Ποιος έπεσε από τα σύννεφα µε τους τραµπούκους του ΣΥΡΙΖΑ;

Καµία έκπληξη δεν ένιωσα, προσωπικά, στο άκουσµα της είδησης ότι ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παππάς ενεπλάκη σε επεισόδιο ξυλοδαρµού µε θύµα Έλληνα δηµοσιογράφο στο Στρασβούργο. Και αυτό όχι γιατί και στο παρελθόν έχει συµπεριφερθεί ως πολιτικός τραµπούκος, πρωταγωνιστώντας σε υποθέσεις απειλής χρήσης βίας, χυδαίων ύβρεων και εκφοβιστικών µηνυµάτων, αλλά γιατί ο χώρος στον οποίο επέλεξε να πολιτευτεί µάς έχει συνηθίσει σε επιθετικές πρακτικές απέναντι στον Τύπο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ -από την εποχή του Αλέξη Τσίπρα έως και πρόσφατα- έχει µια τάση να οδηγεί τη δηµοσιογραφία στο εκτελεστικό απόσπασµα, όταν δεν µπορεί να την ποδηγετήσει ή αυτή αρνείται να ικανοποιήσει τα επικοινωνιακά του ντέρτια. Καλή δηµοσιογραφία για τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά είναι µόνο η στρατευµένη στους «ιερούς» κοµµατικούς σκοπούς της. Και µην έχετε καµία αµφιβολία. Όλοι σχεδόν σε αυτό τον χώρο τα ίδια µυαλά κουβαλάνε. Ο Αλ. Τσίπρας εκτόξευσε την πολιτική του καριέρα µέσα από τη δόλια τακτική που ακολούθησε την περίοδο των «Αγανακτισµένων», στρέφοντας την κοινή γνώµη εναντίον των δηµοσιογράφων που δήθεν στήριζαν το «παλαιό καθεστώς». Ξέρετε ποιοι άλλοι ήταν τότε στη γραµµή ότι για όλα τα δεινά της χώρας φταίνε οι δηµοσιογράφοι, που -τάχα µου- υπηρετούν το σύστηµα; Οι χρυσαυγίτες, που πήγαιναν και ουρούσαν επιδεικτικά έξω από τηλεοπτικούς σταθµούς. Τους βόλευε όλους τότε να απαξιωθεί η ορθή κρίση και η αντικειµενική αξιολόγηση των πραγµάτων, διότι έτσι θα γίνονταν πιστευτά τα παραµύθια που αράδιαζαν στον κόσµο. Να θυµηθούµε τον Π. Πολάκη που απειλούσε ότι «θα χώσει τρία µέτρα κάτω από τη γη δηµοσιογράφο»; Τον Γ. Βαρουφάκη σε µια εµφάνισή του στην ΕΡΤ3 µε την ιδιότητα του υπουργού Οικονοµικών, ο οποίος µε αλαζονικό ύφος «εκφόβισε» δηµοσιογράφο να είναι προσεκτική απέναντί του σε αυτά που ρωτάει, επειδή έπρεπε να νιώθει… υποχρεωµένη που ο ΣΥΡΙΖΑ την είχε επαναπροσλάβει µετά το κλείσιµο της ΕΡΤ; Τις διώξεις σε βάρος του δικού µας εκδότη, Γ. Κουρτάκη, και του αείµνηστου διευθυντή του Οµίλου µας, Π. Τζένου;

Και ας µην πάµε τόσο µακριά, αλλά στα πιο… φρέσκα. Πρόσφατα είδαµε τον Αλ. Τσίπρα να στέλνει στα δικαστήρια τον Κ. Βαξεβάνη και λίγες ηµέρες αργότερα τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Σ. Φάµελλο, να «ξηλώνει» από τη θέση του τον διευθυντή της «Αυγής», επειδή δεν του άρεσε το πρωτοσέλιδο της εφηµερίδας.

Πάλιωσε η καραμέλα της συνεργασίας στην Αριστερά

Κάπου πήρε το μάτι μου μια συνέντευξη του Ευ. Τσακαλώτου που έλεγε «ναι» στον διάλογο με το ΠΑΣΟΚ, αλλά την ίδια στιγμή έθετε και όρους ως προς τα πρόσωπα τα οποία ασκούν επιρροή στον στρατηγικό σχεδιασμό της Χαριλάου Τρικούπη. Και έκανε ονομαστική αναφορά στην Α. Διαμαντοπούλου. Δηλαδή με έμμεσο πλην σαφή τρόπο ζήτησε από τον Ν. Ανδρουλάκη να «πετάξει» από το ΠΑΣΟΚ την Α. Διαμαντοπούλου, ώστε ο διάλογος με τη Νέα Αριστερά να έχει μέλλον και προοπτική. Εν τω μεταξύ, κάτι τέτοια χαριτωμένα έλεγε και στην αείμνηστη Φ. Γεννηματά στο παρελθόν ο Αλ. Τσίπρας, ο οποίος έθετε ως όρο συνεννόησης και συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ να μην είναι στο κομματικό σχήμα της Χαριλάου Τρικούπη ο Ευ. Βενιζέλος ή ο Α. Λοβέρδος. Ποιο είναι τελικά το συμπέρασμα; Πως ούτε ο Ευ. Τσακαλώτος θέλει σήμερα συνεργασία της Νέας Αριστεράς με το ΠΑΣΟΚ του Ν. Ανδρουλάκη, μήτε και στο παρελθόν ο Αλ. Τσίπρας με το ΠΑΣΟΚ της Φ. Γεννηματά. Και, αφού υποδεικνύουν στους άλλους ποιον θέλουν για «χαμένο», στο τέλος συνεργάζονται με τον πιο «καμένο»…


Βουνό τα ερωτήματα για τον Σύλλογο Συγγενών Θυμάτων των Τεμπών

Κακώς η συντριπτική πλειονότητα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης αξιολογεί την ανακοίνωση του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων στα Τέμπη ως «άδειασμα» προς τη Μαρία Καρυστιανού, επειδή η τελευταία προανήγγειλε την κάθοδο στον πολιτικό στίβο με τη δημιουργία νέου κόμματος. Διότι η κυρία Καρυστιανού ήταν αυτή που «άδειασε» τον συγκεκριμένο σύλλογο με τις επιλογές της.

Με βάση όμως τα νέα δεδομένα, ανοίγουν κι άλλα θέματα, τα οποία -αν μη τι άλλο- πρέπει να εξεταστούν με όρους διαφάνειας και νομιμότητας. Πόσοι συγγενείς εκπροσωπούνται μέσα από τον συγκεκριμένο σύλλογο; Ποιοι διαχειρίζονται τα οικονομικά του συγκεκριμένου συλλόγου; Σε αυτό τον σύλλογο, όπου συμμετέχουν και άσχετοι άνθρωποι, εργάζονται με μισθό ή αφιλοκερδώς κάποια πρόσωπα; Τα έσοδα από κάποιες συναυλίες οι οποίες πραγματοποιήθηκαν που πήγαν;

Όταν είχε διαφωνήσει με όλα αυτά η οικογένεια Πλακιά, η απάντηση που είχε λάβει ήταν πως θα δαπανηθούν για τις ανάγκες του δικαστικού αγώνα των συγγενών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Υπάρχουν γι’ αυτό σχετικά παραστατικά; Πληρώθηκαν δικηγόροι; Εμπειρογνώμονες; Τεχνικοί σύμβουλοι; Και γιατί από τις εκδηλώσεις αυτές, που είχαν και εισιτήριο, δεν δόθηκε ένα ποσό για να καλύψει ο κ. Πάνος Ρούτσι τα έξοδα για την εκταφή του παιδιού του; Διότι πρόσφατα σε μια συνέντευξή του στα «Παραπολιτικά», ο ίδιος επικαλέστηκε το οικονομικό κόστος για να εξηγήσει τους λόγους που δεν προχώρησε στην εκταφή μετά την απεργία πείνας που έκανε και ενώ η επίσημη πολιτεία άναψε το «πράσινο φως» για την εξέταση της σορού του γιου του.

Τη συγκεκριμένη ανακοίνωση του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων των Τεμπών την υπογράφει και ο κ. Ασλανίδης, ο οποίος εδώ και δύο χρόνια περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα μαζί με τη Μαρία Καρυστιανού. Τις εκδηλώσεις αυτές, που όλοι καταλαβαίναμε αλλά λίγοι το γράφαμε ότι είναι καθαρά πολιτικές, ποιοι τις χρηματοδοτούσαν;

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή