Του Θανάση Φουσκίδη - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Λάδι στη φωτιά των σεναρίων για οργανωμένο σχέδιο διάσπασης της Ν.Δ. και δημιουργίας νέου πολιτικού φορέα, με την υπογραφή Σαμαρά, ρίχνουν οι εξελίξεις που ακολούθησαν το φιάσκο της Κυριακής με την αναβολή των εσωκομματικών εκλογών για νέο πρόεδρο.

Οι ευθείες βολές του Β. Μεϊμαράκη και τα εμφανή υπονοούμενα που άφησε για σχέσεις επίλεκτων στελεχών του περιβάλλοντος Σαμαρά με την εταιρεία-φάντασμα που ανέλαβε να φέρει εις πέρας την εκλογική διαδικασία και την εξαγωγή των αποτελεσμάτων άνοιξαν εκ νέου τον ασκό του Αιόλου αναφορικά με τις προθέσεις του πρώην πρωθυπουργού. Αλλωστε, ήταν κοινό μυστικό πως επίλεκτα μέλη της «αυλής» Σαμαρά λειτουργούσαν στην κατεύθυνση της «μπαχαλοποίησης» των αρχαιρεσιών, προκειμένου να ενισχυθούν οι όποιες διαλυτικές τάσεις και να διαμορφωθούν οι συνθήκες εκείνες που θα ευνοούσαν την ολική επαναφορά του πρώην πρωθυπουργού.

Ωστόσο, με το κλίμα που δημιουργήθηκε στους κόλπους ενός σημαντικού μέρους του «γαλάζιου» στελεχιακού δυναμικού για τον τελευταίο και την ομάδα των συνεργατών του, οι σχετικές σκέψεις και πρωτοβουλίες προσανατολίστηκαν στην κατεύθυνση ενός νέου πολιτικού σχηματισμού, με ευρωπαϊκά και καθαρά δεξιά χαρακτηριστικά, στα πρότυπα της ρητορικής του Νικολά Σαρκοζί.

«Ο Σαμαράς ήθελε να γίνει Σαρκοζί τόσο σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο επέστρεψε στο προσκήνιο όσο και στις ιδεολογικοπολιτικές θέσεις του. Ομως, στη Ν.Δ., όπου παραμένει ισχυρή η επιρροή του Καραμανλή και των άλλων θιασωτών του μεσαίου χώρου, τα στελέχη της οποίας βράζουν για τις αποτυχίες του τελευταίου 8μήνου της διακυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ και τη στρατηγική της “αριστερής παρένθεσης”, αυτό θα ήταν ένα ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα», αναφέρουν κομματικοί παράγοντες που ξέρουν να ερμηνεύουν τις κινήσεις του Μεσσήνιου πολιτικού.

ΠΑΤΗΜΑ

«Ο Μεϊμαράκης, με αυτά που είπε, ανεξάρτητα αν αληθεύουν ή όχι, έδωσε ένα πρώτο πάτημα για την υλοποίηση των εν λόγω σχεδιασμών», προσθέτουν οι ίδιοι κύκλοι.

Εξάλλου, τόσο ο κ. Σαμαράς όσοι και οι πολιτικοί συνοδοιπόροι του, όπως ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο Κώστας Μπούρας και ο Γιώργος Μουρούτης, ουδέποτε αισθάνθηκαν άνετα με τη δομή, τις νόρμες και τους ανθρώπους της Ν.Δ. και, ως εκ τούτου, συχνά-πυκνά επανέφεραν εντέχνως στην επικαιρότητα τα πλάνα είτε για την περιβόητη δεξιά στροφή είτε για τη μετάλλαξη του κόμματος, με αλλαγή ονόματος και συμβόλων. «Μισούσαν καθετί που είχε να κάνει με τη Ν.Δ.», έλεγαν οι πλέον ακραιφνείς διαφωνούντες με την τακτική τους.

Μάλιστα, λόγια του μέχρι πρότινος μεταβατικού αρχηγού για το σύστημα Σαμαρά αποδόθηκαν απευθείας στον κ. Καραμανλή, ο οποίος έχει εκφράσει τη στήριξή του στον Β. Μεϊμαράκη και όλα αυτά τα χρόνια υποστήριζε την ανάγκη της διατήρησης της φυσιογνωμίας της Ν.Δ.

«Αν δεν γίνει κάτι δραστικό, αυτοί δεν θα μπορούν να συμβαδίσουν όχι στο απώτερο, αλλά ούτε στο άμεσο μέλλον. Είναι πια εμφανές ότι και ο Μεϊμαράκης και σε ένα δεύτερο επίπεδο ο Καραμανλής θέλουν να καθαρίσουν τη Ν.Δ. από τους σαμαρικούς και ο Σαμαράς να μεταφέρει το παιχνίδι σε άλλο γήπεδο», έλεγε έμπειρος κοινοβουλευτικός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναφερόμενος στον σαμαρικό και τον καραμανλικό πυρήνα, στο περιθώριο της συνεδρίασης της Κ.Ο. το βράδυ της Τρίτης.

Είναι, δε, κοινή παραδοχή πως αυτή η σιωπηρή διελκυστίνδα μεταξύ των εσωκομματικών πόλων θα παίξει κεντρικό ρόλο στο σκηνικό που θα διαμορφωθεί στo εσωτερικό της παράταξης και, ταυτόχρονα, θα προκαλέσει σημαντικούς μετασχηματισμούς συνολικά στην Κεντροδεξιά.

Ο Βενιζέλος και τα μυστικά τετ-α-τετ με Κυριάκο, Αδωνι και Στουρνάρα

Αν τα πράγματα λειτουργήσουν όπως τα περιμένουν ο κ. Σαμαράς και οι συνεργάτες του, σύμφωνα με απόλυτα διασταυρωμένες πληροφορίες, κρυφή επιδίωξή τους θα είναι να προλάβουν τις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις και να δώσουν το στίγμα των προθέσεών τους – ακόμη και πριν από τις πιθανολογούμενες αλλαγές στο γενικότερο πολιτικό σκηνικό, εξαιτίας της ρευστότητας που επικρατεί στις τάξεις των βουλευτών της συμπολίτευσης. Σε αυτό το πλαίσιο τοποθετείται και η διαρκής επαφή στην οποία βρίσκεται ο Αντ. Σαμαράς με τον Ευ. Βενιζέλο, τους οποίους ενώνει το ενδιαφέρον της αναζήτησης εναλλακτικών λύσεων για την επιστροφή τους σε ηγετικό πολιτικό ρόλο, καθώς και η αποστασιοποίηση από τη στρατηγική των διαδόχων τους στον προεδρικό θώκο των κομμάτων τους.

«Παρά την επιμονή στη δεξιά ρητορική, το περιβάλλον Σαμαρά μιλούσε και για μεταμόρφωση της Ν.Δ. σε έναν πολυσυλλεκτικό φιλοευρωπαϊκό πόλο», υπενθυμίζουν οι γνωρίζοντες τα σχετικά παρασκήνια, υποστηρίζοντας και την κοινή τους «γραμμή» για αποφυγή έστω και συνεννόησης των κομμάτων τους με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ως όχημα για την προώθηση των σχεδιασμών του, το περιβάλλον Σαμαρά φαίνεται πως προβάλλει τον παράλληλο εμφύλιο πόλεμο που διεξάγεται αυτό το διάστημα στους κόλπους της Ν.Δ. Ο λόγος για τη διαφορετική προσέγγιση μεταξύ των μελών της Κ.Ο. αναφορικά με την προοπτική παροχής οποιασδήποτε μορφής στήριξης ή συνεννόησης με τον Αλ. Τσίπρα, στην περίπτωση που η χώρα κινδυνεύσει με νέο γύρο πολιτικής αστάθειας που μπορεί να προκληθεί με φόντο την άρνηση των κυβερνητικών βουλευτών να ψηφίσουν τα επώδυνα μέτρα που προβλέπει η συμφωνία με τους δανειστές. Από τη μία, ο Β. Μεϊμαράκης και οι λεγόμενοι «μεσαιοχωρίτες», ανάμεσα στους οποίους και η καραμανλική πτέρυγα, αφήνουν όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά.

Στον αντίποδα, στελέχη που συνδέθηκαν άμεσα με το σύστημα Σαμαρά απορρίπτουν συλλήβδην κάθε σχετική συζήτηση (Γεωργιάδης, Ασημακοπούλου, Καραγκούνης κ.ά.). Κάποιοι εξ αυτών μάλιστα, φέρονται να έχουν γίνει ήδη κοινωνοί των σχεδιασμών για σύσταση νέου κόμματος. Στο μεταξύ, ενδεικτικές της κινητικότητας του κ. Σαμαρά, ήταν δύο πρόσφατες συναντήσεις του, που εκτός των άλλων είχαν και έντονη σημειολογία σχετικά με τις διαθέσεις του για την κούρσα διαδοχής στη Ν.Δ. Η πρώτη αφορά το μυστικό τετ-α-τετ που είχε με τον Κ. Μητσοτάκη, το οποίο συνδυάζεται χρονικά με τα θετικά σχόλια που κάνουν για την υποψηφιότητα του τελευταίου ουκ ολίγα στελέχη του σαμαρικού πυρήνα.