Στους οικονομικούς δείκτες, τα πλεονάσματα, τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, την απώλεια εθνικής κυριαρχίας, το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, τις επενδύσεις, την ανεργία και τον πληθωρισμό αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού 2026, ο Χάρης Μαμουλάκης, από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Διαβάστε: Γερουλάνος: Από τις "δύο Ελλάδες" του Μητσοτάκη, σε μία Ελλάδα που μας αφορά όλους

Σύμφωνα με τον βουλευτή Ηρακλείου, συζητείται «το μέλλον της χώρας. Η ίδια η κυριαρχία μας. Συζητάμε αν η Ελλάδα του 2026 θα είναι μια χώρα που σχεδιάζει το μέλλον της ή μια χώρα που το παρακολουθεί από την άκρη του τραπεζιού των δανειστών. Ο προϋπολογισμός που έφερε η κυβέρνηση δεν είναι απλός λογαριασμός εσόδων και εξόδων. Είναι πολιτικό κείμενο που δεν υπηρετεί τον ελληνικό λαό. Υπηρετεί δεσμεύσεις, εξαρτήσεις και μια λογική που θυμίζει περισσότερο διαχείριση προτεκτοράτου, παρά δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση κυρίαρχης χώρας.».

Ακόμη, έκανε αναλυτική αναφορά για τους οικονομικούς δείκτες και τη δυσοίωνη, όπως είπε, πραγματικότητα, επισημαίνοντας ότι η οικονομία δεν είναι απλοί αριθμοί, αλλά: «Η οικονομία είναι άνθρωποι. Η ευημερία των αριθμών δεν μπορεί να είναι άλλοθι για τη δυστυχία των ανθρώπων. Και αυτό ακριβώς κάνει η κυβέρνηση. Δείχνει πίνακες, αλλά δεν βλέπει πρόσωπα. Πανηγυρίζει για πλεονάσματα, ενώ το κοινωνικό κράτος συρρικνώνεται. Διαφημίζει ανάπτυξη, ενώ η μεσαία τάξη φτωχοποιείται. Μιλά για μειωμένο χρέος, ενώ υποθηκεύει τη δημόσια περιουσία και τη δημοσιονομική ανεξαρτησία της χώρας».


Χάρης Μαμουλάκης: Όταν τα πλεονάσματα χτίζονται πάνω στη φτώχεια των πολλών, δεν είναι δημοσιονομική επιτυχία

Παράλληλα, έκανε λόγο για φορολογική εξόντωση που οδηγεί στα πλεονάσματα, τονίζοντας ότι για το 2026 προβλέπεται αύξηση εσόδων κατά 2,6 δισ. ευρώ, τα οποία δεν προέρχονται από ανάπτυξη αλλά από υπερφορολόγηση των μεσαίων εισοδημάτων, τους έμμεσους φόρους που γονατίζουν τα νοικοκυριά, την αύξηση ΦΠΑ, τους εξοντωτικούς μηχανισμούς είσπραξης, τα πρόστιμα και τις κατασχέσεις που λειτουργούν σαν φορολογικός στραγγαλισμός: «Επιτρέψτε μου να πω κάτι ξεκάθαρα: Όταν τα πλεονάσματα χτίζονται πάνω στη φτώχεια των πολλών, δεν είναι δημοσιονομική επιτυχία, είναι κοινωνική αποτυχία» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Επιπρόσθετα αναφέρθηκε στο κοινωνικό κράτος που, όπως είπε, συρρικνώνεται, το κόστος ζωής που ανεβαίνει πολύ περισσότερο, τη στέγαση που ξεφεύγει από κάθε έλεγχο, τη δημόσια υγεία που στενάζει, καθώς και για το ότι τα νοικοκυριά θα πληρώσουν πολλαπλάσια σε φόρους και ακρίβεια.

Επίσης έκανε αναφορά στο γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στον πλανήτη στην οποία η εφορία – η ΑΑΔΕ – είναι ανεξάρτητη αρχή που δεν ελέγχεται από το Υπουργείο Οικονομικών, γεγονός που δεν το επέλεξε ο ελληνικός λαός αλλά επιβλήθηκε από τους δανειστές, τονίζοντας: «Και σήμερα, η κυβέρνηση φέρνει ακόμα μια ιστορική υποχώρηση: Μεταφέρει τον ΟΠΕΚΕΠΕ – τον οργανισμό που διαχειρίζεται τα κοινοτικά κονδύλια για την αγροτική ανάπτυξη – στην ΑΑΔΕ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο πρωτογενής τομέας, ο πυλώνας της ελληνικής περιφέρειας, οι αγρότες μας, η τροφή μας, περνούν ουσιαστικά υπό τον έλεγχο μιας αρχής που δεν λογοδοτεί στο ελληνικό κράτος. Υπάρχει μεγαλύτερη θεσμική εκχώρηση κυριαρχίας; Την ώρα που το Υπερταμείο διαχειρίζεται τη δημόσια περιουσία, το ΤΑΙΠΕΔ συνεχίζει να ξεπουλά, η ΕΤΑΔ έχει δεσμευτεί για 99 χρόνια, οι τράπεζες είναι αφελληνισμένες και η Τράπεζα της Ελλάδος δεν ελέγχεται από την ελληνική κυβέρνηση, έρχεστε και προσθέτετε τον πρωτογενή τομέα. Τι ακριβώς μένει να ελέγξει η ελληνική κυβέρνηση; Τι απέμεινε να αποφασίζει ο Έλληνας πολίτης; Εδώ δεν συζητάμε για οικονομικές επιλογές. Συζητάμε για τον πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας.».

Επιπρόσθετα, έκανε αναφορά και στις επενδύσεις, στην «ανάπτυξη» η οποία δεν κατευθύνεται σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ούτε σε παραγωγικές μονάδες, ούτε στον πρωτογενή τομέα, αλλά σε real estate funds, τουριστικές «υπερδομές», ενεργειακούς κολοσσούς, μεγάλες αλυσίδες λιανικής και εταιρείες που παράγουν κέρδη έξω από την Ελλάδα. Μίλησε επίσης για την ανεργία και τον πληθωρισμό, όπου έχουμε τα τρόφιμα στο 7–10%, την στέγαση στο 15–20% και στην ενέργεια με συνεχείς ανατιμήσεις. «Ο πυρήνας της ακρίβειας είναι πολλαπλάσιος από αυτό που παρουσιάζετε» ανέφερε ο Χάρης Μαμουλάκης, τονίζοντας ότι: «Ο προϋπολογισμός του 2026 δεν οδηγεί την Ελλάδα σε ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη. Οδηγεί σε ένα υπερ-συγκεντρωτικό, τεχνοκρατικό μοντέλο, όπου η οικονομική πολιτική καθορίζεται όχι από εθνικούς φορείς, αλλά από θεσμούς στους οποίους η ελληνική Δημοκρατία δεν έχει λόγο. Οδηγεί σε μια κοινωνία δύο ταχυτήτων: την Ελλάδα των λίγων «ευνοημένων» και την Ελλάδα των πολλών που ζουν με μια ανάσα. Οδηγεί σε μια χώρα που παράγει λιγότερο, χρωστά περισσότερο και εξαρτάται όλο και πιο πολύ.».

Καταλήγοντας επεσήμανε την απουσία οράματος, εστίασε στις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για προϋπολογισμό αναδιανομής και στήριξης των πολλών αντί όχι των λίγων, παραγωγικής ανάπτυξης αντί εισαγόμενης, φορολογικής δικαιοσύνης αντί εξόντωσης, δημόσιους θεσμούς κάτω από ελληνικό έλεγχο και μια χώρα κυρίαρχη, όχι μια χώρα διαχειριζόμενη: «Γιατί ο ρόλος της προοδευτικής παράταξης ήταν πάντα να υπερασπιστεί τους πολλούς απέναντι στη δύναμη των λίγων. Και αυτό θα κάνουμε. Το δίλημμα είναι ιστορικό. Θα βαδίσουμε με το μοντέλο υποτέλειας και επιτήρησης που φέρει ο προϋπολογισμός αυτός; Ή με ένα μοντέλο εθνικής αξιοπρέπειας και κοινωνικής δικαιοσύνης; Θα επιτρέψουμε να περάσει ο ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ; Θα επιτρέψουμε να χαθεί και το τελευταίο ίχνος δημοσιονομικής και θεσμικής κυριαρχίας; Θα δεχθούμε να γίνει η Ελλάδα μια χώρα που απλώς εκτελεί εντολές; Εμείς λέμε όχι. Εμείς λέμε η Ελλάδα μπορεί καλύτερα. Μπορεί με κοινωνική συνοχή. Μπορεί με δημόσιους θεσμούς υπό ελληνικό έλεγχο. Μπορεί με ανάπτυξη που μοιράζεται δίκαια. Μπορεί με πολιτική που λογοδοτεί στους πολίτες, όχι στους δανειστές. Ο ελληνικός λαός δεν είναι αριθμός σε προϋπολογισμό. Είναι το μέλλον αυτής της χώρας».