Χατζηδάκης σε εξεταστική για Τέμπη: Υπήρχε τηλεδιοίκηση στη Λάρισα – Ευθύνες στο σταθμάρχη
«Aκόμη κι αν δεχτούμε ότι υπήρχε κάποιο πρόβλημα με την τηλεδιοίκηση, δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι χωρίς τηλεδιοίκηση δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν τραίνα. Δεν μπορούμε να αθωώνουμε συμπεριφορές υπαλλήλων», ανέφερε ο Κωστής Χατζηδάκης
Στον σταθμάρχη έριξε τις ευθύνες για το δυστύχημα των Τεμπών ο Κωστής Χατζηδάκης, δηλώνοντας πως «Καθοριστικότατο ρόλο έπαιξε ο ανθρώπινος παράγοντας στο δυστύχημα των Τεμπών, κάτι που φαίνεται και από τους διαλόγους που είχε ο σταθμάρχης με τους άλλους υπαλλήλους».
Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κ. Χατζηδάκης που διετέλεσε Υπουργός Υποδομών από το 2007 έως το 2009 και από το 2012 έως 2013, καταθέτοντας ως μάρτυρας στην εξεταστική επιτροπή έκανε λόγο για ανεύθυνες συμπεριφορές υπαλλήλων, ωστόσο αναγνώρισε ότι ο ΟΣΕ υπήρξε «πολυτραυματίας». Ισχυρίστηκε, όμως, ότι η κατάσταση έχει βελτιωθεί ως προς τα οικονομικά του αλλά και σε ζητήματα διαφάνειας».
Μάλιστα ο Κ. Χατζηδάκης υποστήριξε ότι «την ημέρα του δυστυχήματος σε ένα τμήμα γύρω από τον σταθμό της Λάρισας υπήρχε τηλεδιοίκηση», παρά το γεγονός ότι υπήρχε μόνο τοπικός πίνακας χειρισμού.
«Αν διαβάσει κάποιος τους διαλόγους με το σταθμάρχη αντιλαμβάνεται. Ο ανθρώπινος παράγοντας και αυτός έπαιξε καθοριστικότατο παράγοντα σε αυτή την υπόθεση», ανέφερε ο υπουργός Οικονομίας, ο οποίος βρισκόταν στο τιμόνι του Υπουργείου Μεταφορών τις περιόδους 2007-2009 και 2012-2013, ενώ ερωτηθείς για το εάν υπήρχε τηλεδιοίκηση στη Λάρισα, απάντησε θετικά, σχολιάζοντας πάντως πως «ακόμη κι αν δεχτούμε ότι υπήρχε κάποιο πρόβλημα με την τηλεδιοίκηση, δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι χωρίς τηλεδιοίκηση δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν τραίνα. Δεν μπορούμε να αθωώνουμε συμπεριφορές υπαλλήλων».
Αναφερόμενος στον ΟΣΕ, μίλησε για τον πιο προβληματικό οργανισμό, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά στην Ευρώπη, λέγοντας πως όταν ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο, οι δαπάνες μισθοδοσίας ήταν τέσσερις φορές μεγαλύτερες από τα έσοδα του Οργανισμού.
Όπως περιέγραψε, το 2008 τα μηνιαία έσοδα από τη σιδηροδρομική γραμμή της Μεσσηνίας ήταν 125 ευρώ όταν οι μισθοί των δυο μηχανοδηγών έφταναν τις 20.000, σχολιάζοντας πως πρόκειται για ένα ποσό που αρκούσε «για να πηγαίνουν οι επιβάτες στον προορισμό τους όχι με ταξί, αλλά με… λιμουζίνα».