Τι ενώνει και τι χωρίζει Αντώνη Σαμαρά και Δημήτρη Αβραμόπουλο – Το άτυπο μπρά ντε φέρ, το άδειασμα και τα «γαλάζια» ψηφοδέλτια
Θανασης Φουσκιδης
Ηταν κοινό μυστικό από την περίοδο που ο ένας ήταν πρόεδρος της Ν.Δ. και ο άλλος αντιπρόεδρος μετά την εσωκομματική διαδικασία του 2009 πως ο Αντώνης Σαμαράς και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ακολουθούσαν επί της ουσίας «βίους παράλληλους», παρά το γεγονός της κοινής τους πορείας μέχρι την ανάληψη της εξουσίας, το 2012, έως και το καλοκαίρι του 2014, όταν ο άλλοτε δήμαρχος Αθηναίων μετακόμισε στις Βρυξέλλες.
Εξάλλου, αν και η πολιτική μοίρα τους ένωσε απέναντι στην Ντόρα Μπακογιάννη και ακολούθως συμπορεύθηκαν με φόντο τη συμμετοχή της Ν.Δ. στην κυβέρνηση Παπαδήμου και ακολούθως επί πρωθυπουργίας Σαμαρά (εκείνη την περίοδο ο Αβραμόπουλος βρέθηκε δύο φορές στο υπουργείο Εξωτερικών και μία στο Αμυνας, ενώ το καλοκαίρι του 2014 ανέλαβε επίτροπος στην Κομισιόν), επρόκειτο για δύο πρόσωπα με πολλές διαφορές στον χαρακτήρα, στην κουλτούρα και στην προσέγγισή τους σε κεντρικά ζητήματα της χώρας. Ο Αντώνης Σαμαράς εξέφραζε ανέκαθεν τον χώρο της λεγόμενης «καθαρής» Δεξιάς, ενώ ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ήταν και είναι θιασώτης του μεσαίου χώρου. Αμφότεροι βρίσκονται πλέον μακριά από το πολιτικό προσκήνιο, προχωρώντας σε επιλεγμένες παρεμβάσεις όταν οι ίδιοι το κρίνουν απαραίτητο.
Οι τελευταίες εξ αυτών, σε μια διόλου τυχαία συγκυρία, έλαβαν χώρα με διαφορά μόλις μίας εβδομάδας, και μάλιστα στο ίδιο Μέσο, με τον πρώην επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας να ακολουθεί την πολυσυζητημένη συνέντευξη του Μεσσήνιου πολιτικού στην εφημερίδα «Καθημερινή» και να δίνει το δικό στίγμα. Φυσικά, το γεγονός ότι και οι δύο επικεντρώθηκαν στα εθνικά θέματα σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία για τα Ελληνοτουρκικά καταδεικνύει την πρόθεσή τους να δηλώσουν παρόντες, ενώ οι εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις τους συνιστούν, αν μη τι άλλο, ισχυρό δείγμα των σκέψεων και των προθέσεών τους. Παράλληλα, ουδείς θα πρέπει να λησμονεί τις ιδιαίτερες συνθήκες στο μέτωπο του κορονοϊού και το πολιτικό περιβάλλον που θα διαμορφώσουν το αμέσως επόμενο διάστημα.
«Όχι» στις διερευνητικές
Σε ό,τι αφορά τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, η ξεκάθαρη διαφοροποίησή του από την κεντρική επιλογή της κυβέρνησης για την έναρξη των διερευνητικών επαφών αλλά και η προαναγγελία περί μη ψήφισης από τον ίδιο των συμβάσεων με τη Βόρεια Μακεδονία (όταν έρθουν στη Βουλή) μαρτυρούν την ούτως ή άλλως γνωστή στους τακτικούς συνομιλητές του επιθυμία να παραμείνει πολιτικά ενεργός και να υπενθυμίζει σε κάθε ευκαιρία τις πάγιες θέσεις του στα εθνικά θέματα. Ωστόσο, είναι σαφές πως πίσω από την επωδό πως «οι πρώην πρωθυπουργοί έχουν δικαίωμα να εκφράζονται κατά το δοκούν», που επιστράτευσε το Μαξίμου για να διαχειριστεί το ζήτημα που προέκυψε, το πρωθυπουργικό περιβάλλον ενοχλήθηκε τόσο από την ουσία των λεγομένων του πρώην πρωθυπουργού όσο και από τη χρονική επιλογή της παρέμβασής του: την παραμονή της έναρξης των διερευνητικών με την Τουρκία. Βλέπετε, την ώρα που η «γαλάζια» διακυβέρνηση δίνει πολυμέτωπες μάχες και ο πρωθυπουργός είναι απόλυτα κυρίαρχος στο πολιτικό παιχνίδι με βάση τις δημοσκοπήσεις, ο Αντώνης Σαμαράς προκάλεσε την αφορμή για δημοσιογραφικά σχόλια περί εστιών εσωστρέφειας στο κυβερνών κόμμα, σε μια στιγμή που στον ΣΥΡΙΖΑ της χαμηλής δημοτικότητας σε όλες τις μετρήσεις οι έντονες εσωτερικές κόντρες είναι καθημερινό φαινόμενο.
Υπονοούμενα για την κυβέρνηση
Το όλο θέμα πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις όταν το antinews.gr, που απηχεί παραδοσιακά τις απόψεις των στενών πολιτικών φίλων του Μεσσήνιου, αλλά και το alter ego του Χρύσανθος Λαζαρίδης έσπευσαν να υπερθεματίσουν στις απόψεις του, και μάλιστα με υπονοούμενα για την κυβέρνηση. «Για κάποιον λόγο, θέλει να δείξει ότι διαθέτει ζωτικό χώρο εντός της παράταξης», τονίζουν έμπειρα στελέχη της Ν.Δ., συνδυάζοντας την πρωτοβουλία του αυτή με το σενάριο που διακινείται έντονα εδώ και καιρό πως ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, θέλοντας να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα για την έναρξη μιας νέας πολιτικής εποχής, σχεδιάζει την τιμητική αποστρατεία τόσο του Αντώνη Σαμαρά όσο και του Κώστα Καραμανλή (ο οποίος, μάλιστα, φέρεται ανοικτός σε αυτή την προοπτική), όπως και άλλων.
Τον «άδειασαν» Βενιζέλος και Αβραμόπουλος
Ομως, πριν αλέκτορα φωνήσαι, ο πρώην πρωθυπουργός «αδειάστηκε» τόσο από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο όσο και από τον πάλαι ποτέ συγκυβερνήτη του, Ευάγγελο Βενιζέλο. Τόσο ο πρώτος όσο και ο δεύτερος υπογράμμισαν τη χρησιμότητα των διερευνητικών επαφών στη διπλωματική στρατηγική της χώρας, κρατώντας αποστάσεις από τις θέσεις του Αντώνη Σαμαρά. Βεβαίως, η διατύπωση της διαφωνίας μόνο έκπληξη δεν αποτέλεσε για τον παραδοσιακά μετριοπαθή και σταθερά υπέρ των γενικότερων συνεννοήσεων πρώην επίτροπο στην Ε.Ε., ο οποίος ούτως ή άλλως αναζητεί τρόπους να επαναφέρει στις συνειδήσεις των «γαλάζιων» ψηφοφόρων και στις μνήμες του συστήματος Μητσοτάκη την κομματική του σταδιοδρομία, με απώτερο στόχο την υλοποίηση της εκπεφρασμένης επιθυμίας του για την επιστροφή του στην Α' Αθήνας.
«Είναι χρήσιμος ο Αβραμόπουλος»
«Η άμεση αντίδρασή του στη συνέντευξη Σαμαρά δείχνει πως θέλει να υπενθυμίσει στον Μητσοτάκη τη χρησιμότητά του», διαμηνύουν άνθρωποι που γνωρίζουν να ερμηνεύουν τις κινήσεις του άλλοτε δημάρχου της πρωτεύουσας. Οι ίδιοι, μάλιστα, θεωρούν πως ο ίδιος θα επιφύλασσε έναν πιο έντονα σημειολογικό ρόλο, λοξοκοιτάζοντας ουσιαστικά και το «γαλάζιο» ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Το εμπόδιο, ωστόσο, στην υπόθεση ολικής επαναφοράς Αβραμόπουλου στον εγχώριο κοινοβουλευτικό βίο είναι και πάλι η λογική που διαπνέει το Μέγαρο Μαξίμου για την κατάργηση παραδόσεων (ενίοτε και αγκυλώσεων του παρελθόντος) που καθιστούσαν επώδυνη τη διαδικασία προσαρμογής του πολιτικού συστήματος στις σύγχρονες ανάγκες.
Εξάλλου, αν και η πολιτική μοίρα τους ένωσε απέναντι στην Ντόρα Μπακογιάννη και ακολούθως συμπορεύθηκαν με φόντο τη συμμετοχή της Ν.Δ. στην κυβέρνηση Παπαδήμου και ακολούθως επί πρωθυπουργίας Σαμαρά (εκείνη την περίοδο ο Αβραμόπουλος βρέθηκε δύο φορές στο υπουργείο Εξωτερικών και μία στο Αμυνας, ενώ το καλοκαίρι του 2014 ανέλαβε επίτροπος στην Κομισιόν), επρόκειτο για δύο πρόσωπα με πολλές διαφορές στον χαρακτήρα, στην κουλτούρα και στην προσέγγισή τους σε κεντρικά ζητήματα της χώρας. Ο Αντώνης Σαμαράς εξέφραζε ανέκαθεν τον χώρο της λεγόμενης «καθαρής» Δεξιάς, ενώ ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ήταν και είναι θιασώτης του μεσαίου χώρου. Αμφότεροι βρίσκονται πλέον μακριά από το πολιτικό προσκήνιο, προχωρώντας σε επιλεγμένες παρεμβάσεις όταν οι ίδιοι το κρίνουν απαραίτητο.
Οι τελευταίες εξ αυτών, σε μια διόλου τυχαία συγκυρία, έλαβαν χώρα με διαφορά μόλις μίας εβδομάδας, και μάλιστα στο ίδιο Μέσο, με τον πρώην επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας να ακολουθεί την πολυσυζητημένη συνέντευξη του Μεσσήνιου πολιτικού στην εφημερίδα «Καθημερινή» και να δίνει το δικό στίγμα. Φυσικά, το γεγονός ότι και οι δύο επικεντρώθηκαν στα εθνικά θέματα σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία για τα Ελληνοτουρκικά καταδεικνύει την πρόθεσή τους να δηλώσουν παρόντες, ενώ οι εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις τους συνιστούν, αν μη τι άλλο, ισχυρό δείγμα των σκέψεων και των προθέσεών τους. Παράλληλα, ουδείς θα πρέπει να λησμονεί τις ιδιαίτερες συνθήκες στο μέτωπο του κορονοϊού και το πολιτικό περιβάλλον που θα διαμορφώσουν το αμέσως επόμενο διάστημα.
«Όχι» στις διερευνητικές
Σε ό,τι αφορά τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, η ξεκάθαρη διαφοροποίησή του από την κεντρική επιλογή της κυβέρνησης για την έναρξη των διερευνητικών επαφών αλλά και η προαναγγελία περί μη ψήφισης από τον ίδιο των συμβάσεων με τη Βόρεια Μακεδονία (όταν έρθουν στη Βουλή) μαρτυρούν την ούτως ή άλλως γνωστή στους τακτικούς συνομιλητές του επιθυμία να παραμείνει πολιτικά ενεργός και να υπενθυμίζει σε κάθε ευκαιρία τις πάγιες θέσεις του στα εθνικά θέματα. Ωστόσο, είναι σαφές πως πίσω από την επωδό πως «οι πρώην πρωθυπουργοί έχουν δικαίωμα να εκφράζονται κατά το δοκούν», που επιστράτευσε το Μαξίμου για να διαχειριστεί το ζήτημα που προέκυψε, το πρωθυπουργικό περιβάλλον ενοχλήθηκε τόσο από την ουσία των λεγομένων του πρώην πρωθυπουργού όσο και από τη χρονική επιλογή της παρέμβασής του: την παραμονή της έναρξης των διερευνητικών με την Τουρκία. Βλέπετε, την ώρα που η «γαλάζια» διακυβέρνηση δίνει πολυμέτωπες μάχες και ο πρωθυπουργός είναι απόλυτα κυρίαρχος στο πολιτικό παιχνίδι με βάση τις δημοσκοπήσεις, ο Αντώνης Σαμαράς προκάλεσε την αφορμή για δημοσιογραφικά σχόλια περί εστιών εσωστρέφειας στο κυβερνών κόμμα, σε μια στιγμή που στον ΣΥΡΙΖΑ της χαμηλής δημοτικότητας σε όλες τις μετρήσεις οι έντονες εσωτερικές κόντρες είναι καθημερινό φαινόμενο.
Υπονοούμενα για την κυβέρνηση
Το όλο θέμα πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις όταν το antinews.gr, που απηχεί παραδοσιακά τις απόψεις των στενών πολιτικών φίλων του Μεσσήνιου, αλλά και το alter ego του Χρύσανθος Λαζαρίδης έσπευσαν να υπερθεματίσουν στις απόψεις του, και μάλιστα με υπονοούμενα για την κυβέρνηση. «Για κάποιον λόγο, θέλει να δείξει ότι διαθέτει ζωτικό χώρο εντός της παράταξης», τονίζουν έμπειρα στελέχη της Ν.Δ., συνδυάζοντας την πρωτοβουλία του αυτή με το σενάριο που διακινείται έντονα εδώ και καιρό πως ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, θέλοντας να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα για την έναρξη μιας νέας πολιτικής εποχής, σχεδιάζει την τιμητική αποστρατεία τόσο του Αντώνη Σαμαρά όσο και του Κώστα Καραμανλή (ο οποίος, μάλιστα, φέρεται ανοικτός σε αυτή την προοπτική), όπως και άλλων.
Τον «άδειασαν» Βενιζέλος και Αβραμόπουλος
Ομως, πριν αλέκτορα φωνήσαι, ο πρώην πρωθυπουργός «αδειάστηκε» τόσο από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο όσο και από τον πάλαι ποτέ συγκυβερνήτη του, Ευάγγελο Βενιζέλο. Τόσο ο πρώτος όσο και ο δεύτερος υπογράμμισαν τη χρησιμότητα των διερευνητικών επαφών στη διπλωματική στρατηγική της χώρας, κρατώντας αποστάσεις από τις θέσεις του Αντώνη Σαμαρά. Βεβαίως, η διατύπωση της διαφωνίας μόνο έκπληξη δεν αποτέλεσε για τον παραδοσιακά μετριοπαθή και σταθερά υπέρ των γενικότερων συνεννοήσεων πρώην επίτροπο στην Ε.Ε., ο οποίος ούτως ή άλλως αναζητεί τρόπους να επαναφέρει στις συνειδήσεις των «γαλάζιων» ψηφοφόρων και στις μνήμες του συστήματος Μητσοτάκη την κομματική του σταδιοδρομία, με απώτερο στόχο την υλοποίηση της εκπεφρασμένης επιθυμίας του για την επιστροφή του στην Α' Αθήνας.
«Είναι χρήσιμος ο Αβραμόπουλος»
«Η άμεση αντίδρασή του στη συνέντευξη Σαμαρά δείχνει πως θέλει να υπενθυμίσει στον Μητσοτάκη τη χρησιμότητά του», διαμηνύουν άνθρωποι που γνωρίζουν να ερμηνεύουν τις κινήσεις του άλλοτε δημάρχου της πρωτεύουσας. Οι ίδιοι, μάλιστα, θεωρούν πως ο ίδιος θα επιφύλασσε έναν πιο έντονα σημειολογικό ρόλο, λοξοκοιτάζοντας ουσιαστικά και το «γαλάζιο» ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Το εμπόδιο, ωστόσο, στην υπόθεση ολικής επαναφοράς Αβραμόπουλου στον εγχώριο κοινοβουλευτικό βίο είναι και πάλι η λογική που διαπνέει το Μέγαρο Μαξίμου για την κατάργηση παραδόσεων (ενίοτε και αγκυλώσεων του παρελθόντος) που καθιστούσαν επώδυνη τη διαδικασία προσαρμογής του πολιτικού συστήματος στις σύγχρονες ανάγκες.
