Ο πόλεμος των Rose στην κεντροδεξιά παράταση Στο στόχαστρο η υποψηφιότητα του Απόστολου Τζιτζικώστα και τους κινδύνους που γεννά για την Κεντροδεξιά, διατύπωσε ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, σε ραδιοφωνική του συνέντευξη.

Ο, καραμανλικός, πρώην υπουργός σημείωσε τα εξής:

«Κατά τη γνώμη μου, ο νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να κρατήσει συνεκτικό το κόμμα, ενωμένο και να δώσει τη μάχη την επόμενη ημέρα στο Κοινοβούλιο, διότι το επόμενο διάστημα στο Κοινοβούλιο θα αλλάξει η ζωή των Ελλήνων.
Αν δεν υπάρχει μία ενωμένη και δυναμική Αξιωματική Αντιπολίτευση να βάλει φρένο σε αυθαιρεσίες, σε λάθος αποφάσεις, σε κενά και παραλείψεις, φοβούμαι ότι θα δοθεί παράταση σε μία κατάσταση ανεξέλεγκτη, σαν αυτή που παρουσιάζει η σημερινή κυβέρνηση την επομένη, μάλιστα, της εκλογικής της νίκης.
Ο κ. Τζιτζικώστας δεν έχει συνεκτιμήσει ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, το κόλλημα το συνταγματικό, που του απαγορεύει να είναι βουλευτής τουλάχιστον έως το 2019, διότι αν γίνουν πρόωρα εκλογές, όπως γίνονται συνήθως, μπορεί να φτάσει αυτό το κόλλημα και μέχρι το 2022.
Είναι κακό και για τον ίδιο και για την παράταξη, να διοικεί με φαξ από τη Συγγρού.
Ο αρχηγός πρέπει να βρίσκεται μπροστά στη μάχη
«Ο αρχηγός πρέπει να βρίσκεται μπροστά στη μάχη, στο Κοινοβούλιο, να πολεμάει διεκδικώντας για την παράταξη αυτά που πρέπει και για την πατρίδα αυτά που πρέπει κι αυτό μπορεί να το κάνει μόνο όταν βρίσκεται στο πεδίο της μάχης, όχι όταν βρίσκεται από απόσταση.
Θεωρώ ότι ο αρχηγός της ΝΔ δεν μπορεί να δίνει ούτε φιλελεύθερο ή νεοφιλελεύθερο στίγμα, δηλαδή να εκφράσει μία αστική ελίτ αφήνοντας τον λαϊκό χαρακτήρα της παράταξης εκτός έκφρασης, ούτε ακροδεξιό ή λαϊκίστικο στίγμα.
Τα χαρακτηριστικά του Βαγγέλη Μεϊμαράκη ανταποκρίνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό σε αυτό το οποίο περιγράφω.
Τουλάχιστον σε μεγαλύτερο απ’ ό,τι τα χαρακτηριστικά των άλλων υποψηφίων τους οποίους εκτιμώ και σέβομαι και, παρότι διαφωνώ με κάποιες απόψεις τους, εν πάση περιπτώσει, έχουν το δικαίωμα να τις πρεσβεύουν.
Αλλά επιμένω ότι η ΝΔ πρέπει να ανακτήσει εκτός από τον ευρωπαϊκό και μεταρρυθμιστικό, και τον λαϊκό και κοινωνικό της χαρακτήρα».