Η απόλυτη ικανοποίηση στο Μαξίμου από τις δημοσκοπήσεις, τα ευρήματα της Interview και το μήνυμα σε Τσίπρα και Σαμαρά να "κάτσουν στα αβγά τους"
Τι αποκαλύπτει η στήλη Big Mouth
Σύμφωνα με το Big Mouth και όπως προκύπτει από την ενημέρωση της κυβέρνησης από τον Θωμά Γεράκη, τα ευρήματα όλων των ερευνών συντείνουν πως η ΝΔ σταθεροποιείται πάνω από τη ζώνη του 30%, με πιθανή τάση περαιτέρω ανόδου
Απόλυτη είναι η ικανοποίηση εσχάτως στο Μέγαρο Μαξίμου, με αφορμή τα αποτελέσματα σχεδόν όλων των δημοσκοπήσεων που παραλαμβάνει τις τελευταίες ημέρες η κεντρική κυβέρνηση. Όπως αναφέρει η στήλη Big Mouth του Powergame.gr, προ ημερών βρέθηκε στο Μέγαρο ο Θωμάς Γεράκης, που διενεργεί τις έρευνες και τα focus group για λογαριασμό της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Σύμφωνα με τον δημοσκόπο, εκείνο που προκύπτει (πλέον) από σχεδόν όλες τις έρευνες, είναι ότι το κυβερνών κόμμα δείχνει να σταθεροποιείται πάνω από τη ζώνη του 30%. Το εντυπωσιακό, δε, στην όλη ιστορία είναι ότι σε πολλά απ’ όσα κάνει η ΝΔ, καταγράφει πολύ υψηλότερα ποσοστά από αυτά της πρόθεσης ψήφου, με αυτό να σημαίνει, σύμφωνα με τη στήλη, πως όταν θα έρθει η ώρα του ταμείου, δεν αποκλείεται να δούμε και εκπλήξεις προς τα πάνω!
Στο προσκήνιο, δε, έρχεται η δημοσκόπηση της Interview, που είχε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία. Αρχικά, επιβεβαίωσε αυτά που βλέπουμε σε όλες τις μετρήσεις των τελευταίων εβδομάδων: ότι η ΝΔ κινείται στα ποσοστά των ευρωεκλογών με ανοδική τάση, το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να κερδίσει ψηφοφόρους και τα «κόμματα των Τεμπών» καταγράφουν ζημιές, καθώς «ταβάνιασαν», ποντάροντας σε θεωρίες περί ξυλολίου και παράνομου φορτίου, που διαψεύστηκαν, με συνέπεια να «ξεφουσκώσουν» και μάλιστα απότομα. Ωστόσο, η συγκεκριμένη έρευνα παρουσιάζει ζωηρό ενδιαφέρον ως προς την καταγραφή της δυναμικής των κομμάτων των «πρώην», του Αλέξη Τσίπρα και του Αντώνη Σαμαρά.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την Interview, ο μεν Τσίπρας λαμβάνει ένα «ναι – μάλλον ναι» 15%, ενώ ο ανεξάρτητος βουλευτής Μεσσηνίας ένα 10% στην ίδια ερώτηση. Με αρνητική θέση 80% και 65% αντίστοιχα, το μήνυμα των πολιτών προς τους πρώην πρωθυπουργούς είναι κάτι περισσότερο από ξεκάθαρο: οι ερωτηθέντες τους προτρέπουν να «κάτσουν στα αβγά τους», όπως γράφει το Big Mouth. Την ίδια ώρα, ο μεν Τσίπρας στον πολυκερματισμό της «δημοκρατικής παράταξης» συγκινεί μόλις τρεις στους τέσσερις προ διετίας ψηφοφόρους του, ενώ ο Σαμαράς το πολύ – πολύ να κόψει καμιά ψήφο από τον Βελόπουλο. Έτσι, τα ενδεχόμενα κόμματα των πρώην πρωθυπουργών ξεκινούν από την εξ ορισμού θνησιγενή βάση ότι έρχονται να αποτελέσουν «μια από τα ίδια», αφού κανείς δεν αναπτύσσει δυναμική όχι για να βγει πρώτος, αλλά έστω να μη φάει... «double score» από τον Μητσοτάκη.
Με αυτά και με αυτά και μιας και ο Σαμαράς είναι «πολιτικός φίλος» του Καραμανλή, ίσως πρέπει να κάνει παρέα και με τον Τσίπρα. Άλλωστε, αυτά που τους ενώνουν φαίνεται να είναι περισσότερα από αυτά που τους χωρίζουν: Δεν μπορούν να αποδεχτούν ότι η εποχή τους ξεπέρασε, καταλαμβάνουν χωρίς προφανή σκοπό από μια βουλευτική έδρα και ξημεροβραδιάζονται ψάχνοντας πώς θα δημιουργήσουν πρόβλημα στους διαδόχους τους. Α, έχουν και από ένα ίδρυμα για να τα λένε με τους κλακαδόρους τους. Όσο για πολιτική ουσία; Μηδέν από μηδέν, αμφότεροι.
Στο προσκήνιο, δε, έρχεται η δημοσκόπηση της Interview, που είχε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία. Αρχικά, επιβεβαίωσε αυτά που βλέπουμε σε όλες τις μετρήσεις των τελευταίων εβδομάδων: ότι η ΝΔ κινείται στα ποσοστά των ευρωεκλογών με ανοδική τάση, το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να κερδίσει ψηφοφόρους και τα «κόμματα των Τεμπών» καταγράφουν ζημιές, καθώς «ταβάνιασαν», ποντάροντας σε θεωρίες περί ξυλολίου και παράνομου φορτίου, που διαψεύστηκαν, με συνέπεια να «ξεφουσκώσουν» και μάλιστα απότομα. Ωστόσο, η συγκεκριμένη έρευνα παρουσιάζει ζωηρό ενδιαφέρον ως προς την καταγραφή της δυναμικής των κομμάτων των «πρώην», του Αλέξη Τσίπρα και του Αντώνη Σαμαρά.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την Interview, ο μεν Τσίπρας λαμβάνει ένα «ναι – μάλλον ναι» 15%, ενώ ο ανεξάρτητος βουλευτής Μεσσηνίας ένα 10% στην ίδια ερώτηση. Με αρνητική θέση 80% και 65% αντίστοιχα, το μήνυμα των πολιτών προς τους πρώην πρωθυπουργούς είναι κάτι περισσότερο από ξεκάθαρο: οι ερωτηθέντες τους προτρέπουν να «κάτσουν στα αβγά τους», όπως γράφει το Big Mouth. Την ίδια ώρα, ο μεν Τσίπρας στον πολυκερματισμό της «δημοκρατικής παράταξης» συγκινεί μόλις τρεις στους τέσσερις προ διετίας ψηφοφόρους του, ενώ ο Σαμαράς το πολύ – πολύ να κόψει καμιά ψήφο από τον Βελόπουλο. Έτσι, τα ενδεχόμενα κόμματα των πρώην πρωθυπουργών ξεκινούν από την εξ ορισμού θνησιγενή βάση ότι έρχονται να αποτελέσουν «μια από τα ίδια», αφού κανείς δεν αναπτύσσει δυναμική όχι για να βγει πρώτος, αλλά έστω να μη φάει... «double score» από τον Μητσοτάκη.
Με αυτά και με αυτά και μιας και ο Σαμαράς είναι «πολιτικός φίλος» του Καραμανλή, ίσως πρέπει να κάνει παρέα και με τον Τσίπρα. Άλλωστε, αυτά που τους ενώνουν φαίνεται να είναι περισσότερα από αυτά που τους χωρίζουν: Δεν μπορούν να αποδεχτούν ότι η εποχή τους ξεπέρασε, καταλαμβάνουν χωρίς προφανή σκοπό από μια βουλευτική έδρα και ξημεροβραδιάζονται ψάχνοντας πώς θα δημιουργήσουν πρόβλημα στους διαδόχους τους. Α, έχουν και από ένα ίδρυμα για να τα λένε με τους κλακαδόρους τους. Όσο για πολιτική ουσία; Μηδέν από μηδέν, αμφότεροι.
