Την πλήρη αποδόμηση της ατζέντας που επιθυμούσε να επιβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο διάστημα σηματοδοτούν, σύμφωνα με τις αναλύσεις του Μεγάρου Μαξίμου, οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν στο πολιτικό και κοινωνικό πεδίο την εβδομάδα που πέρασε, αλλά και τα τελευταία δημοσκοπικά δεδομένα.

«Η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός αντιμετώπισαν με τον καλύτερο τρόπο την ξεκάθαρη επένδυση Τσίπρα στην αποσταθεροποίηση της χώρας και στη δημιουργία μιας ρευστής κατάστασης, που θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη στην παρούσα συγκυρία», τονίζουν συνομιλητές του στενού πρωθυπουργικού πυρήνα. Ως εκ τούτου, θεωρούν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά και το κυβερνητικό σχήμα στο σύνολό του κέρδισαν κατά κράτος αυτό το ιδεολογικού τύπου μπρα-ντε-φερ, που εκτυλίχθηκε ταυτόχρονα με τη μεγάλη μάχη κατά της πανδημίας.

ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ

Ενα από τα ζητήματα στα οποία στέκονται ιδιαίτερα στο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι η πλήρης δικαίωση των χειρισμών τους στην περίπτωση Κουφοντίνα. Οπως λένε, «η προσπάθεια της Κουμουνδούρου να εξασφαλίσει μικροκομματικό όφελος από όλη αυτή την ιστορία, ταυτιζόμενη με τις σχετικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, έπεσε στο κενό, καθώς, πέραν της εξέλιξης με τη διακοπή της απεργίας πείνας του εκτελεστή της “17 Νοέμβρη”, η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών τάχθηκε, όπως φάνηκε στις μετρήσεις, υπέρ της άποψης των κυβερνώντων. Οτι, δηλαδή, τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στο συγκεκριμένο μέτωπο θα πρέπει να έχει η Δικαιοσύνη».

Την ίδια στιγμή, στο Μαξίμου θεωρούν πως με τη στάση του στο εν λόγω ζήτημα ο ίδιος ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τορπίλισε τη ρητορική του περί περαιτέρω ανοίγματος στην Κεντροαριστερά και στη Σοσιαλδημοκρατία, αφού η τακτική του δεν έβρισκε πρόσφορο έδαφος παρά στο ακροατήριο του μικρού ΣΥΡΙΖΑ, του 3%, καθώς και στους σκληροπυρηνικούς του κόμματός του, που τελικώς επέβαλαν τις απόψεις τους στην κεντρική γραμμή. Αναλόγως αυτοκαταστροφική για την Κουμουνδούρου ήταν, σύμφωνα με το σύστημα Μητσοτάκη, η διαχείριση της υπόθεσης της Νέας Σμύρνης, όπου η πλάστιγγα των ανακοινώσεων και της γενικότερης στρατηγικής έγερνε σαφέστατα στο πρώτο περιστατικό, με την on camera βιαιοπραγία στον νεαρό πολίτη από τον αστυνομικό της ομάδας ΔΙΑΣ, ενώ τα ανακλαστικά του ΣΥΡΙΖΑ σε ό,τι αφορά τη δολοφονική επίθεση εναντίον του ειδικού φρουρού μερικά εικοσιτετράωρα αργότερα ήταν, αν μη τι άλλο, πολύ πιο αργά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Αλ. Τσίπρας προχώρησε σε προσωπική παρέμβαση για το συμβάν σχεδόν μία ημέρα αργότερα, σε αντίθεση με τα γεγονότα της πλατείας, όταν και -ορθώς στην περίπτωση αυτή- τοποθετήθηκε άμεσα. Μια άλλη λάθος κίνηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η απρόσεκτη γενίκευση των καταγγελιών περί αστυνομικής βίας και η συλλήβδην ταύτιση της ΕΛ.ΑΣ. επί υπουργίας Χρυσοχοΐδη με τις έννοιες της βιαιότητας και της ακρότητας. Κι όλα αυτά σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία η ασφάλεια παραμένει κεντρική προτεραιότητα και ζητούμενο για τους Ελληνες, όπως καταγράφουν όλες οι έρευνες.

«Αντίθετα από αυτό το παραλήρημα, ο Μητσοτάκης κέρδισε πάλι με την προσήλωσή του στον θεσμικό του ρόλο. Οταν η αξιωματική αντιπολίτευση προσπαθούσε να διχάσει, εκείνος προχώρησε αμέσως σε δημόσια δήλωση έναντι των Ελλήνων μιλώντας για ενότητα και ομοψυχία σε αυτήν τη δύσκολη στιγμή. Κράτησε ισορροπίες και δεν έπεσε στην παγίδα της αντιπαράθεσης και του σκηνικού αστάθειας και ρευστότητας που ήθελε να στήσει ο ΣΥΡΙΖΑ», σημειώνουν οι επιτελείς του πρωθυπουργού.

Παράλληλα, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έσπευσε να δημοσιοποιήσει την αυτονόητη απόφαση για διενέργεια εσωτερικού ελέγχου όσον αφορά τις βιαιότητες της «πλατείας».

ΤΟ... ΡΙΣΚΟ

Ενα από τα μεγάλα αυτογκόλ της Κουμουνδούρου και φυσικά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται το... ρίσκο (όπως είχε πει ο ίδιος) με την παροχή πολιτικής κάλυψης, αλλά και με συμμετοχή στελεχών και της Νεολαίας του κόμματος, στις διαδοχικές συγκεντρώσεις των προηγούμενων εβδομάδων, την ώρα που η κοινωνία παραμένει εγκλωβισμένη εξαιτίας της επιδείνωσης της κατάστασης με τον κορονοϊό.

Αλλες φορές με κάθε επισημότητα και άλλες στηρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς, ο ΣΥΡΙΖΑ ταυτίστηκε με διαδηλώσεις, καταλήψεις και συναθροίσεις που σίγουρα δεν συμβαδίζουν με τον κοινό στόχο μείωσης των κρουσμάτων.

Αντιθέτως, καθιστούν εύλογη την απάντηση στο ερώτημα αν είχαν επίπτωση στη δραστική αύξησή τους, ιδιαίτερα στην Αττική.

Το χειρότερο ήταν ότι, εκτός από τον αντίκτυπο που είχαν οι ενέργειες αυτές στο μετριοπαθές κομμάτι του πληθυσμού που επιχειρεί να προσεγγίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, το εγχείρημα αυτό στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία, αφού η σχεδόν ανύπαρκτη ανταπόκριση στα πρόσφατα διαδικτυακά καλέσματα για αναβίωση των «πλατειών» της εποχής του Μνημονίου, στα οποία πρωτοστατούσαν στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ξεπέρασε και τις προβλέψεις του πλέον απαισιόδοξου παράγοντα της Κουμουνδούρου. Χώρια, βεβαίως, που όλες αυτές οι πρωτοβουλίες τορπίλισαν τις όποιες προσπάθειες να αναπτυχθεί μια αξιόπιστη και σοβαρή δέσμη επιχειρημάτων για την εν γένει αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης. Οι συγκεκριμένες επιλογές έδωσαν το δικαίωμα στην κυβέρνηση και στους εκπροσώπους της να υπενθυμίζουν σε καθημερινή βάση το ανεύθυνο της στάσης του ΣΥΡΙΖΑ.