Μέχρι πότε θα αντέξει το πολιτικό σύστηµα της χώρας µε την παρούσα του µορφή; ∆εν χωρά καµία αµφιβολία ότι σήµερα το κοµµατικό σκηνικό είναι κινούµενη άµµος, πνέει τα λοίσθια και δεν διαθέτει παρά ελάχιστα ηγετικά πρόσωπα ως σταθερές. Και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα κατορθώσει να φτάσει µε τη σηµερινή του µορφή. Ιδίως στον χώρο της κεντροαριστεράς, για παράδειγµα, ουδείς µπορεί να αποκλείσει ανασυνθέσεις, συγκρότηση εκλογικού µετώπου ή και ίδρυση νέου κόµµατος. Στις προσεχείς εκλογές, όποτε και αν γίνουν, η πιθανότερη εξέλιξη είναι η συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας. Κυβέρνηση, δηλαδή, που πολύ δύσκολα µπορεί να κρατήσει τετραετία. Πολύ περισσότερο που η τετραετία δεν θα είναι «καθαρή»: Εµπεριέχει τις ∆ηµοτικές και Περιφερειακές εκλογές το 2028 και, κυρίως, τις Ευρωεκλογές του 2029. Ευρωεκλογές στις οποίες πάντα επικρατεί η χαλαρή ψήφος, µε αποτέλεσµα να τίθενται οι βάσεις για τις αλλαγές που επωάζονται στο κοµµατικό σύστηµα. ∆ύσκολα µια κυβέρνηση συνεργασίας θα µπορέσει να αντέξει το αποτέλεσµα των Ευρωεκλογών, ενώ αν δεχθούµε πως θα έχει ως κορµό τη Νέα ∆ηµοκρατία και πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα έχει ένα ακόµα ζητούµενο: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως σωστά έγραψε στη στήλη του το Σάββατο, στον «Πρωινό Καφέ» στο Secret των «Παραπολιτικών», θα διεκδικήσει µια θέση στο ευρωπαϊκό οικοδόµηµα, όπως το Ευρωπαϊκό Συµβούλιο ή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή έναν άλλο διεθνή ρόλο. Η Νέα ∆ηµοκρατία, εφόσον τα πράγµατα οδηγηθούν εκεί, θα έχει και µια ακόµα εξέλιξη: η κοµµατική επετηρίδα µπορεί να µην µείνει παγιωµένη όπως διαµορφώνεται σήµερα, µε τον Νίκο ∆ένδια φαβορί και τους Κωστή Χατζηδάκη και Κυριάκο Πιερρακάκη - και Άδωνι Γεωργιάδη, µην τον ξεχνούµε, ως αουτσάιντερ. Πολύ περισσότερο καθώς είναι άλλο το εσωτερικό τοπίο αν ο πρωθυπουργός παραδώσει την ηγεσία του κόµµατος ως νικητής και διαφορετικό ως ηττηµένος. Σε κάθε δε, περίπτωση το εσωκοµµατικό πεδίο του κυβερνώντος κόµµατος θα είναι διαφορετικό το 2029 ακόµα και αν τίποτε δεν έχει αλλάξει. Αξίζει δε, να σηµειωθεί πως ακόµα και αν η Νέα ∆ηµοκρατία πετύχει το «θαύµα» και συγκροτήσει ύστερα από δεύτερες ή και... τρίτες (!) εκλογικές αναµετρήσεις αυτοδύναµη κυβέρνηση και πάλι το σκηνικό µε τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα είναι το ίδιο στις Ευρωεκλογές. Εξελίξεις θα υπάρχουν σε κάθε περίπτωση και στον χώρο της προοδευτικής αντιπολίτευσης. Αν, για παράδειγµα, το ΠΑΣΟΚ δεν αναδειχθεί δεύτερο κόµµα ή εάν το ποσοστό που θα συγκεντρώσει δεν υπερβαίνει το 15% -πράγµα δύσκολο- πολύ δύσκολα δεν θα τεθεί θέµα ηγεσίας ή δεν θα διασπαστεί. Υπάρχει βέβαια και µια ακόµα ισχυρή συνιστώσα: θα κατέβει επικεφαλής κόµµατος στις Ευρωεκλογές ο Αλέξης Τσίπρας ή θα περιµένει την επόµενη µέρα των εκλογών, οπότε και ο χώρος του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ θα βρίσκεται, όπως τουλάχιστον διαφαίνεται σήµερα, περιθωριοποιηµένος;



Επιχειρείται «ροκάνισμα» του Φάμελλου - Πώς θα αντιδράσει;

Θα υπάρχει θέμα ηγεσίας στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που προγραμματίστηκε να πραγματοποιηθεί 12 με 15 Ιουνίου; Η δημοσκόπηση πτώση αλλά και το ηγετικό προφίλ που εμφανίζει ο Σωκράτης Φάμελλος δεν χωρά αμφιβολία πως δημιουργεί ερωτήματα στην Κουμουνδούρου. Θέμα ηγεσίας, ωστόσο, δεν πρόκειται να τεθεί. Πρώτον, για ουσιαστικούς λόγους -ο Φάμελλος θα έχει μόλις επτά μήνες πρόεδρος, αλλά και ο μόνος που μπορεί να κρατήσει το άλλοτε κραταιό κόμμα ενωμένο. Δεύτερον, για τυπικούς λόγους - το Συνέδριο δεν είναι εκλογικό και δεν εκλέγει πρόεδρο: Για να τεθεί θέμα ηγεσίας θα πρέπει είτε να γίνει πρόταση μομφής εναντίον του, όπως έγινε με τον Κασσελάκη -και να υπερψηφιστεί- ή ο ίδιος ο πρόεδρος να υποβάλλει την παραίτησή του. Ούτε το πρώτο μπορεί να γίνει ούτε το δεύτερο. Η βασική ομάδα στελεχών που βρίσκεται απέναντι στον Φάμελλο και που αργά πλην σταθερά αναδεικνύεται ως εσωκομματική αντιπολίτευση οι Παύλος Πολάκης, Νίκος Παππάς και Χρήστος Σπίρτζης, δεν μπορεί να τον ανατρέψει, δείχνει όμως πως μπορεί να τον «ροκανίσει»! Δεν είναι τυχαίο που στην τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής ο Τρύφωνας Αλεξιάδης, που φέρεται να έχει αναφορά στον Παύλο Πολάκη, έθεσε θέμα θέσπισης αναπληρωτή προέδρου! Η πρόταση δεν γίνεται αποδεκτή από την πλειοψηφία, που φέρεται να διαθέτει ανέτως τον συσχετισμό δυνάμεων όχι μόνο να απορρίψει την πρόταση αν τεθεί επισήμως, αλλά και να στείλει σαφέστατα μηνύματα από το Συνέδριο στη μειοψηφία. Σε κάθε περίπτωση, υιοθέτηση μιας τέτοιας πρότασης δεν μπορεί παρά να αποτελεί τη χαριστική βολή στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ!



Εν ολίγοις...

Δέκα πολιτικά πρόσωπα περιλαμβάνει η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για Προκαταρκτική: Δύο πρώην υπουργών, των Κ. Αχ. Καραμανλή και Χρ. Σπίρτζη, αλλά και όλων των πρώην υφυπουργών Μεταφορών: Γ. Κεφαλογιάννη, Μ. Παπαδόπουλου, Γ. Καραγιάννη επί Καραμανλή, Δ. Καμμένου, Ν. Μαυραγάνη, Π. Σγουρίδη, Μ. Χρυσοβελώνη, Θ. Μωραΐτη επί Σπίρτζη.

Η κατηγορία αφορά το κακούργημα διατάραξης ασφάλειας συγκοινωνιών, όπως έχει ζητήσει για στελέχη του υπουργείου ο εφέτης ανακριτής. Κακούργημα που επισείει την ποινή ακόμα και ισόβιας κάθειρξης όταν έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση πολλών θανάτων.

Όπως το ΠΑΣΟΚ, πάντως, έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Αριστερά ως προς την πρόταση που εξετάζουν να καταθέσουν, δεν συμπεριλαμβάνουν πρόταση για παραπομπή του πρωθυπουργού, όπως έχουν συμφωνήσει να πράξουν Ζωή Κωνσταντοπούλου και Στέφανος Κασσελάκης. Πλεύση Ελευθερίας και Κίνημα Δημοκρατίας, πάντως, δεν διαθέτουν τον αριθμό των βουλευτών που απαιτείται προκειμένου να καταθέσουν πρόταση για Προκαταρκτική.

Η σφοδρή επίθεση του Αντώνη Σαμαρά στον πρωθυπουργό για την εξωτερική πολιτική μπορεί να βρίσκει ευήκοα ώτα στο δεξιό ακροατήριο, αλλά δεν σηματοδοτεί την ίδρυση κόμματος από τον πρώην πρωθυπουργό. Ο Μεσσήνιος πολιτικός έχει ως στόχο να αλλάξει ηγεσία εν πλω η ΝΔ, ώστε, μεταξύ άλλων, να είναι ξανά και ο ίδιος στα ψηφοδέλτια.

Οι κοινές εκδηλώσεις στελεχών ΣΥΡΙΖΑ, Νέας Αριστεράς και ανένταχτων στελεχών, με τη συμμετοχή στελεχών και του ΠΑΣΟΚ, θορυβούν τη Χαριλάου Τρικούπη. Η τακτική της ηγεσίας ή να το «καπελώσει» ή να εκφυλίσει. Μάλλον δύσκολο .

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή