Με πολιτικό και ιστορικό ανέκδοτο έµοιαζε η τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής, όσον αφορά τη διερεύνηση του ρόλου του Νίκου Παππά στο «Καλογρίτσας-gate». Ο επικεφαλής της αξιωµατικής αντιπολίτευσης µπήκε στη διαδικασία να κάνει λόγο περί εργαλειοποίησης της ∆ικαιοσύνης από την πλευρά της κυβέρνησης και ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής της χώρας, προκειµένου να στοχοποιηθούν οι πολιτικοί αντίπαλοι του Μεγάρου Μαξίµου. Οι σχετικές αναφορές θα µπορούσαν να έχουν ουσιαστικό αντίκτυπο, έστω και σε επίπεδο προπαγάνδας, αν έβγαιναν από το στόµα κάποιου άλλου και όχι φυσικά του πρώην πρωθυπουργού. Βλέπετε, επί διακυβέρνησης του ιδίου και του Πάνου Καµµένου, η έννοια των παρεµβάσεων της πολιτικής εξουσίας στο έργο των δικαστικών Αρχών και η επικοινωνιακή εκµετάλλευση «ανοικτών» υποθέσεων απέκτησε εντελώς διαφορετικό νόηµα και ξεπέρασε κάθε αντίστοιχη ενέργεια του «παλαιοκοµµατικού κατεστηµένου», που υποτίθεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταργούσε στην πράξη.

NOVARTIS

Η πρώτη περίπτωση, βεβαίως, ήταν η εµπλοκή κορυφαίων πρώην υπουργών, αλλά και δύο πρώην πρωθυπουργών, του Αντώνη Σαµαρά και του Παναγιώτη Πικραµµένου, στο σκάνδαλο Novartis. Η συντριπτική πλειονότητα των συγκεκριµένων φακέλων αρχειοθετήθηκε στη συνέχεια µε συνοπτικές διαδικασίες, γεγονός που διέψευσε πανηγυρικά την εκτίµηση του τότε αναπληρωτή υπουργού ∆ικαιοσύνης, ∆ηµήτρη Παπαγγελόπουλου, ο οποίος σήµερα βρίσκεται στο κατώφλι του Ειδικού ∆ικαστηρίου. Ηταν αυτός που είχε µιλήσει στην αλήστου µνήµης βραδινή έξοδό του από το Μέγαρο Μαξίµου για «το µεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους». Φυσικά, η µεγαλύτερη πολιτική δυσοσµία είχε αναδυθεί µόνο λίγο καιρό νωρίτερα, όταν τις διώξεις εναντίον πολιτικών προσώπων είχε προαναγγείλει ο Παύλος Πολάκης, αλλά και η εφηµερίδα «Documento» του Κώστα Βαξεβάνη. Μέσα σε όλα αυτά ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος ∆ηµήτρης Τζανακόπουλος δήλωνε ευθαρσώς ότι µπαινόβγαινε στον Αρειο Πάγο για να ενηµερωθεί (!) για την πορεία των ενεργειών των αρµόδιων εισαγγελικών λειτουργών. Ολα αυτά είχαν συµπέσει χρονικά µε τα συλλαλητήρια εναντίον της Συµφωνίας των Πρεσπών, µε τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα και το σύνολο των κορυφαίων υπουργών του να κάνουν επωδό τις διώξεις σε κάθε τους τηλεοπτική ή κοινοβουλευτική εµφάνιση.

Δημοσιογράφοι

Από την πλευρά του, µε την πλήρη κάλυψη και στήριξη, όπου χρειαζόταν, της τότε ηγεσίας του Μεγάρου Μαξίµου, ο συγκυβερνήτης του Αλ. Τσίπρα, Πάνος Καµµένος, έστελνε στα Αυτόφωρα δηµοσιογράφους που τον ενοχλούσαν µε την κριτική τους (όπως συνέβη µε τους Γιάννη Κουρτάκη και Παναγιώτη Τζένο, αλλά και µε τη διεύθυνση της εφηµερίδας «Φιλελεύθερος»). Ουδείς, βεβαίως, µπορεί να λησµονήσει τη γνωστή συνοµιλία του µε τον ισοβίτη και τις άλλες διεργασίες στις οποίες είχε προβεί για να πληγεί ηθικά και επαγγελµατικά ο εφοπλιστής Βαγγέλης Μαρινάκης και να στηθεί µια πρωτοφανής στα χρονικά σκευωρία προκειµένου να αλλάξουν ρότα τα ΜΜΕ ιδιοκτησίας του. Ηταν τότε που ο ∆ηµήτρης Τζανακόπουλος εξέδιδε ποινικές καταδίκες µέσω επίσηµων ανακοινώσεων και της καθιερωµένης ενηµέρωσης των πολιτικών συντακτών. Τότε που ο Πάνος Καµµένος ζητούσε από το βήµα της Βουλής συγκεκριµένες ενέργειες από δικαστικούς λειτουργούς, καθιστώντας µάλιστα... υπεύθυνο τον τότε υπουργό ∆ικαιοσύνης, Μιχάλη Καλογήρου. Και, τέλος, τότε που καταργήθηκε κάθε έννοια διάκρισης των εξουσιών και αµφισβητήθηκαν εν τοις πράγµασι κατοχυρωµένα δικαιώµατα σε ολόκληρο τον δυτικό κόσµο, ενώ ταυτόχρονα Τσίπρας, Καµµένος και λοιποί επένδυαν στη σχετική ρητορική εντός του Κοινοβουλίου καταπατώντας νοµοθετήµατα που οι ίδιοι είχαν ψηφίσει εκείνο το διάστηµα, κατόπιν σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας. Για όλες αυτές τις πρωτόγνωρες και άκρως αντιθεσµικές καταστάσεις, ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει προσφύγει στο Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο Ανθρωπίνων ∆ικαιωµάτων κατά των Αλ. Τσίπρα, Π. Καµµένου, ∆. Τζανακόπουλου και του πρώην υπουργού ∆ικαιοσύνης Στ. Κοντονή.

Ο Ριχάρδος

Αυτή η τετραετούς διάρκειας επιχείρηση χειραγώγησης της ∆ικαιοσύνης, µε στόχο την παραµονή στις καρέκλες της εξουσίας και την προώθηση άλλων σκοτεινών επιδιώξεων, δεν θα µπορούσε να µην έχει και ισχυρές δόσεις γέλιου. Σε µια πρωτοβουλία που µόνο ως αστεία θα µπορούσε να χαρακτηριστεί, ο Αλέξης Τσίπρας επικαλείτο από τη Βουλή τις δικαστικές εξελίξεις µε κεντρικό πρόσωπο τον γνωστό ενεχυροδανειστή Ριχάρδο, τον οποίο πρόλαβε, µάλιστα, να καταδικάσει ο ίδιος, προκειµένου να καταδείξει ότι δήθεν ο ΣΥΡΙΖΑ έσωσε τους Ελληνες από τη... µάστιγα του ενεχυροδανεισµού. Πριν από µερικές ηµέρες, ο εν λόγω επιχειρηµατίας απηλλάγη των κατηγοριών που τον βάραιναν και πλέον το ζητούµενο είναι αν η Κουµουνδούρου θα δει... κυβερνητικό δάκτυλο πίσω από την απόφαση των αρµόδιων λειτουργών της ∆ικαιοσύνης.

Εξάλλου, η αξέχαστη ατάκα Πολάκη «να µπουν κάποιοι στη φυλακή για να κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ» καθώς και οι παρατηρήσεις που έκανε ονοµαστικά κάποτε σε δικαστές και εισαγγελείς µέσω Facebooκ εξηγούν σε τι ακριβώς συνίσταται η µόνιµη απειλή του ιδίου και άλλων κορυφαίων στελεχών της αξιωµατικής αντιπολίτευσης περί «δεύτερης φοράς, που θα είναι αλλιώς». Μια απειλή που, αν λάβουµε υπ’ όψιν µας το κυβερνητικό παρελθόν του Αλέξη Τσίπρα, απαντά και στο ερώτηµα γιατί ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός δεν διαφοροποιείται από αυτήν την τακτική.


Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 03 Απριλίου