος κόµµατος για τις επερχόµενες ευρωεκλογές, όπου στόχος είναι η απόλυτη επιβεβαίωση της «γαλάζιας» κυριαρχίας, χωρίς να ξέρει ούτε τα κατατόπια της Πειραιώς;

Θα µου πείτε, θα τα µάθει, αλλά µέχρι τότε ποιος ακούει τους συναδέλφους του, που θεωρούν ότι προηγούνται, ή τους ακραιφνείς νεοµητσοτακικούς, οι οποίοι βλέπουν εαυτούς ως σάρκα από τη σάρκα του πρωθυπουργού; Φαντάζοµαι ότι ο φίλος µας ο Θανάσης ο Νέζης και ο έχων άριστη γνώση για τα κοµµατικά ζητήµατα, Γιάννης Σµυρλής, θα τα σκεφτούν όλα αυτά...

Επί ίσοις όροις

Υπ’ ατµόν και επίσηµα είναι από το βράδυ της περασµένης Πέµπτης οι επικεφαλής των δηµόσιων φορέων, κατόπιν της ψήφισης του νόµου Κεραµέως, όπου για πρώτη φορά επί της ουσίας µπαίνουν τόσες δικλίδες ασφαλείας σε ό,τι αφορά την κατάργηση στην πράξη των ρουσφετιών και την επιλογή των διοικήσεων µε αµιγώς αξιοκρατικά κριτήρια.

Η αρχή θα γίνει από τον τοµέα της Υγείας και τα νοσοκοµεία, γεγονός που συνιστά αδήριτη ανάγκη, όπως συνοµολογούν άπαντες. Μία µικρή λεπτοµέρεια µόνο: Φαντάζοµαι πως το εν λόγω πακέτο παρεµβάσεων δεν «αγγίζει» -και ορθώςµόνο τα παιδιά του κοµµατικού σωλήνα, αλλά και τα παιδιά των... αρίστων, που κατέχουν θέσεις-κλειδιά στην κρατική µηχανή και για τα οποία δεν θέλω να πιστέψω ότι υπάρχουν κάποια παραθυράκια που σχετίζονται µε το αντικείµενο της ενασχόλησής τους.

Οπως λοιπόν κρίνονται οι επιλογές του Κικίλια, του Γεωργιάδη, του Βορίδη, του Σταϊκούρα, του Σκρέκα (απολύτως τυχαία τα παραδείγµατα) και των άλλων υπουργών για τη στελέχωση κοµβικών πόστων σε φορείς που βρίσκονται στις αρµοδιότητές τους, το ίδιο προφανώς θα συµβεί µε τις αντίστοιχες του Σκέρτσου, του Κοντογεώργη και ούτω καθ’ εξής...

To Briefnig στην υπηρεσία της καθημερινότητας

Η ατάκα του Κυριάκου Μητσοτάκη στο τελευταίο υπουργικό συµβούλιο, σύµφωνα µε την οποία θα πρέπει να δοθεί ακόµη µεγαλύτερη έµφαση στις κυβερνητικές παρεµβάσεις που θα βελτιώσουν την καθηµερινή ζωή του πολίτη, µόνο επικοινωνιακού χαρακτήρα δεν ήταν. «Καλή και άγια η διπλωµατία και η επενδυτική βαθµίδα, δίνει πόντους σε όλα τα επίπεδα, αλλά στην Ελλάδα δεν θα κρίνουν ποτέ εκλογές», µου έλεγε τις προάλλες έµπειρος «γαλάζιος» κοµµατικός παράγων, αποτυπώνοντας γλαφυρά το σκεπτικό της στρατηγικής τής κυβερνητικής ηγεσίας.

Στο πλαίσιο αυτό ο πρωθυπουργός έχει δώσει σαφή εντολή να αντιµετωπιστεί πρακτικά και συµβολικά, στον βαθµό του δυνατού, το πρόβληµα της ακρίβειας, να προχωρήσουν τα οχυρωµατικά έργα έναντι της κλιµατικής αλλαγής, αλλά και να ενισχυθεί το αίσθηµα της ασφάλειας των πολιτών, που παρά το γεγονός ότι συνιστά προνοµιακό πολιτικό πεδίο για τη Ν.∆., είναι κοινώς αποδεκτό ότι τα πράγµατα δεν πηγαίνουν καλά το τελευταίο διάστηµα και, δη, σε περιπτώσεις σηµαντικών επιχειρήσεων, όπως αυτή στο κέντρο της Αθήνας στα µέσα της εβδοµάδας.

Ενδεικτική του ενδιαφέροντος που επιδεικνύει το Μέγαρο Μαξίµου στο συγκεκριµένο µέτωπο είναι η απόφαση να αναφέρονται αναλυτικά σε κάθε briefing του κυβερνητικού εκπροσώπου, Παύλου Μαρινάκη (να του ζήσει ο γιος, παρεµπιπτόντως, και να τον χαίρονται µε την εξαιρετική σύζυγό του, την Κατερίνα), τα πρόστιµα που επιβάλλονται για περιπτώσεις αισχροκέρδειας και παραβίασης της εργατικής νοµοθεσίας -και δεν έχουν την… αίγλη των αντίστοιχων σε πολυεθνικές ή µεγάλες αλυσίδες-, την πορεία των έργων στην πολύπαθη Θεσσαλία και άλλες «επικίνδυνες» περιοχές, σε συνδυασµό µε την περαιτέρω οργάνωση της Πολιτικής Προστασίας, αλλά και τις παρεµβάσεις της ΕΛ.ΑΣ. στο µέτωπο ζητηµάτων της καθηµερινότητας, όπως καταλήψεις δηµόσιων χώρων και αστυνόµευση στις γειτονιές.

Γαλάζιο σενάριο

Κρατήστε µία πληροφορία που άπτεται του µέλλοντος, αλλά όχι και του τόσο µακρινού. Οπως προέβλεψε λοιπόν άνθρωπος που ξέρει από πρώτο χέρι τόσο το «γαλάζιο» στελεχικό δυναµικό όσο και την άποψη του Μαξίµου για τα πρόσωπα που έχουν ρόλο-κλειδί στο κυβερνητικό και κοµµατικό οργανόγραµµα, µην αποκλείσετε καθόλου το σενάριο, µετά το πέρας του οροσήµου των ευρωεκλογών, να προκύψει µια σηµαντική αλλαγή σκυτάλης στους κόλπους της Πειραιώς. Εξάλλου, µε µαθηµατική ακρίβεια θα έχει προηγηθεί όχι µόνο η εκλογή νέου γραµµατέα (που είναι θέµα ηµερών, σύµφωνα µε όλες τις ενδείξεις), αλλά και η ανασύνθεση της οµάδας των τοµεαρχών και των γραµµατέων.

Πρόκειται για την κοµβική θέση του γενικού διευθυντή της Ν.∆., την οποία σήµερα κατέχει ο καθ’ όλα επιτυχηµένος Γιάννης Σµυρλής, τον οποίο ωστόσο οι γνωρίζοντες πρόσωπα και καταστάσεις τον βλέπουν αργά ή γρήγορα σε πόστο υφυπουργού της κυβέρνησης. Σε αυτή την περίπτωση, φαβορί για την αντικατάστασή του φαντάζει ο σηµερινός αναπληρωτής Νίκος Παπουτσής, ο οποίος έδωσε τα διαπιστευτήριά του στην προεκλογική περίοδο για τις εθνικές και αυτοδιοικητικές κάλπες.

Ούτε ο Μπρατάκος...

Μπορεί ο Μητσοτάκης να διέψευσε τα περί ανασχηµατισµού τουλάχιστον τη δεδοµένη χρονική συγκυρία, ωστόσο ειδικά ορισµένα πρώην κυβερνητικά στελέχη, που ένιωσαν τη γλύκα του χαρτοφυλακίου και τώρα βρίσκονται εκτός νυµφώνος, όχι µόνο εξακολουθούν να αναµένουν µε αγωνία τη σχετική πρωθυπουργική απόφαση, αλλά αφήνουν να διαρρεύσει δεξιά και αριστερά ότι οι ίδιοι βρίσκονται σε πρώτη προτεραιότητα για την ολική επαναφορά τους στην κυβέρνηση.

Μα καλά, ύστερα από τόσο καιρό, δεν έχουν αντιληφθεί ότι στην περίπτωση του συγκεκριµένου πρωθυπουργού, ο πλέον ασφαλής τρόπος για να µη δεις υπουργείο ούτε µε κιάλια είναι να κοµπάζεις τόσο ιδιωτικά όσο και δηµόσια για τη στιγµή που θα ράψεις υπουργικό κοστούµι; ∆υστυχώς, τα σχετικά παραδείγµατα είναι πολλά και ειδικά για εκείνους που ξέρουν τη λογική Μητσοτάκη και απ’ την καλή και απ’ την ανάποδη, αυτές οι συµπεριφορές προκαλούν δυσάρεστες εκπλήξεις. Το ακόµη πιο ανησυχητικό γι’ αυτούς είναι πως σε αντίθεση µε ό,τι συνέβαινε στο παρελθόν, ο Μητσοτάκης δεν µπαίνει καν στη διαδικασία να βάλει κανέναν... Μπρατάκο να τους συµµαζέψει. Σε απλά ελληνικά, δεν ασχολείται…

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής