Tων Θανάση Φουσκίδη, Σταύρου Παπαντωνίου - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Τους βασικούς άξονες της στρατηγικής τους, ενόψει του δεύτερου γύρου των εσωκομματικών εκλογών, καθορίζουν τα επιτελεία των δύο μονομάχων για την αρχηγία της Ν.Δ. Β. Μεϊμαράκης και Κ. Μητσοτάκης ιχνηλατούν ήδη το τοπίο που διαμορφώθηκε από την περασμένη Κυριακή, ενώ την ίδια στιγμή κλιμακώνονται οι ζυμώσεις αναφορικά με τη στάση που θα κρατήσουν τα προβεβλημένα στελέχη, τα οποία στις 20 Δεκεμβρίου στήριξαν κάποιον εκ των Απ. Τζιτζικώστα και Αδ. Γεωργιάδη.

Ωστόσο, έτσι όπως εξελίσσονται οι διεργασίες με φόντο τη «μητέρα των μαχών», η αναμέτρηση αποκτά, εκτός των άλλων, έντονα χαρακτηριστικά ξεκαθαρίσματος λογαριασμών στις τάξεις της «γαλάζιας βαρονίας».

Η πλευρά του μέχρι πρότινος μεταβατικού αρχηγού, που εξασφάλισε καθαρό προβάδισμα από τον πρώτο γύρο, θα εξακολουθήσει να ποντάρει στο χαρτί της διατήρησης της ενότητας και της προσήλωσης στην «καραμανλική» παράδοση, υπερθεματίζοντας εμμέσως πλην σαφώς σε αναφορές για στήριξη του Κώστα Καραμανλή και του στενού πυρήνα των συνεργατών του. Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Μεϊμαράκης θα επιχειρήσει να αναδείξει εαυτόν ως εκπρόσωπο του μεγαλύτερου κομματιού του στελεχιακού δυναμικού και των φίλων του κόμματος και φυσικό υπερασπιστή των ιδεών του ιδρυτή της Ν.Δ., σύμφωνα με τις οποίες η παράταξη κινείται πολιτικά μεταξύ παραδοσιακής Δεξιάς και σοσιαλδημοκρατίας.

Παράλληλα, τόσο ο ίδιος όσο και τα στελέχη που έχουν ταχθεί υπέρ της υποψηφιότητάς του θα αποδίδουν τακτικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη τον χαρακτηρισμό του θιασώτη της «νεοφιλελεύθερης συνιστώσας» του κόμματος, που ουδέποτε αποτέλεσε κυρίαρχη τάση στο «γαλάζιο» στρατόπεδο και ποτέ δεν απέκτησε ισχυρά ερείσματα σε επίπεδο κοινωνίας.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, θα δοθεί έμφαση στην υπενθύμιση και στην ενίσχυση των αντιμητσοτακικών αισθημάτων των Νεοδημοκρατών, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα και μεταξύ των ψηφοφόρων του Απ. Τζιτζικώστα.

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ

Στον αντίποδα, ο κ. Μητσοτάκης θα επικεντρώσει τη ρητορική του στο δίλημμα ποιος από τους δύο διεκδικητές της αρχηγίας έχει περισσότερες πιθανότητες να αποτελέσει το αντίπαλον δέος του Αλ. Τσίπρα και να οδηγήσει εκ νέου τη Ν.Δ. στην εξουσία. Προκειμένου να ενισχυθεί η συγκεκριμένη επιχειρηματολογία, το επιτελείο του πρώην υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει επικοινωνιακά τη στήριξη του Κ. Καραμανλή στον κ. Μεϊμαράκη, για να καταδείξει πως η επιλογή του τελευταίου ισοδυναμεί με παράταση της στασιμότητας και τροχοπέδη στην αλλαγή σελίδας, που έχει ανάγκη το κόμμα. Με αυτό το δεδομένο, θα εμφανίσει τον πρώην πρόεδρο της Βουλής εν είδει «ευέλικτης λύσης» για το σύστημα Καραμανλή, ώστε ο πρώην πρωθυπουργός να κερδίσει πολιτικό χρόνο και να λάβει τις τελικές αποφάσεις του όσον αφορά το σενάριο ανάληψης μελλοντικών πρωτοβουλιών.

Επιπλέον, θα επαναλαμβάνεται συχνά-πυκνά μέσω διαρροών ή και επίσημων δηλώσεων των υποστηρικτών του κ. Μητσοτάκη ότι ο αντίπαλός του είναι, εκτός των άλλων, και ο «εκλεκτός» του ΣΥΡΙΖΑ για τη «γαλάζια» ηγεσία, καθώς θεωρείται ο πλέον «βολικός» στους κυβερνητικούς κύκλους. Ακόμη ένα βασικό στοιχείο της στρατηγικής Μητσοτάκη έχει να κάνει με την πιθανή απορρόφηση από τη Ν.Δ. -τουλάχιστον στους κόλπους του εκλογικού σώματος- των άλλων κεντρώων φιλοευρωπαϊκών πολιτικών σχηματισμών, όπως κυρίως του «Ποταμιού», καθώς και των νεοφιλελεύθερων πόλων («Δράση» κ.ά.).

Κρίσιμος παράγοντας η στάση των βαρόνων

Σημαντικός παράγοντας στην εξίσωση του β’ γύρου των εσωκομματικών εκλογών είναι, φυσικά, ο τρόπος με τον οποίο θα κινηθεί η «βαρονία» του κόμματος, με τις σχετικές παρασκηνιακές διεργασίες να βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Δεδομένου ότι η πλευρά του Κώστα Καραμανλή και των στενών συνομιλητών του εμφανίζεται αποφασισμένη να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την προσπάθεια του Β. Μεϊμαράκη, έχουν ενεργοποιηθεί τα ανακλαστικά του περιβάλλοντος Σαμαρά, το οποίο, σε μια αδιανόητη για το «γαλάζιο» παρελθόν συμμαχία, συσπειρώνεται πέριξ του Κ. Μητσοτάκη.

Ενδεικτική, βεβαίως, ήταν η δήλωση στήριξης στον τελευταίο από τον Αδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος, ως γνωστόν, στηρίχθηκε από το «βαθύ» σύστημα του Μεσσήνιου και εδώ και αρκετές ημέρες είχε μιλήσει περί κοινών πεποιθήσεων με τον μέχρι και την περασμένη Κυριακή ανθυποψήφιό του.

«Η κολλεγιά αυτή δεν έχει άλλο στόχο παρά το τέλος της ιδιοκτησίας Καραμανλή στην παράταξη», λένε οι παροικούντες τη «γαλάζια» Ιερουσαλήμ και προσθέτουν: «Αφενός, ο Κυριάκος δεν θα μπορούσε να σταθεί απέναντι σε ένα ισχυρό εσωκομματικό μπλοκ, με το οποίο κοντραρίστηκε επανειλημμένως, με αποκορύφωμα την καταψήφιση Παυλόπουλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Αφετέρου, οι “σαμαρικοί” θεωρούν πως η εκλογή του εξυπηρετεί καλύτερα τα σχέδιά τους, αφού, λόγω των κεντρώων χαρακτηριστικών του, θα έχουν τη δυνατότητα να συσπειρώσουν γύρω τους τις δυνάμεις της παραδοσιακής Δεξιάς και να αποφασίσουν στη συνέχεια για τα επόμενα βήματά τους. Σε κάθε περίπτωση, έχουν ορίσει ως αντίπαλό τους τον Καραμανλή και αναλόγως πορεύονται».

Αντίθετα, σε ένα από τα ευτράπελα της διαδικασίας, ενώ οι «σαμαρικοί» στρέφονται στον Κυριάκο Μητσοτάκη, η αδελφή του, Ντ. Μπακογιάννη, εξακολουθεί να λέει πως ο πλέον κατάλληλος για την ηγεσία της Ν.Δ. τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Πάντως, αν και η ίδια δεν κρύβει τον προβληματισμό της για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να λειτουργήσει τις επόμενες ημέρες, οι μυημένοι στα «άδυτα» της οικογένειας Μητσοτάκη επιμένουν πως η βουλευτής της Α’ Αθήνας θα παραμείνει στο άρμα του Β. Μεϊμαράκη, αφού στο πίσω μέρος του μυαλού της υπάρχει πάντα η προοπτική ανέλιξης του υιού της και περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας, Κ. Μπακογιάννη. «Αν υπήρχε ένας λόγος για τον οποίο ο Κυριάκος θα ήθελε μαζί του την Ντόρα, έστω και σε αυτή τη φάση, δεν θα ήταν τόσο η εικόνα της ενωμένης οικογένειας Μητσοτάκη και τα μηνύματα που αυτή θα εξέπεμπε, όσο η επιρροή του Κώστα Μπακογιάννη στη Στερεά Ελλάδα. Για παράδειγμα, στην Ευρυτανία ο Β. Μεϊμαράκης σημείωσε μία από τις υψηλότερες επιδόσεις του», επισημαίνουν στελέχη που συνομιλούν με τους πολιτικούς κληρονόμους του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ

Ταυτόχρονα, πυρετώδεις συζητήσεις λαμβάνουν χώρα στο στρατόπεδο του Απ. Τζιτζικώστα, τον οποίο αρχικά οι πληροφορίες ήθελαν να βρίσκεται σε διαδικασία προσέγγισης με τον Κ. Μητσοτάκη. Μάλιστα, το βράδυ της Τρίτης, οι δυο τους είχαν την πρώτη τους επικοινωνία μετά τις εκλογές, χωρίς όμως να υπάρξει ουσιαστική κατάληξη, ενώ συμφώνησαν να μιλήσουν εκ νέου μετά τα Χριστούγεννα. Πάντως, στενοί συνεργάτες του επέλεξαν αυτά τα εικοσιτετράωρα να θολώσουν τα νερά, αφού κατά κοινή παραδοχή ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας πρέπει να υπολογίσει, από τη μία, ότι πολιτεύεται στην παραδοσιακή πολιτική έδρα των Καραμανλήδων και, από την άλλη, τους χιλιάδες Μακεδόνες Νεοδημοκράτες που τον ψήφισαν, αγνοώντας τις «καραμανλικές» επιταγές.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι το «πρώτο βιολί» της ομάδας των βουλευτών της Ν.Δ. που τάχθηκαν στο πλευρό του φαίνεται ξεκάθαρα να βρίσκεται πολύ πιο κοντά στον πρώην υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Ο λόγος για τον Μ. Βορίδη, ο οποίος είχε ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με τον κ. Μητσοτάκη εδώ και πολλούς μήνες, καθώς, πέραν των κοινών αναφορών τους σχετικά με το γεγονός ότι αμφότεροι αποφοίτησαν από το Κολλέγιο Αθηνών, συμφωνούσαν και σε ό,τι αφορά την ανάγκη μεταρρυθμίσεων στον δημόσιο τομέα. Ωστόσο, ακόμη κι αν οι δυο τους τα βρουν ενόψει της κάλπης, στο στρατόπεδο του κ. Μητσοτάκη υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις για το αν ο βουλευτής Αττικής θα πρέπει να προχωρήσει σε επίσημη δήλωση στήριξης της υποψηφιότητάς του. «Είναι και δεξιός και δελφίνος κι αυτό είναι λογικό να τους βάζει σε σκέψεις. Πάντως, το πιο πιθανό είναι ο Βορίδης να καταλήξει δίπλα στον Κυριάκο», τονίζουν στελέχη πέριξ του υποψήφιου αρχηγού. Οι ίδιοι ξεκαθαρίζουν πως ο κ. Μητσοτάκης αρνείται να μπει σε διαδικασία υποσχέσεων και ανταλλαγμάτων για να εξασφαλίσει τη στήριξη είτε του κ. Βορίδη είτε άλλων κορυφαίων. «Καλοδεχούμενη η βοήθεια κι από κει και πέρα βλέπουμε», λένε χαρακτηριστικά.

ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ

Οπως και να έχει, οι ζυμώσεις και οι υπόγειες συμφωνίες για την επόμενη ημέρα θα είναι καταλύτης για τις ισορροπίες που θα διαμορφωθούν. Κεντρικός πυλώνας των συζητήσεων αυτών είναι, φυσικά, οι δύο θέσεις αντιπροέδρων. Ο Κ. Μητσοτάκης, δεδομένης της κεντροφιλελεύθερης πολιτικής κουλτούρας του, θεωρείται σίγουρο πως θα επιδιώξει η μία εξ αυτών να καταλήξει σε χέρια στελέχους της δεξιάς τάσης. Εντούτοις, οι πρώτες σκέψεις του επιτελείου του δεν επικεντρώνονται στον Α. Γεωργιάδη, καθώς θεωρείται ιδιαίτερα «θερμόαιμος». Στο πλαίσιο αυτό, θα του προταθεί πιθανώς το πόστο του… μόνιμου κοινοβουλευτικού εκπροσώπου. Η περίπτωση του Μάκη Βορίδη έχει επίσης θετικά και αρνητικά στοιχεία με βάση τις αναλύσεις του περιβάλλοντος Μητσοτάκη (σίγουρα θεωρείται πιο... θεσμικός από τον Αδωνι Γεωργιάδη, αν και θα πρέπει να συνυπολογιστεί η εύλογη αντίδραση του πρώην υποψήφιου αρχηγού), ενώ δεν θα πρέπει να αποκλειστεί και η πιθανότητα προώθησης κάποιου δεξιού στελέχους της νέας γενιάς που ταυτίστηκε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με τη διακυβέρνηση Σαμαρά. Από τη σχετική λίστα είναι πιθανό να προέλθει και το πρόσωπο που θα επιλεγεί για το πόστο του γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής. Κάποιοι έλεγαν ότι ο κ. Βορίδης θα αναλάμβανε κομβικό ρόλο ακόμα και σε περίπτωση επικράτησης του κ. Μεϊμαράκη, ωστόσο το χάσμα που έχει δημιουργηθεί εσχάτως μεταξύ τους αποτελεί εμπόδιο για την οποιαδήποτε τέτοια προοπτική. «Είναι δύσκολο να βρουν σημεία επαφής», λένε συνομιλητές του πρώην υπουργού, αφήνοντας πάντως όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά.

Στο σενάριο νίκης του πρώην προέδρου της Βουλής, στο «πόκερ» της αντιπροεδρίας εμπλέκεται και το όνομα του Νικήτα Κακλαμάνη, ο οποίος μαζί με τον Ευριπίδη Στυλιανίδη (που φαίνεται να έχει καπαρώσει τη θέση του γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής) θα αποτελέσει την αιχμή του δόρατος.

Για την ιστορία και μόνο, αξίζει να σημειωθεί ότι οι γνωρίζοντες τη «γαλάζια» ανθρωπογεωγραφία επιμένουν πως, για λόγους τόσο πολιτικού πολιτισμού όσο και ισορροπιών, όποιος κι αν εκλεγεί ίσως προτείνει ρόλο αντιπροέδρου στον δεύτερο της κούρσας. Ειδικά, δε, για τον Κ. Μητσοτάκη, μια τέτοια προοπτική ίσως αποδειχθεί και απαραίτητη, προκειμένου να μη φθάσουν στα άκρα οι σχέσεις του με το καραμανλικό μπλοκ.