ΚΙΝΑΛ για υπόθεση Παππά: Ιθύνων νους του σχεδίου για το «ΣΥΡΙΖΑ channel»
Τα μέλη της επιτροπής υπογραμμίζουν ότι προκύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ο πρώην Υπουργός Ν. Παππάς αποτέλεσε τον «ιθύνοντα νου» και τον κεντρικό συντονιστή ενός ολοκληρωμένου σχεδίου
Υπέρ της άσκησης ποινικής δίωξης του Νίκου Παππά για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, τάσσεται με την πορισματική του γνώμη και το Κίνημα Αλλαγής, κρίνοντας πως από τα στοιχεία και τις μαρτυρικές καταθέσεις αποδείχτηκε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο πρώην υπουργός ήταν ο «ιθύνων νους» και ο «κεντρικός συντονιστής» ενός ολοκληρωμένου μεθοδευμένου σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ για τον έλεγχο ενός μέσου ενημέρωσης, αρχικά καναλιού και εν συνεχεία εφημερίδας.
Όσον αφορά το αδίκημα της «δωροληψίας» διαπιστώνεται ότι ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας Χρήστος Καλογρίτσας «δεν προσκόμισε στέρεες και μη επιδεχόμενες αμφισβήτησης αποδείξεις για τη μεταφορά χρηματικών ποσών ή άλλου είδους υλικών ωφελημάτων προς τον ίδιο τον Ν. Παππά ή τρίτο πρόσωπο που ενεργούσε για λογαριασμό του».
Όλο το σκεπτικό του ΚΙΝΑΛ
Α. Επί της διαδικασίας:
Κατά τη γνώμη μας, ο κατάλογος των μαρτύρων έπρεπε να μείνει ανοικτός και να εμπλουτίζεται διαρκώς με νέα πρόσωπα ανάλογα με την πορεία της διερεύνησης και τα ευρήματα αυτής.
Η βίαιη διακοπή των εργασιών της Επιτροπής, με κύρια ευθύνη της πλειοψηφίας, δεν βοήθησε αλλά, αντιθέτως, δυσχέρανε και εν μέρει ματαίωσε την πλήρη αποκάλυψη της αλήθειας. Mε ευθύνη της ΝΔ -σε συνεννόηση άραγε και με τον ΣΥΡΙΖΑ;- η Επιτροπή ολοκλήρωσε άρον-άρον τις εργασίες της, κλείνοντας αιφνιδιαστικά τον κατάλογο των μαρτύρων.
Β. Επί της ουσίας:
Οι εργασίες της Επιτροπής οδήγησαν σε πλήρη επιβεβαίωση των απόψεων που το ΠΑΣΟΚ είχε εκφράσει και υποστηρίξει ήδη από τους κρίσιμους μήνες του 2016.
Β1. Παράβαση καθήκοντος
Ο κομβικός συντονιστικός ρόλος του τότε Υπουργού Επικρατείας Ν. Παππά επιβεβαιώνει την άποψη ότι η διοργάνωση και υλοποίηση του διαγωνισμού τηλεοπτικών αδειών του 2016 χαρακτηρίστηκε από την έντονη και μεθοδική απόπειρα της τότε Κυβέρνησης να αποκτήσει τον μερικό έλεγχο του τηλεοπτικού τοπίου, μέσω της νόθευσης και χειραγώγησης του διαγωνισμού. Όλα αυτά, μάλιστα, με ευθύνη και συντονισμό του Υπουργού που ήταν εξ αρμοδιότητος προορισμένος να διαφυλάξει τη διαφάνεια της διαγωνιστικής διαδικασίας και την καθαρότητα του ανταγωνισμού. Το όργανο, δηλαδή, που είχε ορισθεί από την Πολιτεία «θεματοφύλακας» του διαγωνισμού ήταν εκείνο που κατηύθυνε ευθέως τον έναν εκ των πλειοδοτών στον διαγωνισμό. Το τρίγωνο «Καλογρίτσας – Τράπεζα Αττικής – Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ», σε συνάρτηση με τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες έπληξε ανεπανόρθωτα το περίφημο «ηθικό πλεονέκτημα» που αποτέλεσε τότε κεντρικό πολιτικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ.
Προκύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ο πρώην Υπουργός Ν. Παππάς αποτέλεσε τον «ιθύνοντα νου» και τον κεντρικό συντονιστή ενός ολοκληρωμένου σχεδίου προκειμένου να αποκτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγχο ενός μέσου ενημέρωσης, αρχικά τηλεοπτικού σταθμού και εν συνεχεία εφημερίδας.
Ειδικότερα:
Ο Ν. Παππάς ήταν εκείνος που υπέδειξε στον Χ. Καλογρίτσα να απευθυνθεί στην Οικογένεια Khoury για τη χρηματοδότηση -τουλάχιστον ως προς την αναγκαία εγγυητική επιστολή των 3 εκ. ευρώ- για τη συμμετοχή ενός ελεγχόμενου από την Κυβέρνηση σχήματος, με σκοπό την απόκτηση άδειας εκπομπής πανελλαδικού τηλεοπτικού σταθμού στον διαγωνισμό του 2016. Σύμφωνα, εξ άλλου, με όσα κατατέθηκαν στην Επιτροπή, ο ίδιος ο Ν. Παππάς καθόρισε το ύψος της προσφοράς του σχήματος Καλογρίτσα προκειμένου να αποκτήσει την άδεια. Μετά δε την υπαναχώρηση των Khoury φαίνεται ότι έθεσε σε εφαρμογή «σχέδιο Β» και κατηύθυνε τον Καλογρίτσα για την εξεύρεση άλλου επενδυτή (Ευ. Μαρινάκη, Δ. Κοντομηνά).
Μετά το οριστικό «ναυάγιο» της υπόθεσης των τηλεοπτικών αδειών, η προσπάθεια επικεντρώθηκε στη δημιουργία και τον έλεγχο έντυπου μέσου (εφημερίδας). Έτσι, τα επίμαχα 3 εκ. ευρώ κατευθύνθηκαν για τη δημιουργία της εφημερίδας Documento, με ιδιοκτήτη-εκδότη τότε τον Ιωάννη-Βλαδίμηρο Καλογρίτσα και διευθυντή τον σημερινό εκδότη της, δημοσιογράφο Κ. Βαξεβάνη. Η συνέχιση της μεθόδευσης του Υπουργού Ν. Παππά μετά την αποτυχία του αρχικού σχεδίου υποδηλώνει και επιβεβαιώνει τη σταθερή βούληση του ιδίου και της τότε Κυβέρνησης για επηρεασμό και έλεγχο του τοπίου της ενημέρωσης, καθώς και την ύπαρξη μηχανισμού προς αυτήν την κατεύθυνση.
Υπάρχουν πολύ σοβαρές ενδείξεις έως και αποδείξεις για ενεργό συμμετοχή, από την αρχή έως το τέλος, του Ν. Παππά στην όλη μεθόδευση, που προκύπτουν από έγγραφα, μηνύματα SMS, ηλεκτρονική αλληλογραφία και μαρτυρικές καταθέσεις. Σκοπός αυτής της δράσης του δεν ήταν προφανώς η εξυγίανση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου, αλλά η απόκτηση του ελέγχου ενημερωτικού μέσου από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ, κατά προφανή παραβίαση των υπουργικών του καθηκόντων.
Β2. Δωροληψία πολιτικού αξιωματούχου
Παρά τις σχετικές περί το αντιθέτου δηλώσεις του, ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας Χ. Καλογρίτσας δεν προσκόμισε στέρεες και μη επιδεχόμενες αμφισβήτησης αποδείξεις για τη μεταφορά χρηματικών ποσών ή άλλου είδους υλικών ωφελημάτων προς τον ίδιο τον Ν. Παππά ή τρίτο πρόσωπο που ενεργούσε για λογαριασμό του. Δύο είναι τα ενδεχόμενα: είτε ο μάρτυρας δεν είχε ποτέ στη διάθεσή του τα στοιχεία που είχε δεσμευθεί ότι θα κατέθετε στην Επιτροπή, είτε συντρέχει κάποιος άλλος -άδηλος σε εμάς- λόγος για τον οποίο ο ίδιος αποφάσισε να μην προχωρήσει στην κατάθεσή τους στην Επιτροπή. Στη δεύτερη περίπτωση, δεν είναι δυνατό να αποκλεισθεί το ειδικότερο ενδεχόμενο να έχει επιτευχθεί αφανής συμφωνία του μάρτυρα με την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ -με την οποία, καθ’ ομολογίαν του, ο ίδιος διατηρούσε ανέκαθεν στενές σχέσεις- αναφορικά με οικονομικές και άλλες εκκρεμότητες που απορρέουν από την εξεταζόμενη ή άλλη υπόθεση. Σε κάθε περίπτωση, η πιθανή εφαρμογή του «νόμου της σιωπής» (omerta) και η αίσθηση της συγκάλυψης της αλήθειας που δημιουργείται, εν πολλοίς ακυρώνει τη θεσμική αποστολή της Επιτροπής και ματαιώνει την εντολή της Βουλής για πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης.
Όσον αφορά το αδίκημα της «δωροληψίας» διαπιστώνεται ότι ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας Χρήστος Καλογρίτσας «δεν προσκόμισε στέρεες και μη επιδεχόμενες αμφισβήτησης αποδείξεις για τη μεταφορά χρηματικών ποσών ή άλλου είδους υλικών ωφελημάτων προς τον ίδιο τον Ν. Παππά ή τρίτο πρόσωπο που ενεργούσε για λογαριασμό του».
Όλο το σκεπτικό του ΚΙΝΑΛ
Α. Επί της διαδικασίας:Κατά τη γνώμη μας, ο κατάλογος των μαρτύρων έπρεπε να μείνει ανοικτός και να εμπλουτίζεται διαρκώς με νέα πρόσωπα ανάλογα με την πορεία της διερεύνησης και τα ευρήματα αυτής.
Η βίαιη διακοπή των εργασιών της Επιτροπής, με κύρια ευθύνη της πλειοψηφίας, δεν βοήθησε αλλά, αντιθέτως, δυσχέρανε και εν μέρει ματαίωσε την πλήρη αποκάλυψη της αλήθειας. Mε ευθύνη της ΝΔ -σε συνεννόηση άραγε και με τον ΣΥΡΙΖΑ;- η Επιτροπή ολοκλήρωσε άρον-άρον τις εργασίες της, κλείνοντας αιφνιδιαστικά τον κατάλογο των μαρτύρων.
Β. Επί της ουσίας:
Οι εργασίες της Επιτροπής οδήγησαν σε πλήρη επιβεβαίωση των απόψεων που το ΠΑΣΟΚ είχε εκφράσει και υποστηρίξει ήδη από τους κρίσιμους μήνες του 2016.
Β1. Παράβαση καθήκοντος
Ο κομβικός συντονιστικός ρόλος του τότε Υπουργού Επικρατείας Ν. Παππά επιβεβαιώνει την άποψη ότι η διοργάνωση και υλοποίηση του διαγωνισμού τηλεοπτικών αδειών του 2016 χαρακτηρίστηκε από την έντονη και μεθοδική απόπειρα της τότε Κυβέρνησης να αποκτήσει τον μερικό έλεγχο του τηλεοπτικού τοπίου, μέσω της νόθευσης και χειραγώγησης του διαγωνισμού. Όλα αυτά, μάλιστα, με ευθύνη και συντονισμό του Υπουργού που ήταν εξ αρμοδιότητος προορισμένος να διαφυλάξει τη διαφάνεια της διαγωνιστικής διαδικασίας και την καθαρότητα του ανταγωνισμού. Το όργανο, δηλαδή, που είχε ορισθεί από την Πολιτεία «θεματοφύλακας» του διαγωνισμού ήταν εκείνο που κατηύθυνε ευθέως τον έναν εκ των πλειοδοτών στον διαγωνισμό. Το τρίγωνο «Καλογρίτσας – Τράπεζα Αττικής – Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ», σε συνάρτηση με τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες έπληξε ανεπανόρθωτα το περίφημο «ηθικό πλεονέκτημα» που αποτέλεσε τότε κεντρικό πολιτικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ.
Προκύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ο πρώην Υπουργός Ν. Παππάς αποτέλεσε τον «ιθύνοντα νου» και τον κεντρικό συντονιστή ενός ολοκληρωμένου σχεδίου προκειμένου να αποκτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγχο ενός μέσου ενημέρωσης, αρχικά τηλεοπτικού σταθμού και εν συνεχεία εφημερίδας.
Ειδικότερα:
Ο Ν. Παππάς ήταν εκείνος που υπέδειξε στον Χ. Καλογρίτσα να απευθυνθεί στην Οικογένεια Khoury για τη χρηματοδότηση -τουλάχιστον ως προς την αναγκαία εγγυητική επιστολή των 3 εκ. ευρώ- για τη συμμετοχή ενός ελεγχόμενου από την Κυβέρνηση σχήματος, με σκοπό την απόκτηση άδειας εκπομπής πανελλαδικού τηλεοπτικού σταθμού στον διαγωνισμό του 2016. Σύμφωνα, εξ άλλου, με όσα κατατέθηκαν στην Επιτροπή, ο ίδιος ο Ν. Παππάς καθόρισε το ύψος της προσφοράς του σχήματος Καλογρίτσα προκειμένου να αποκτήσει την άδεια. Μετά δε την υπαναχώρηση των Khoury φαίνεται ότι έθεσε σε εφαρμογή «σχέδιο Β» και κατηύθυνε τον Καλογρίτσα για την εξεύρεση άλλου επενδυτή (Ευ. Μαρινάκη, Δ. Κοντομηνά).
Μετά το οριστικό «ναυάγιο» της υπόθεσης των τηλεοπτικών αδειών, η προσπάθεια επικεντρώθηκε στη δημιουργία και τον έλεγχο έντυπου μέσου (εφημερίδας). Έτσι, τα επίμαχα 3 εκ. ευρώ κατευθύνθηκαν για τη δημιουργία της εφημερίδας Documento, με ιδιοκτήτη-εκδότη τότε τον Ιωάννη-Βλαδίμηρο Καλογρίτσα και διευθυντή τον σημερινό εκδότη της, δημοσιογράφο Κ. Βαξεβάνη. Η συνέχιση της μεθόδευσης του Υπουργού Ν. Παππά μετά την αποτυχία του αρχικού σχεδίου υποδηλώνει και επιβεβαιώνει τη σταθερή βούληση του ιδίου και της τότε Κυβέρνησης για επηρεασμό και έλεγχο του τοπίου της ενημέρωσης, καθώς και την ύπαρξη μηχανισμού προς αυτήν την κατεύθυνση.
Υπάρχουν πολύ σοβαρές ενδείξεις έως και αποδείξεις για ενεργό συμμετοχή, από την αρχή έως το τέλος, του Ν. Παππά στην όλη μεθόδευση, που προκύπτουν από έγγραφα, μηνύματα SMS, ηλεκτρονική αλληλογραφία και μαρτυρικές καταθέσεις. Σκοπός αυτής της δράσης του δεν ήταν προφανώς η εξυγίανση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου, αλλά η απόκτηση του ελέγχου ενημερωτικού μέσου από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ, κατά προφανή παραβίαση των υπουργικών του καθηκόντων.
Β2. Δωροληψία πολιτικού αξιωματούχου
Παρά τις σχετικές περί το αντιθέτου δηλώσεις του, ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας Χ. Καλογρίτσας δεν προσκόμισε στέρεες και μη επιδεχόμενες αμφισβήτησης αποδείξεις για τη μεταφορά χρηματικών ποσών ή άλλου είδους υλικών ωφελημάτων προς τον ίδιο τον Ν. Παππά ή τρίτο πρόσωπο που ενεργούσε για λογαριασμό του. Δύο είναι τα ενδεχόμενα: είτε ο μάρτυρας δεν είχε ποτέ στη διάθεσή του τα στοιχεία που είχε δεσμευθεί ότι θα κατέθετε στην Επιτροπή, είτε συντρέχει κάποιος άλλος -άδηλος σε εμάς- λόγος για τον οποίο ο ίδιος αποφάσισε να μην προχωρήσει στην κατάθεσή τους στην Επιτροπή. Στη δεύτερη περίπτωση, δεν είναι δυνατό να αποκλεισθεί το ειδικότερο ενδεχόμενο να έχει επιτευχθεί αφανής συμφωνία του μάρτυρα με την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ -με την οποία, καθ’ ομολογίαν του, ο ίδιος διατηρούσε ανέκαθεν στενές σχέσεις- αναφορικά με οικονομικές και άλλες εκκρεμότητες που απορρέουν από την εξεταζόμενη ή άλλη υπόθεση. Σε κάθε περίπτωση, η πιθανή εφαρμογή του «νόμου της σιωπής» (omerta) και η αίσθηση της συγκάλυψης της αλήθειας που δημιουργείται, εν πολλοίς ακυρώνει τη θεσμική αποστολή της Επιτροπής και ματαιώνει την εντολή της Βουλής για πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης.
