Στη διενέργεια μυστικών, και όχι μόνο, δημοσκοπήσεων καταφεύγει η Κουμουνδούρου, προκειμένου αφενός να εντοπίσει τα αίτια της εκλογικής ακινησίας του ΣΥΡΙΖΑ, αφετέρου και ο ίδιος ο Α. Τσίπρας να εξαγάγει χρήσιμα συμπεράσματα για να προχωρήσει σε διορθωτικές κινήσεις στη στρατηγική του κόμματος ή ακόμη και σε αλλαγές προσώπων. Σύμφωνα με πληροφορίες, στο πλαίσιο των εν εξελίξει ερευνών της κοινής γνώμης, έχουν τεθεί υπό αξιολόγηση-βαθμολόγηση και όλα τα κορυφαία στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κάτι που μπορεί να λειτουργήσει και ως βαρόμετρο για νέες αλλαγές στα όργανα του κόμματος, με ανακατανομή αρμοδιοτήτων και ρόλων στους τομεάρχες της Κουμουνδούρου. Δηλαδή, ανασχηματισμό στη «σκιώδη» κυβέρνηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η αναζήτηση στρατηγικής με τη μέθοδο των δημοσκοπήσεων καθίσταται αναγκαία, επειδή στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί έντονος προβληματισμός και ανησυχία για το γεγονός ότι δύο χρόνια μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τη Ν.Δ. δεν έχει σπάσει το «ψυχολογικό» φράγμα των δέκα ποσοστιαίων μονάδων που τον χωρίζει από τη «γαλάζια» παράταξη. Για πολλά στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης αυτή η εκλογική ακινησία του ΣΥΡΙΖΑ, και με δε[1]δομένο ότι στη χώρα έχουν πέσει οι «δέκα πληγές του Φαραώ», δεν δικαιολογείται και σίγουρα δεν δημιουργεί βεβαιότητες πως οι τελευταίες εκλογές ανέδειξαν ένα ισχυρό δίπολο ή έναν μεταμνημονιακό δικομματισμό με προοπτική σταθερής αντιπαλότητας, στο πλαίσιο ενός βιώσιμου σχήματος εναλλαγής στην εξουσία.

 Ο κίνδυνος

 Και αυτό όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να απολέσει τη δεσπόζουσα θέση του αντίπαλου δέους απέναντι στη Νέα Δημοκρατία, σε περίπτωση που οι εσωκομματικές εξελίξεις στο ΚΙΝ.ΑΛ. αποβούν καθοριστικές με την επερχόμενη αλλαγή ηγεσίας και οδηγήσουν σε ανατροπή των συσχετισμών στον χώρο της Κεντροαριστεράς και του προοδευτικού τόξου. Σύμφωνα με πληροφορίες, μία από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που γίνονται για λογαριασμό του ΣΥΡΙ[1]ΖΑ από εταιρεία που «συνεργάζεται» με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της Αριστεράς ξεκίνησε πριν από λίγα 24ωρα με φόντο δύο σημαντικά γεγονότα: τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα και τον ανασχηματισμό του Κ. Μητσοτάκη, με αιχμή το «ναυάγιο» με την υπουργοποίηση του Ευ. Αποστολάκη. Στην Κουμουνδούρου ελπίζουν πως, εκτός των άλλων, δηλαδή όσων συνδέονται με την εξεύρεση απαντήσεων για τα εσωτερικά του κόμματος, μπορεί να προκύψουν και στοιχεία εναντίον της Νέας Δημοκρατίας, αξιοποιήσιμα σε ποιοτικό επίπεδο για την άσκηση αντιπολιτευτικού λόγου σε βάρος της. Και αυτό διότι, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, σε μία από τις έρευνες που βρίσκονται σε εξέλιξη, υπάρχουν συγκεκριμένα ερωτήματα και για το έργο της κυβέρνησης, αλλά και για τα μέλη της. Δηλαδή, τους υπουργούς του Κ. Μητσοτάκη. Σε ό,τι έχει να κάνει με τον ΣΥΡΙΖΑ και την αξιοποίηση των δημοσκοπήσεων για τη λήψη περαιτέρω αποφάσεων από τον Αλ. Τσίπρα, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται σε τρία επίπεδα. Το πρώτο είναι εάν πρέπει να αλλάξει το ύφος της αντιπολιτευτικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Το δεύτερο αν χρειάζεται νέα ηγετική ομάδα που να μπορεί να πλασαριστεί στην κοινή γνώμη ως το όχημα της επόμενης διακυβέρνησης της χώρας.

 Το πρόβλημα

 Το τρίτο, που θα κρατηθεί ως «επτασφράγιστο» μυστικό, σχετίζεται με την ατομική δημοφιλία του Αλ. Τσίπρα. Δηλαδή, αν μπορεί να επανακτήσει το κύρος και την αξιοπιστία του «καταλληλότερου» για την πρωθυπουργία απέναντι στον Κ. Μητσοτάκη. Το γεγονός ότι ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας μπορεί να αποτελεί, με βάση τις δημοσκοπήσεις, μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης για την αντιμετώπιση της κυριαρχίας της Νέας Δημοκρατίας είναι μια εξόχως προ[1]κλητική παράμετρος για τον ίδιο, αλλά και για πολλά κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που κατά καιρούς προτάσσουν το σενάριο της «συλλογικής ηγεσίας». Δηλαδή, μιας βελούδινης και όχι βίαιης εκπαραθύρωσής του από την ηγεσία του κόμματος, που ναι μεν θα του επιτρέπει να διατηρεί πρωταγωνιστικό ρόλο στα κοινοβουλευτικά και κομματικά δρώμενα, αλλά μέσα από ένα διαφορετικό σχήμα διοίκησης του χώρου της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Με βάση τα παραπάνω, εξετάζεται και το σενάριο της «οργανωτικής επανεκκίνησης» του ΣΥΡΙΖΑ με τον ορισμό αντιπροέδρων στο κόμμα. Ενα πείραμα που ακόμη και αν δεν του βγει το επόμενο διάστημα, τουλάχιστον θα του επιτρέψει να «δραπετεύσει» από την κατηγορία της «ατομικής» πολιτικής ευθύνης.