Του Σταύρου Παπαντωνίου

Σε μια πρωτοφανή διελκυστίνδα με επίκεντρο τον Κώστα Καραμανλή, έχει μπει τις τελευταίες ημέρες η κεντροδεξιά, λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες για την εκλογή του νέου αρχηγού του κόμματος. Το γεγονός πως ο πρώην πρωθυπουργός διατηρεί αλώβητο ένα μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο στο εσωτερικό του κόμματος, κάνει πολλούς να θέλουν να φανούν ως εκείνοι που έχουν το άτυπο «χρίσμα» του Καραμανλή και συνεπώς να γίνουν αυτομάτως αρεστοί σε ένα κεντροδεξιό κοινό, το οποίο εξακολουθεί να βλέπει τον πρώην πρωθυπουργό ως τον φυσικό εκφραστή της παράταξης.

Τα «χρίσματα»

Η στήριξη του Κώστα Καραμανλή στο πρόσωπο του Βαγγέλη Μειμαράκη, είναι κάτι που είναι γνωστό εδώ και μήνες. Αυτό ωστόσο απέχει πολύ από «χρίσματα» , «ευλογίες» και διαρροές που θέλουν να ταυτίσουν τον Καραμανλή με συγκεκριμένα πρόσωπα. Καλά γνωρίζοντες τι συμβαίνει στην Παναγή Κυριακού και ποιες είναι οι σκέψεις του πρώην πρωθυπουργού, κάνουν λόγο για αποστάσεις προς όλα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στο εσωτερικό του κόμματος. «Η στάση αυτή δεν εκπορεύεται από αδιαφορία, αλλά είναι βαθιά πολιτική, αφού προέχει για τον Καραμανλή το πώς η χώρα θα μπορέσει να μπει σε μία τροχιά ανάκαμψης, κάτι που δεν είναι ορατό αυτήν την στιγμή»

Η προσπάθεια ταύτισης του Καραμανλή με τον Μειμαράκη, δεν βρίσκει καθόλου σύμφωνο τον πρώην πρωθυπουργό. Όχι γιατί δεν βλέπει με συμπάθεια τον πρώην πρόεδρο της Βουλής, αλλά διότι δεν θέλει ο ίδιος να μπει σε μία εσωτερική διαμάχη με κανένα πρόσωπο που κινείται αυτήν την περίοδο πέριξ της Νέας Δημοκρατίας. Οι διαρροές που έχουν δει το φως της δημοσιότητας , είναι εκ των ων ουκ άνευ, από την στιγμή που ο ίδιος πριν πολύ λίγο καιρό επέλεξε να αποκτήσει επισήμως εκπρόσωπο και γραφείο τύπου - αναφερόμαστε στον κ. Βασίλη Παπαδημητρίου- ακριβώς για να κόψει την ροή των διαρροών προς πάσα κατεύθυνση.

Η αλήθεια είναι μάλιστα πως ο Καραμανλής θεωρεί στην ζυγαριά πως όλοι έχουν τα θετικά τους και τα αρνητικά τους ως υποψηφιότητες, με κυριότερα μειονεκτήματα του Κ. Μητσοτάκη και του κ. Γεωργιάδη ότι δεν μπορούν να εκφράσουν τον όλο της παράταξης, του Κ. Τζιτζικώστα ότι δεν είναι βουλευτής και του κ. Μειμαράκη το παρορμητικό και σχεδόν απρόβλεπτο του χαρακτήρα του. Αυτές οι σκέψεις, εκπεφρασμένες κατά καιρούς στους συνομιλητές του, τον κάνουν να είναι κρατά «ίσες αποστάσεις», ενώ επί της ουσίας ο κ. Καραμανλής είχε το προηγούμενο διάστημα επικοινωνία τόσο με τον Βαγγέλη Μειμαράκη, όσο και με τον Απόστολο Τζιτζικώστα, κάτι που επιβεβαιώνει την τακτική των ίσων αποστάσεων.

Κατηγορηματικό «όχι» στη ΝΔ

Η κουβέντα που κατά καιρούς αναθερμαίνεται και έχει να κάνει με τον ρόλο του Κώστα Καραμανλή στο σημερινό πολιτικό γίγνεσθαι , αλλά και στις όποιες μελλοντικές εξελίξεις, είναι σε πρώτο πλάνο και από την πλευρά των συνομιλητών του που τον επισκέπτονται στο γραφείο του. Ο Καραμανλής ουδέποτε υπήρξε αποκαλυπτικός σε αυτές τις κουβέντες. Αυτό που ωστόσο μπορεί να πει κάποιος είναι πως ο πρώην πρωθυπουργός αναλύει τα πολιτικά γεγονότα, όχι με βάση τι γίνεται στην Νέα Δημοκρατία. Την κεντροδεξιά την θεωρεί μεν ως τον βασικό πυλώνα σταθερότητας για την χώρα, αλλά παράλληλα πιστεύει πως πρέπει να είναι μέρος της λύσης ενός ευρύτερου σχεδίου που πρέπει να υπάρχει για την χώρα. «Το κόμμα είναι το μέσο που εξυπηρετεί την πατρίδα και όχι ο αυτοσκοπός» είναι το μότο του, που αποκαλύπτει σε μεγάλο βαθμό και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται το πολιτικό σκηνικό των επόμενων ετών. Όσοι θεωρούν πάντως πως μπορεί ο Καραμανλής μπορεί εμπλακεί ξανά στα κομματικά δρώμενα «δεν έχουν αντιληφθεί πως την πόρτα αυτή την έχει κλείσει οριστικά και ο κύκλος του στη ΝΔ έχει ολοκληρωθεί» λένε κατηγορηματικά οι συνομιλητές του.