Η παραμονή στο ΝΑΤΟ, ακόμη και η εισδοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτήν την πολιτική υπηρέτησαν, στην οποία ευτυχώς έχει προσχωρήσει το μεγαλύτερο τμήμα των πολιτικών μας δυνάμεων. Παράλληλα, η Ελλάδα συνεχίζει να κτίζει συμμαχίες στην Ανατολική Μεσόγειο, πέραν της Κύπρου, και με Αίγυπτο και Ισραήλ.

Λογικό είναι, λοιπόν, τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας να τον αντιμετωπίζουμε πάντα στο παραπάνω πλαίσιο, διεθνοποιώντας τις τουρκικές διεκδικήσεις, οι οποίες στερούνται οποιαδήποτε βάσης διεθνούς δικαίου.

Θυμίζω, μάλιστα, ότι η αναγκαία σύμφωνα με τα δεδομένα της τότε εποχής πρόσκαιρη έξοδος της χώρας από το ΝΑΤΟ δεν μας ωφέλησε.

Οι προκλήσεις, πλέον, της Τουρκίας κορυφώνονται με την πρόσφατη "συμφωνία" της με τη Λιβύη να είναι απλώς η τελευταία εξέλιξη και να μην γνωρίζουμε τι θα επακολουθήσει.

Η κυβέρνηση διεθνοποιεί το θέμα με ένταση, χωρίς να έχει άλλες επιλογές, αλλά προς το παρόν οι σύμμαχοί μας, πλην Γαλλίας ουσιαστικά "σφυρίζουν αδιάφορα". Ακόμη και η αυστηρή ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ουσιαστικά λίγα έχει να προσφέρει.

Το ΝΑΤΟ, όπως κάνει παραδοσιακά, κρατά ίσες αποστάσεις, ενώ η Γερμανία συνεχίζει την παράδοση όπλων στους γείτονες. Ερχόμενοι τώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι προφανές ότι η στήριξή της στην αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας δεν είναι δεδομένη. Οι πρόσφατες παλινωδίες της αμερικάνικης πολιτικής στο θέμα της επίθεσης της Τουρκίας στη Συρία, ίσως να αποτελεί και γενικό οδηγό.

Κανείς δεν γνωρίζει αν η προηγούμενη συμπεριφορά ήταν τυχαία ή θα συνεχίσει και σε άλλα διεθνή ζητήματα, με άξονα πάντα έναν συνεχώς αυξανόμενο απομονωτισμό των ΗΠΑ από την ατλαντική προσέγγιση.

Πιθανώς να επιβεβαιωθούν έτσι ορισμένοι αναλυτές οι οποίοι παλαιότερα ισχυρίσθηκαν ότι όσο το μεταναστευτικό ρεύμα προς τη μεγάλη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες προέρχεται κυρίως από τη ζώνη του Ειρηνικού, τόσο θα μετακινείται προς τα εκεί το κέντρο βάρους της εξωτερικής της πολιτικής.

Στο σημείο αυτό να παραφράσω τη γνωστή φράση του προέδρου Μακρόν και να αναρωτηθώ «μήπως το ΝΑΤΟ είναι κλινικά νεκρό τουλάχιστον για την Ελλάδα;» 

Τις προαναφερόμενες εξελίξεις δεν μπορούμε να επηρεάσουμε σημαντικά, αλλά με σύνεση, αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα πρέπει να προετοιμαζόμαστε. Το μήνυμα αυτό εκπέμπει αυτές τις μέρες η Κυβέρνηση με όλες της τις κινήσεις. Μέσα στην προετοιμασία περιλαμβάνεται και η περαιτέρω ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων, το αξιόμαχο των οποίων είναι εξαιρετικά υψηλό.

Η κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή για την αναβάθμιση των F-16 και των Μιράζ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Φυσικά, η ενίσχυση αυτή συνδυάζεται πλήρως με την ανάγκη για υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, κατεύθυνση προς την οποία είναι σταθερά προσανατολισμένη η κυβέρνηση.

* Ο Στράτος Σιμόπουλος είναι Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, πρώην Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Έργων. Περισσότερα άρθρα και απόψεις του μπορείτε να διαβάσετε στο site www.efsimopoulos.gr