Τις πολυτέλειες και τις απογοητεύσεις της ζωής του εξομολογείται ο πρώην υπουργός Γιάννης Βαρουφάκης σε συνέντευξη που έδωσε τους Financial Times.

Ακολουθούν οι 21 ερωταπαντήσεις: 

Ποια ήταν η παιδική ή η πρώτη σας φιλοδοξία;

Ήθελα να γίνω οδηγός τρένου, μετά μαθηματικός. Tελικά κατέληξα στα οικονομικά προτού στραφώ αργότερα σε μια πολιτική καριέρα - μια σταθερή πτώση όσον αφορά τις φιλοδοξίες μου.

Δημόσιο ή ιδιωτικό σχολείο; Πανεπιστήμιο ή απευθείας έξοδος στην αγορά εργασίας;

Ιδιωτικό ελληνικό σχολείο, μετά κατευθείαν στο Κόκκινο Πανεπιστήμιο, όπως περιέγραφε τότε το Πανεπιστήμιο του Essex η Μάργκαρετ Θάτσερ.

Ποιος ήταν ή είναι ακόμα ο μέντορας σας;

Ένα περίεργο που συνδυάζει διαφορετικά χαρακτηριστικά των Μαρξ, Κέυνς, Φρίντριχ Χάγεκ και Τζον Νας.

Σε τι επίπεδο βρίσκεται η φυσικά σας κατάσταση;

Σε πολύ καλύτερο από ότι θα έπρεπε, αν αναλογιστεί κανείς τις δοκιμασίες και τις περιπέτειες της περσινής χρονιάς.

Φιλοδοξία ή ταλέντο: τι έχει μεγαλύτερη σημασία για την επιτυχία;

Το να έχεις γεννηθεί στις προνομιούχες τάξεις, οι οποίες έχουν την τάση να καλλιεργούν τόσο μεγάλες φιλοδοξίες που το πραγματικό ταλέντο εκλείπει.

Έχετε κάνει ποτέ τεστ IQ;

Ναι. Από περιέργεια και παρά την βαθιά ριζωμένη διαφωνία με την ποσοτικοποίηση των ποιοτήτων.

Πόσο πολιτικά δεσμευμένος είστε;

Λίγο ακόμα και θα εκραγώ.

Ενδιαφέρεστε για το προσωπικό σας αποτύπωμα άνθρακα;

Ενδιαφέρομαι. Είναι πραγματικό λυπηρός ο τρόπος με τον οποίο η δίχως τέλος οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 οδηγεί στο περιθώριο την παγκόσμια συζήτηση για την κρίση του πλανήτη.

Έχετε πάνω από ένα σπίτι;

Η γυναίκα μου και εγώ νοικιάζουμε ένα διαμέρισμα στην Αθήνα και έχουμε το καταφύγιο μας στο νησί της Αίγινας.

Τι θα θέλετε να έχετε που δεν είναι αυτήν την στιγμή δικό σας;

Τίποτα. Ο κτητικός ατομικισμός και η ισχυρή ροπή στην ιδιοκτησία είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί της καλής ζωής. Αλλά θέλω πολλές περισσότερες εμπειρίες ζωής, που συνήθως έρχονται με το να μοιράζεται πράγματα.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πολυτέλεια σας;

Ένα μικρό, κόκκινο, κάμπριο αγωνιστικό αυτοκίνητο που αγοράσαμε εγώ και η γυναίκα μου στο Σιάτλ και το φέραμε πίσω στην Ελλάδα.

Σε ποιο μέρος είστε πιο χαρούμενος;

Στην Αίγινα, αγναντεύοντας την θάλασσα και τα βουνά, προτού φτιάξω τον καφέ μου.

Ποιες φιλοδοξίες έχετε ακόμα;

Τις ίδιες που είχα πάντα, συν την πιο πρόσφατη του να αυξήσω τον ρυθμό μου αντιστρόφως ανάλογα με τον χρόνο που έχω για να τις ικανοποιήσω.

Τι είναι αυτό που σας κάνει να συνεχίζετε;

Η πεποίθηση ότι υπάρχει ακόμα περιθώριο για βελτίωση και ο θυμός για την συλλογική μας αποτυχία να το αναζητήσουμε.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα σας ως τώρα;

Ότι έχω καταφέρει να ζήσω χωρίς να κάνω αβάσταχτους συμβιβασμούς και ότι κέρδισα το δικαίωμα να διαλέξω τους συνοδοιπόρους μου στην ζωή και στην δουλειά μου.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση;

Όταν στα 13 συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν τόσο ταλαντούχος πιανίστας όσο πίστευα.

Αν ο 20χρονος εαυτός σας μπορούσε να σας δει τώρα τι θα σκεφτόταν;

«Απολύτως προβλέψιμο!»

Αν χάνατε τα πάντα αύριο τι θα κάνατε;

Ακριβώς ό,τι κάνω και τώρα.

Πιστεύετε στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία;

Ναι. Αλλά ανησυχώ ότι, δεδομένης της αποδυνάμωσης των συστημάτων υποστήριξης για τις οικογένειες, ο φορμαλισμός της μπορεί να ασκήσει πίεση σε κάποιους να ανακουφίσουν τους αγαπημένους τους από τα έξοδα και την προσπάθεια που απαιτεί η ίδια η παράταση της ζωής.

Πιστεύετε στην μετά θάνατον ζωή;

Μόνο από την άποψη του να ζεις μέσα από τις αναμνήσεις, τις ιδέες, τα βιβλία κ.τλ. Αλλά, ελπίζω, χωρίς χρέη.

Αν έπρεπε να αξιολογήσετε την ικανοποίηση σας από την ζωή ως τώρα ως το 10, τι βαθμό θα βάζατε;

Έντεκα.