Το σχέδιο αποστρατείας του Αλέξη Τσίπρα - Πώς το Μέγαρο Μάξιμου μπορεί να τον θέσει… νοκ άουτ
Διαδοχικές είναι οι δημόσιες τοποθετήσεις του πρωθυπουργού σύμφωνα με τις οποίες οι επόμενες εθνικές εκλογές θα διεξαχθούν στο τέλος της τετραετίας, το 2023. Ο κ. Μητσοτάκης στις δηλώσεις του αυτές εξηγεί ότι κυρίαρχο ζήτημα είναι να διατηρηθεί αλώβητη η αξιοπιστία της διακυβέρνησης για τη χώρα έναντι τόσο των Ευρωπαίων όσο και γενικότερα του διεθνούς παράγοντα, κυρίαρχα των επενδυτών και των διεθνών οίκων αξιολόγησης, προκειμένου να επιτευχθούν οι στρατηγικοί στόχοι που έχει θέσει η κυβέρνηση, η πρώτη μεταμνημονιακή, σε θέματα επενδύσεων, εξωτερικής πολιτικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης.
Ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός θεωρεί σημαντική την εξάντληση της συνταγματικής θητείας της κυβέρνησης και σε σχέση με την προσωπική και πολιτική αξιοπιστία και το κύρος του, αφού είναι ένας πολιτικός με κύρια γνωρίσματα τη συνέπεια, την επιμονή και την αξιοπιστία, ο οποίος κινείται στη βάση της στρατηγικής που επιλέγει και υπαγορεύει στην κυβέρνησή του και όχι με τακτικισμούς και εκλογικούς αιφνιδιασμούς, όπως ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλ. Τσίπρας.
Παρά ταύτα, πρόσωπα της απολύτου εμπιστοσύνης του, με μακρά πολιτική και εκλογική εμπειρία, έχουν συγκροτήσει εισήγηση -με πολύ δομημένη επιχειρηματολογία- που προκρίνει εσπευσμένες εκλογές. Αρχικά η πρόταση-προσέγγιση είχε ορίζοντα το φθινόπωρο του 2021, όπου τοποθετείται χρονικά το μέσον της κυβερνητικής θητείας, με το κύριο επιχείρημα ότι το «πολιτικό κεφάλαιο» της Νέας ∆ημοκρατίας θα ήταν πιο ισχυρό, σε σύγκριση με το τέλος της τετραετίας, όταν θα υφίσταται τη φυσιολογική φθορά της διακυβέρνησης. Φυσικά η εν λόγω εισήγηση, προέβαλε το επιχείρημα της πολιτικής σταθερότητας και της ενίσχυσης της αξιοπιστίας της χώρας. Αφού η «αποσταθεροποιητική» για το σύστημα διακυβέρνησης της χώρας απλή αναλογική θα «καιγόταν» και οι διπλές κάλπες, που αναγκαστικά θα προέκυπταν, θα εξέλεγαν μια ισχυρή κυβέρνηση της Κεντροδεξιάς, με πρωθυπουργό τον κ. Μητσοτάκη, στη βάση του νέου εκλογικού νόμου της ενισχυμένης αναλογικής, που ψηφίζει το παρόν Κοινοβούλιο.
ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΙΚΑ
Τελευταία δεδομένα όμως, που προκύπτουν από την τρέχουσα πολιτική και κομματική συγκυρία, οδήγησαν τους συγκεκριμένους εισηγητές να αλλάξουν τον ορίζοντα του σεναρίου και να προκρίνουν τη διενέργεια αιφνιδιαστικών εκλογών τον Σεπτέμβριο αυτής της χρονιάς και όχι της επόμενης. Σύμφωνα με καλά γνωρίζοντες το περιεχόμενο και την επιχειρηματολογία της συγκεκριμένης εισήγησης πολιτικής και εκλογικής στρατηγικής, η Νέα ∆ημοκρατία έχει την ευκαιρία να αποδομήσει τον ΣΥΡΙΖΑ και την ενδεχόμενη στο μέλλον κυβερνητική σύγκλισή του με το ΚΙΝ.ΑΛ., ως «μέτωπο» της Κεντροαριστεράς, οδηγώντας ταυτόχρονα σε πρόωρη «αποστρατεία» το επονομαζόμενο και «ισχυρό χαρτί» του ΣΥΡΙΖΑ, τον πρώην πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα.
Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με τα δεδομένα που αναδεικνύονται στη συγκεκριμένη προσέγγιση, οι συνθήκες εσωκομματικών διαφωνιών και «χαρακωμάτων» που κυριαρχούν στον πολιτικό σχηματισμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης μεταξύ αυτών που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και «στηρίζονται» από την προεδρική ομάδα και την αριστερή πτέρυγα του κόμματος, που δεν δέχεται τους όρους του «προοδευτικού μετώπου» και της κεντροαριστεράς μετεξέλιξης, φέρνουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε θέση αδυναμίας. Χωρίς αντιπολιτευτική στρατηγική, χωρίς πρόγραμμα διακυβέρνησης, χωρίς διακηρυγμένες θέσεις, χωρίς ούτε το μίνιμουμ της πολιτικής συνοχής που χρειάζεται ένα κόμμα -εξουσίας- για να διεκδικήσει τη διακυβέρνηση.
Ανοιχτές είναι οι συγκρούσεις Τσίπρα - Παππά όχι μόνο με το «αριστερό ιερατείο» των Βούτση - Σκουρλέτη - ∆ραγασάκη, αλλά και με την κίνηση των «53+» και τον Ευκλ. Τσακαλώτο ή τον «αιρετικό» κ. Φίλη ή τον φιλόδοξο πρώην εκ-πρόσωπο κ. Τζανακόπουλο και την ομάδα που επιχειρεί να συγκροτήσει εντός των ορίων του ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, οι όποιες συγκλίσεις με το ΚΙΝ.ΑΛ. είναι σε πολύ αρχικό στάδιο και οι όποιες «γέφυρες» οργανώνονται στη βάση στελεχών προερχόμενων από το ΠΑΣΟΚ, που έχουν ενσωματωθεί ή οδεύουν προς τον ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον συντονισμό του κ. Σπίρτζη ή με τον παρασκηνιακό ρόλο του κ. Λαλιώτη, είναι σε νηπιακή φάση. Αυτή η πραγματικότητα, όπως σημειώνουν οι υποστηρικτές των σεναρίων έκτακτων εκλογών, θα είναι πολύ διαφορετική σε τρία χρόνια από σήμερα, ενώ οι επαφές κορυφής μεταξύ Τσίπρα - Γεννηματά μπορεί να έχουν ωριμάσει, με αποτέλεσμα ένα κυβερνητικό σχήμα ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝ.ΑΛ., με την αξιοποίηση του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής που θα ισχύσει να επιφέρει ανατροπή και να στερήσει μια δεύτερη τετραετία από τη Ν.∆.
ΠΑΛΙΝΩΔΙΕΣ
Αντίθετα, στην παρούσα φάση οι μνήμες από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τις παλινωδίες και τις εμπλοκές της, είναι ακόμη νωπές στο εκλογικό σώμα, ενώ ο κ. Τσίπρας βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία εξαιτίας και της κατάστασης που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του σημαντικού ελλείμματος πολιτικής αξιοπιστίας του ως προς το να αναστρέψει το κλίμα.
Σε μια περίπτωση λοιπόν εθνικών εκλογών σε περίπου οκτώ μήνες από σήμερα, το βάσιμα πιθανόν είναι η Νέα ∆ημοκρατία να κινηθεί πολύ κοντά στα ποσοστά που πέτυχε τον Ιούλιο στις πρώτες εκλογές με απλή αναλογική και αυτά να ενισχυθούν ακόμη περισσότερο - επιτυγχάνοντας άνετη πλειοψηφία, λόγω της αναγκαιότητας για κυβερνητική σταθερότητα που έχει πολύπλευρα ανάγκη η χώρα, στη δεύτερη εκλογή με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής.
Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ, στην καλύτερη περίπτωση γι’ αυτόν, στην εκλογή με απλή αναλογική, ενδεχομένως να πετύχει ανάλογα ποσοστά με αυτά του Ιουλίου, πιεζόμενα όμως προς τα κάτω στη δεύτερη εκλογή εξαιτίας του καθολικού αιτήματος για πολιτική και κυβερνητική σταθερότητα. Τι σημαίνει κάτι τέτοιο;
Ο κ. Τσίπρας, ως επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, θα έχει οδηγήσει το κόμμα του σε 4η και 5η ήττα κατά σειρά μέσα σε μία διετία, ενώ ο κ. Μητσοτάκης στην 5η διαδοχική νίκη. Ο δρόμος για την «αποστρατεία» του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πλέον ανοιχτός, με τις δυνάμεις της εσωκομματικής αντιπολίτευσης και των διαφόρων συνιστωσών της Αριστεράς να έχουν «απελευθερωθεί», διεκδικώντας μια επόμενη ημέρα στην ηγεσία του κόμματος, επιχειρώντας να αποπέμψουν τον κ. Τσίπρα, όπως αυτός έκανε παλαιότερα με τον πολιτικό του «πάτρωνα», Αλ. Αλαβάνο.
Η ΤΑΥΤΙΣΗΜΕ ΤΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ NOVARTIS
Η τρέχουσα συγκυρία και οι εξελίξεις στην Προανακριτική για την εμπλοκή του πρώην αναπληρωτή υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ ∆. Παπαγγελόπουλου σε παρακρατικό μηχανισμό, μαζί με το «φιάσκο» σε σχέση με τους προστατευόμενους μάρτυρες στην υπόθεση Novartis, εμπλέκουν πλέον και προσωπικά τον πρώην πρωθυπουργό στις άνομες διεργασίες για τη συκοφάντηση των πολιτικών του αντιπάλων, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Στ. Πέτσα και τον υπουργό Ανάπτυξης, Αδ. Γεωργιάδη, να αναδεικνύουν την εμπλοκή αυτή.
Οι εξελίξεις φέρουν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ σε απολύτως δυσχερή θέση. Όχι μόνον απέναντι στην κοινή γνώμη, αλλά και σε σχέση με το κόμμα του, αφού από «ισχυρό χαρτί» κινδυνεύει να καταλήξει «βαρίδι». Ομοίως και ο πρώην υπουργός του, Π. Πολάκης, που χαρακτηρίζεται «ύβρις για την Αριστερά» από ισχυρούς και παραδοσιακούς «πυλώνες» του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στηρίζεται από την ειδική σχέση εμπιστοσύνης που διατηρεί με την οικογένεια Τσίπρα.
Πόσο πιθανό είναι ένα σενάριο εκλογών το φθινόπωρο να πραγματοποιηθεί; Η απάντηση που δίδεται από τους εμπνευστές του είναι ότι πολλά θα εξαρτηθούν από τον χρόνο και τη συγκυρία, όπως αυτή θα διαμορφωθεί τους επόμενους μήνες. Προς το παρόν, όπως υπογραμμίζουν, είναι ένα «plan B» που διαθέτει ο πρωθυπουργός στο συρτάρι του στο Μέγαρο Μαξίμου, με τον ίδιο να διατηρεί τη σταθερή πεποίθηση ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να εξαντλήσει την τετραετία και να προκηρυχθούν εκλογές στην ώρα τους. Το 2023.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά