Στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 90,1» και τη δημοσιογράφο Ανδριάνα Ζαρακέλη μίλησε ο πρώην γενικός γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων Γιώργος Ρωμανιάς.

Ερωτηθείς για την απόφασή του να προσχωρήσει στην Λαϊκή Ενότητα, εξήγησε πως η συνείδησή του δεν του επιτρέπει να παραμείνει ανενεργός πολίτης ούτε να είναι απλός θεατής των τεκταινομένων σήμερα στην Ελλάδα και κυρίως αυτών που απειλούνται να συμβούν στην χώρα μας. 

«Έκρινα  ότι είχα υποχρέωση να βοηθήσω αυτό τον κομματικό σχηματισμό και τρεις ήταν οι παράγοντες που με επηρέασαν. Η πρώτη αιτία είναι ότι οι βουλευτές που είναι στην Λαϊκή Ενότητα ουδείς ουδέποτε ψήφισε κανένα μνημόνιο. Όλοι τους δεν υποτάχτηκαν, έμειναν πιστοί στην συνείδησή τους, στις αρχές τους, σε αυτά που είχαν υποσχεθεί πριν εκλεγούν», δήλωσε χαρακτηριστικά. 
Ο δεύτερος λόγος, όπως είπε, είναι ότι έχει πλήρη επίγνωση του τι έγινε με το τρίτο μνημόνιο, τους δύο νόμους σχετικά με την κοινωνική ασφάλιση. 

«Δεν διστάζω να το πω ότι ο νόμος ήρθε απέξω έτοιμος. Δεν διαμαρτυρήθηκαν, δεν μας ρώτησαν στο υπ. Εργασίας, δεν υπήρχαν στελέχη στην διαπραγματευτική ομάδα που να έχουν ιδέα τι σημαίνει κοινωνική ασφάλιση και περάσανε ότι θέλανε οι δανειστές.  Έγινε μια ελάχιστη βελτίωση, πρόκειται για βαρβαρότητα», υπογράμμισε. 

Όσο για τη μείωση των κύριων και επικουρικών συντάξεων λόγω της παρακράτησης αυξημένων εισφορών υγειονομικής περίθαλψης, ο κ. Ρωμανιάς τόνισε πως οι μειώσεις αυτές ισχύουν από τον Ιούλιο. «Είπαμε στο υπουργείο να μην τις κρατήσουμε και των τριών μηνών μαζί, να κρατηθούν του Σεπτεμβρίου και οι άλλοι δύο μήνες να πάνε αργότερα μέχρι το τέλος του χρόνου. Δεν αλλάζει το θέμα όμως οι μειώσεις έγιναν». 

Ο τρίτος παράγοντας που τον οδήγησε είναι ότι έμεινε μαζί με τον κ. Στρατούλη στο υπουργείο έξι μήνες, κατά τους οποίους πέρασαν δύο νόμους, τον 4321 και τον 4331. «Έχουμε ρυθμίσει τριάντα περίπου ζητήματα που αφορούν μεγάλες κοινωνικές ομάδες και τα οποία χρόνιζαν εδώ και μερικές δεκαετίες. Θα δείτε ακόμα σχέδια νόμου, τα οποία δεν περάσανε αυτά … υπάρχει δηλαδή για το μικρό χρονικό διάστημα που μείναμε εκεί ένα πλουσιότατο έργο. Έκρινα λοιπόν ότι μέσα στην Λαϊκή Ενότητα για αυτούς τους τρεις λόγους δεν είχα απλώς επιλογή, είχα υποχρέωση να πάω με όσες δυνάμεις έχω και εγώ να βοηθήσω», κατέληξε.