Σε δύσκολη θέση φαίνεται να βρίσκεται η Κουμουνδούρου, μετά τις διαδοχικές καταγγελίες που έχει καταθέσει στην Δικαιοσύνη ο επιχειρηματίας Χρήστος Καλογρίτσας, ο οποίος κατά την περίοδο της διακυβέρνησης των ΣΥΡΖΑΝΕΛ ήταν πολύ κοντά στο τότε Μέγαρο Μαξίμου. Στο επίκεντρο των καταγγελιών βρίσκεται ο άλλοτε πανίσχυρος υπουργός των κυβερνήσεων Τσίπρα, Νίκος Παππάς, τον οποίο πρόσφατα ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε εκτός ηγετικής ομάδας σε μία προσπάθεια να μην πληγεί άλλο η εικόνα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης από τις αποκαλύψεις.

Χθες, ο επιχειρηματίας Χρήστος Καλογρίτσας σε νέο, συμπληρωματικό υπόμνημα που κατέθεσε στον εισαγγελέα, στοιχειοθετεί μια σειρά πράξεων που αποδίδει στον πρώην υπουργό Νίκο Παππά, οι οποίες θα πρέπει να διερευνηθούν από τη Βουλή, όταν ο φάκελος φτάσει σε αυτήν και έλαβαν χώρα, παρασκηνιακά, στο πλαίσιο για του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες του 2016.

Η εικονική σύμβαση

Ο κ. Καλογρίτσας επαναλαμβάνει όσα αναφέρονταν στην μηνυτήρια αναφορά και στο πρώτο υπόμνημα που κατέθεσε στις δικαστικές αρχές υποστηρίζοντας πως η σύμβαση με τη λιβανέζικη εταιρεία CCC για τη δημιουργία mall στα Ηνωμένες Αραβικά Εμιράτα ήταν εικονική και πως καταρτίστηκε για να μπορέσει να εισέλθει στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες η εταιρία του.

Απώτερος στόχος ήταν η δημιουργία τηλεοπτικού σταθμού, προσκείμενου στην τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Στον πρώην υπουργό ο επιχειρηματίας αποδίδει κεντρικό ρόλο τονίζοντας πως είχε σημαντική και καθοριστική ανάμιξη καθώς ήταν αυτός που έφερε σε εμπλοκή όλα τα εμπλεκόμενα μέλη και οργάνωσε τις κινήσεις. «Ο τότε υπουργός Επικρατείας, κ. Νίκος Παππάς, είχε σημαντική και καθοριστική ανάμιξη στο εν λόγω εγκληματικό σχέδιο των εγκαλουμένων, καθώς ήταν αυτός που έφερε σε επαφή όλα τα εμπλεκόμενα μέρη και οργάνωσε τις κινήσεις. Κατά συνέπεια, δέον όπως ερευνηθεί η ευθύνη του ανωτέρου προσώπου αναφορικά με τα εκτιθέμενα αδικήματα, προκειμένου να αναδειχθεί η πλήρης αλήθεια και να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη» αναφέρει ο Χρήστος Καλογρίτσας.

Στο επίκεντρο των καταγγελιών ο Ν. Παππάς

Λόγω αυτού του ρόλου του Νίκου Παππά, ο εργολάβος υποστηρίζει πως όταν ο φάκελος φτάσει στη Βουλή, θα πρέπει να διερευνηθούν οι εξής έξι πράξεις: δωροληψία πολιτικών αξιωματούχων, παρακώλυση συναγωνισμού, παράβαση καθήκοντος, ηθική αυτουργία σε ψευδή βεβαίωση, υφαρπαγή ψευδούς βεβαιώσεως και παραβίαση υπηρεσιακού απορρήτου. Το «σχέδιο που οργάνωσε ο Νίκος Παππάς» σύμφωνα με τον επιχειρηματία Καλογρίτσα είχε ως στόχο «την εξυπηρέτηση των συμφερόντων που εκπροσωπούσε και ενδεχομένως τη χειραγώγηση ενός μέσου μαζικής ενημέρωσης και τον επηρεασμό του τηλεοπτικού κοινού».

Στο πλαίσιο αυτού του σχεδίου ο επιχειρηματίας αποδίδει στον Νίκο Παππά ότι «επιχείρησε να κατοχυρώσει μία από τις τηλεοπτικές άδειες σε πρόσωπα της επιρροής του, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα που εκπροσωπούσε». Και επικαλούμενος τη νομοθεσία προσθέτει ότι ο Ν. Παππάς «με τις ενέργειες του αυτές έθεσε εμπόδια στον ελεύθερο ανταγωνισμό και έπληξε βαθύτατα την διαφάνεια και την ακεραιότητα του δημόσιου διαγωνισμού, μολονότι η θέση που κατείχε την δεδομένη χρονική στιγμή καθιστούσε επιτακτική την προάσπιση των συμφερόντων των διαγωνιζόμενων και την διαφύλαξη των αρχών που διέπουν τέτοιου είδους διαγωνισμούς».

Σύμφωνα με τον Χρήστο Καλογρίτσα το ίδιο πολιτικό πρόσωπο ήταν εκείνο που «οργάνωσε μαζί με την εταιρεία CCC τη σύσταση αφανούς εταιρείας, βάζοντας άλλη εταιρεία ως «μπροστάρη» ενώ στην πραγματικότητα, άλλοι θα ήταν οι πραγματικοί δικαιούχοι της άδειας του καναλιού. Όταν θα ολοκληρωνόταν ο διαγωνισμός και θα αποκτούσαν την πολυπόθητη άδεια, αυτός (εννοείται ο Υπουργός) θα είχε δικούς του ανθρώπους στο τιμόνι ενός καναλιού, με όλες τις εξ αυτού του λόγου συνέπειες».

Παράλληλα, ο επιχειρηματίας προσθέτει πως ο τότε υπουργός «κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του, δεδομένου ότι αυτός ήταν ο ανώτερος υπεύθυνος της διενέργειας της διαδικασίας του διαγωνισμού, παραβίασε ο ίδιος πρώτα από όλους τους όρους που τέθηκαν στην προκήρυξη. Απώτερος σκοπός του ήταν να αποκτήσει μία τηλεοπτική άδεια, έτσι ώστε να υπάρχει ένα κανάλι «του χεριού τους» το οποίο θα εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα».

Ο επιχειρηματίας ζητά να καταθέσουν συγκεκριμένοι μάρτυρες, γεγονός που σημαίνει ότι ο εισαγγελέας πρωτοδικών, ο οποίος έχει στα χέρια του τη δικογραφία, πριν αποφασίσει για τη διαβίβασή της στη Βουλή, θα πρέπει να εξετάσει τα πρόσωπα αυτά και να καλέσει για συμπληρωματικές εξηγήσεις του υπευθύνους της λιβανέζικης εταιρείας.

Ποιος είναι ο «κόκκινος» Χρήστος

Ο Χαρίλαος Φλωράκης, όσο μεγάλωνε, τόσο περισσότερο ένιωθε την ανάγκη να μιλάει για τον τόπο καταγωγής του, την Καρδίτσα. Οι παλαιότεροι γνώριζαν ότι αυτός ήταν ένας από τους καλύτερους τρόπους για να προσεγγίσει κανείς το θυμόσοφο ηγέτη του ΚΚΕ. Κάπως έτσι, μέσω των συζητήσεων για τα χωριά της Καρδίτσας, προέκυψε αφετηριακά και η στενότερη επαφή του Χαρίλαου με τον Χρήστο Καλογρίτσα, που οδήγησε (και) σε κουμπαριά. Τον Απρίλιο του 1986 η ηγεσία του ΚΚΕ αποφασίζει, πέραν από τον (πρωινό) Ριζοσπάστη, να εκδώσει και μια πιο πλατιά απογευματινή εφημερίδα, την «Πρώτη». Στο μετοχικό σχήμα μετέχουν, μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Δάρδανος (εκδόσεις Gutenberg) και ο πολιτικός μηχανικός Χρήστος Καλογρίτσας, που αναλαμβάνει χρέη εκδότη.

Η εφημερίδα εκδίδεται για περίπου 4 χρόνια, ως τις εκλογές του Απριλίου του 1990 και πρωταγωνιστεί στις αποκαλύψεις του Σκανδάλου Κοσκωτά και των τηλεφωνικών υποκλοπών του Τόμπρα. Ξιφουλκεί κατά του Ανδρέα Παπανδρέου, αφήνοντας πάντως εκτός κριτικής κάποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ όπως ο Κώστας Λαλιώτης και ο Γιώργος Γεννηματάς. Η εφημερίδα ουσιαστικά προετοιμάζει και τη συνεργασία του ΚΚΕ με την ΕΑΡ του Λεωνίδα Κύρκου στο πλαίσιο του Ενιαίου Συνασπισμού, ενώ στηρίζει σθεναρά και τη συγκυβέρνηση Τζαννετάκη.

Η απόφαση του 13ού συνεδρίου του ΚΚΕ, τον Φεβρουάριο του 1991, να αποχωρήσει από τον Ενιαίο Συνασπισμό βρίσκει τον Χρήστο Καλογρίτσα, παρά τη φιλία του με τον Φλωράκη, με την πλευρά των «ανανεωτών». Ακολουθεί την ομάδα Ανδρουλάκη, Δραγασάκη, Λαφαζάνη, Δαμανάκη κλπ και λίγους μήνες αργότερα εκδίδει το περιοδικό «Επτάμιση». Στο εγχείρημα πρωταγωνιστεί από δημοσιογραφικής πλευράς ο Θανάσης Καρτερός, ενώ την οικονομική διαχείριση του περιοδικού ανέλαβαν ο Δημήτρης Καραγκουλές και ο Στέργιος Πιτσιόρλας. Το εγχείρημα ήταν θνησιγενές και δεν απέδωσε εκδοτικά. 

Ούτως ή άλλως, στις εκλογές του 1993 ο Συνασπισμός μένει εκτός βουλής και ο Χρήστος Καλογρίτσας αρχίζει να αποκτά σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα με τον Κώστα Λαλιώτη που ήταν ο υπουργός των δημοσίων έργων. Οι σχέσεις του απλώνονται στα περισσότερα κόμματα και λίγα χρόνια αργότερα, μέσω του κ. Σπίρτζη και του κ. Καρτερού γνωρίζεται σταδιακά με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα με τον Νίκο Παππά και βεβαίως τον Αλέξη Τσίπρα. Εντάσσεται στο σύστημα εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ και είναι συχνά παρόν στις κλειστές συσκέψεις του Μεγάρου Μαξίμου όπου λαμβάνονται μια σειρά σημαντικών αποφάσεων, ιδίως σε ότι σχετίζεται με τα δημόσια έργα και τα μέσα ενημέρωσης. Εκτός των άλλων, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ τον εμπλέκει με το διαγωνισμό παρωδία για τις τηλεοπτικές άδειες αλλά και με την έκδοση της εφημερίδας Documento.

Γνωρίζεται καλά και με την οικογένεια του Αλέξη Τσίπρα, ίσως και λόγω της επαγγελματικής του ιδιότητας. Φαίνεται, ωστόσο, ότι τα επόμενα επεισόδια στη σχέση του επονομαζόμενου «κόκκινου Χρήστου» με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα παιχτούν στις αίθουσες των δικαστηρίων, μετά τις καταγγελίες του κ. Καλογρίτσα που αφορούν στην παρούσα φάση τον κ. Παππά.