Γιάννης Δραγασάκης: Ο "ήσυχος" αντιπρόεδρος
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κρατά τις αποστάσεις του από τη συμφωνία και σχεδιάζει την επόμενη μέρα
Του Γιώργου Κατσίγιαννη - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
Από την ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του, εργάζεται αθόρυβα και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, θεωρώντας ότι η αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας δεν προσφέρεται για επικοινωνιακό θέαμα, ούτε επιτυγχάνεται με περισπούδαστες αναλύσεις στα δελτία των οκτώ.
Υπό την έννοια αυτή, οι πληροφορίες που έφεραν τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και συντονιστή των οικονομικών υπουργείων, Γιάννη Δραγασάκη, να μην εγκρίνει εξ αρχής τη «στρατηγική» του τσαμπουκά απέναντι στους εταίρους, στο πλαίσιο των διαπραγματευτικών συζητήσεων, επαληθεύτηκαν με την εύγλωττη σιωπή που ο ίδιος κράτησε τις τελευταίες ημέρες, πετυχαίνοντας να μην ταυτίσει το όνομά του με την «επώδυνη» συμφωνία που αναγκάστηκε να «υπογράψει» στο τελευταίο Eurogroup ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Βαρουφάκης, και η οποία διόλου τυχαία φέρει το «ονοματεπώνυμό» του.
Εξάλλου, και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί αντικείμενο συζήτησης η αξιοπρόσεκτη ζαποστασιοποίηση του κ. Δραγασάκη από τους χειρισμούς του κ. Βαρουφάκη κατά το τελευταίο στάδιο της διαπραγμάτευσης. Αυτό, σε συνδυασμό και με το γεγονός ότι στην τελευταία κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ η κριτική «επικεντρώθηκε» στο πρόσωπο του κ. Βαρουφάκη έχει ως αποτέλεσμα να αναπτύσσονται σενάρια αναφορικά με τη θητεία του «τσάρου» της ελληνικής οικονομίας στην κυβέρνηση, η οποία προσδιορίζεται χρονικά με την ολοκλήρωση της «συμφωνίας-γέφυρα». Δηλαδή μέχρι το καλοκαίρι.
Στην εκ των έσω «αποδόμηση» του κ. Βαρουφάκη συνέβαλε και ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Μηλιός, ο οποίος με το προχθεσινό του άρθρο-μανιφέστο, υπό τον τίτλο «Μόνη διέξοδος η φυγή προς τα εμπρός!» (σ.σ.: το άρθρο συνυπέγραφαν οι Σπύρος Λαπατσιώρας και Δημήτρης Σωτηρόπουλος), αμφισβήτησε ευθέως τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης, θίγοντας και αυτός με αποκαλυπτικό τρόπο ότι υπερίσχυσε η επικοινωνία και όχι η ουσία στις συζητήσεις με τους εταίρους.
«ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ»
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι χειρισμοί του κ. Βαρουφάκη, κυρίως οι αιχμηρές αναφορές που έκανε το προηγούμενο διάστημα εναντίον του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, οδήγησαν σε «δοκιμασία» και τις σχέσεις της Αθήνας με τη Φρανκφούρτη. Σημειωτέον ότι ο άνθρωπος που χειρίζεται τα ζητήματα των τραπεζών σήμερα και είχε οικοδομήσει μια σχέση εμπιστοσύνης και άψογης συνεργασίας με τον κεντρικό τραπεζίτη της Ευρώπης την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ακόμη αξιωματική αντιπολίτευση δεν είναι άλλος από τον κ. Δραγασάκη. Παράγοντες στον χώρο της αγοράς υποστηρίζουν ότι η πολεμική του κ. Βαρουφάκη εναντίον του κ. Ντράγκι αποδυνάμωσε σε σημαντικό βαθμό το σχέδιο που είχε ως αξιωματική αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ να επιβάλει σημαντικές αλλαγές στον χώρο των τραπεζών.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, με διάβημα του κ. Ντράγκι απορρίφθηκε οποιαδήποτε σκέψη για αντικατάσταση του κ. Γιάννη Στουρνάρα από τη διοίκηση της Τραπέζης της Ελλάδος, θέση για την οποία ενδιαφερόταν η κυρία Λούκα Κατσέλη, ενώ αρνητικό σήμα έδωσε και για τον κ. Παναγιώτη Ρουμελιώτη, όταν γνωστοποιήθηκε ότι προοριζόταν για επικεφαλής του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Επίσης, «μπλόκο» υπήρξε στις προθέσεις του Μεγάρου Μαξίμου να αντικατασταθεί η γενική γραμματέας Εσόδων, Κατερίνα Σαββαΐδου, από άλλο πρόσωπο και συγκεκριμένα από τον χώρο των εφοριακών.
ΤΡΟΧΟΠΕΔΗ
Εν μέσω αυτών των αντιξοοτήτων, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου οι ανακατατάξεις στον χώρο των τραπεζών να μη λειτουργήσουν ως τροχοπέδη στην πολιτική της κυβέρνησης, αλλά να επικρατήσει ένα νέο πνεύμα συνεργασίας, που να εξυπηρετεί τον σχεδιασμό του Μεγάρου Μαξίμου σε κρίσιμα ζητήματα, όπως αυτό των «κόκκινων» δανείων.
Κρίσιμη παράμετρος αναφορικά με το αριστερό στίγμα που θέλει να δώσει η κυβέρνηση μέσα από τον χώρο των πιστωτικών ιδρυμάτων είναι και η ανάδειξη του νέου προεδρείου της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών. Αν και ο εκάστοτε πρόεδρος δεν έχει αποφασιστικές και εκτελεστικές αρμοδιότητες, ωστόσο σε παγκόσμια εκπροσώπηση και σε ευρωπαϊκά φόρα η ΕΕΤ έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει στα «θεσμικά» λόμπι της «τραπεζικής διεθνούς».
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στο παρασκήνιο για τη θέση του επόμενου προέδρου της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών διαγκωνίζονται τρεις κορυφαίοι παράγοντες: η νέα πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας, Λούκα Κατσέλη, ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς, Ανθιμος Θωμόπουλος, και ο νέος πρόεδρος της Eurobank, Νίκος Καραμούζης.
Οι ενστάσεις για τη Λούκα Κατσέλη
Οι λόγοι που στελέχη του τραπεζικού τομέα εκφράζουν ενστάσεις στην παρούσα φάση ως προς το ενδεχόμενο η επόμενη πρόεδρος της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών να είναι η κ. Λούκα Κατσέλη δεν έχουν να κάνουν τόσο με το γεγονός ότι η Εθνική Τράπεζα, σε σύγκριση με τις άλλες δύο συστημικές, έχει λιγότερο προσωπικό, όσο με το ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει την ιδιότητα αυτή για να εξυπηρετήσει «επικοινωνιακούς» σκοπούς, που θα συνδέονται με την προώθηση ενός «φιλολαϊκού» προφίλ. Σημειωτέον ότι η κ. Κατσέλη ως υπουργός στην κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου είχε ταυτίσει το όνομά της με το θέμα της απαγόρευσης των πλειστηριασμών από «κόκκινα» δάνεια. Και επειδή, σύμφωνα με το καταστατικό της Ενωσης, αυτή ιδρύθηκε για να «εκφράζει τις θέσεις των τραπεζών-μελών της, να παρεμβαίνει συμβουλευτικά στη ρυθμιστική διαδικασία, να συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων σε νομοπαρασκευαστικές ή τεχνικές επιτροπές σε διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο και να συνεργάζεται με φορείς και ενώσεις του χρηματοπιστωτικού τομέα άλλων χωρών», είναι εξ αντικειμένου εξαιρετικά δύσκολο να ισορροπήσει μεταξύ «αντικρουόμενων» συμφερόντων. Αυτά των δανειοληπτών και αυτά των μετόχων των τραπεζών.
Διαβάστε επίσης:
Ο Βαρουφάκης έμαθε από Χατζηνικολάου ότι αυξήθηκαν οι μισθοί στη ΔΕΗ