"Στις 10 Ιανουαρίου η Ν.Δ. βρίσκει την ταυτότητα και το δρόμο της με το Βαγγέλη Μεϊμαράκη", αναφέρει η ΔΑΚΕ Ιδιωτικού Τομέα σε ανακοίνωσή της για τις εκλογές του κόμματος την ερχόμενη Κυριακή, και συνεχίζει:

"Η μαζική συμμετοχή τετρακοσίων χιλιάδων συμπολιτών μας στον πρώτο γύρο των εσωκομματικών διαδικασιών της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και το έντονο ενδιαφέρον ενός σημαντικού μέρους της ελληνικής κοινωνίας -έστω κι αν δεν προσήλθε στις κάλπες- δείχνουν ξεκάθαρα τη δυναμική της μεγάλης ευρωπαϊκής, ριζοσπαστικής και κοινωνικά φιλελεύθερης Παράταξης.

Σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία που οι κάθε λογής αυταπάτες καταρρέουν και η «πρώτη φορά αριστερά» ενσαρκώνει πλέον το απόλυτο “μνημονιακό φιάσκο” με ισχυρές δόσεις καμουφλαρισμένου ’81, είναι εθνικά επιβεβλημένο αυτή η δυναμική της Ν.Δ. να μετατραπεί σε προοπτική διακυβέρνησης του Τόπου, σε μια ισχυρή κυβερνώσα κεντροδεξιά που θα ξαναεμπνεύσει, θα εμπνευστεί και θα ενεργοποιήσει τον ελληνικό λαό υπερασπιζόμενη αποκλειστικά τα συμφέροντά του πέρα από κοινωνικούς αυτοματισμούς και ψευδεπίγραφους ταξικούς διαχωρισμούς.

“Γι’ αυτόν ακριβώς τον εθνικό σκοπό εθεώρησα καθήκον μου να δημιουργήσω μιαν ευρεία και ζωντανή πολιτική παράταξη – την Νέα Δημοκρατία… (η οποία)… θα υπηρετεί πάντα και μόνο τα αληθινά συμφέροντα του έθνους, που βρίσκονται πέρα και πάνω από τις παραπλανητικές ετικέτες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς…”, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ιδρυτική Διακήρυξη Ν.Δ. – 4 Οκτώβρη 1974.

Η Ιδρυτική Διακήρυξη της Ν.Δ. διαχρονική και επίκαιρη περισσότερο από ποτέ, καθώς και οι αρχές που περιγράφει με σαφήνεια ο Εθνάρχης μας Κωνσταντίνος Καραμανλής αποτελούν το μόνο ασφαλή οδικό χάρτη προκειμένου η Παράταξη, ενωμένη και αμφίπλευρα διευρυμένη, να ξαναβρεί τον κοινωνικό βηματισμό και προσανατολισμό της αποφεύγοντας την εσωστρέφεια και τη διαίρεση.

“Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το έθνος με το λαό, την πατρίδα με τους ανθρώπους της, την πολιτεία με τους πολίτες της, την εθνική ανεξαρτησία με τη λαϊκή κυριαρχία, την πρόοδο με το κοινό αγαθό, την πολιτική ελευθερία με την έννομη τάξη και την κοινωνική δικαιοσύνη”, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ιδρυτική Διακήρυξη Ν.Δ. – 4 Οκτώβρη 1974.

Η επιστροφή στις ρίζες της Καραμανλικής παράδοσης, στο κοινωνικό μεταρρυθμιστικό κέντρο, είναι απαραίτητη προϋπόθεση και αναγκαία συνθήκη ώστε η Ν.Δ. να επανασυνδεθεί με την μαχόμενη κοινωνική της βάση, να ανακτήσει μια αμφίδρομη σχέση εμπιστοσύνης με τις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις και να έρθει σε επαφή με νέα αξιόλογα ρεύματα σκέψης, συγκροτώντας μια πλατιά κοινωνική συμμαχία. Έτσι και μόνο έτσι θα υπερβεί αποφασιστικά και τις επίκτητες στρεβλώσεις ή αλλοιώσεις στη φυσιογνωμία της που δημιουργήθηκαν από τις εσφαλμένες επιλογές της κυβερνητικής περιόδου 2012-14 στο πλαίσιο υλοποίησης πολιτικών δόγματος ΣΟΚ.

“Η ελεύθερη οικονομία στην οποία πιστεύει η Νέα Δημοκρατία δεν ημπορεί να αποκλείσει την διεύρυνση του οικονομικού τομέως τον οποίο ελέγχει το κράτος. Και η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν ημπορεί να βρει την δικαίωσή της χωρίς παράλληλη συμμετοχή των ευρυτέρων λαϊκών τάξεων στην κατανομή του εθνικού προϊόντος. Κάθε πολίτης της χώρας αυτής πρέπει να γίνει εργάτης μαζί και νομεύς της οικονομικής ευημερίας˙ και να αισθάνεται ήσυχος για το μέλλον του και για το μέλλον των παιδιών του.”, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ιδρυτική Διακήρυξη Ν.Δ. – 4 Οκτώβρη 1974.

Με τη στρατηγική του μεσαίου χώρου που ακολουθήθηκε απαρέγκλιτα σε όλη τη διάρκεια της προεδρίας του Κώστα Καραμανλή, τη λογική της ήπιας προσαρμογής και τις μεταρρυθμίσεις της κυβερνητικής περιόδου 2004-09 στην κατεύθυνση μιας μεικτής κοινωνικής οικονομίας της αγοράς υπηρετήθηκαν στην πράξη οι αρχές της  Ιδρυτικής Διακήρυξης πιστοποιώντας εμφατικά πως η Ν.Δ. είναι ο πολυσυλλεκτικός πολιτικός φορέας του μέτρου και της μετριοπάθειας που εξοβελίζει τα άκρα και τους ακραίους,  μακριά από ανελαστικές ιδεοληψίες, δογματικές εμμονές, άναρθρες λαϊκίστικες κραυγές ή ανεδαφικές “τεχνοκρατικές” ιαχές.

Ο νέος Πρόεδρος, λοιπόν, πρέπει να συνθέτει και να συνενώνει, όχι να διχάζει, να περιχαρακώνει ή να αποκλείει. Το έργο της ανασύνταξης και ανασυγκρότησης της Παράταξης είναι κρίσιμο και δύσκολο. Η Ν.Δ. δεν χρειάζεται να αναζητήσει έναν αντι-Τσίπρα, αλλά έναν Αρχηγό που θα πιστεύει βαθιά στον κοινωνικό φιλελευθερισμό, -κυρίαρχη ιδεολογία στην παγκόσμια πολιτική σκέψη- και θα βάλει την προσωπική του σφραγίδα στη βέλτιστη δυνατή μετατροπή του σε μια συντεταγμένη, αξιόπιστη, εθνικά και κοινωνικά επωφελή πρόταση διακυβέρνησης.

Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας αξιόλογος και γνήσιος εκφραστής του νεοφιλελευθερισμού. Η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία είναι μια δευτερεύουσα “συνιστώσα” της Ν.Δ. που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να διαδραματίσει ρόλο κοινής συνισταμένης ή πολύ περισσότερο να γίνει κυρίαρχη. Μια τέτοια εξέλιξη, άλλωστε, θα οδηγούσε μοιραία στην περαιτέρω συρρίκνωση της εκλογικής βάσης υπονομεύοντας κάθε προοπτική κυβερνησιμότητας. Το αποτέλεσμα όλων των εγχειρημάτων για την ίδρυση νεοφιλελευθέρων κομμάτων και κυρίως οι δυσμενείς συνέπειες των νεοφιλελεύθερων μέτρων στα εκλογικά ποσοστά της Ν.Δ. δεν αφήνουν περιθώρια άλλων ερμηνειών. Ο κ. Μητσοτάκης, παρά τις μεγάλες ιδεολογικές μας διαφορές, είναι απαραίτητος ως επικεφαλής αυτής της μεμονωμένης τάσης μέσα στη Παράταξη, αλλά όχι ως ο αρχηγός της “όλης” Ν.Δ. Εξάλλου, η θητεία του στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης -μετά και τη δική του παραδοχή για λάθη στα ζητήματα απολύσεων καθαριστριών και σχολικών φυλάκων ή την κατάργηση της δημοτικής αστυνομίας- αποδεικνύει περίτρανα ότι είναι ικανός στο να εκτελεί -ακόμη και εσφαλμένες- αποφάσεις άλλων, αλλά όχι στο να αποφασίζει ο ίδιος. Η Ν.Δ., όμως, χρειάζεται έναν Αρχηγό που θα χαράσσει πολιτική, θα παίρνει τις αποφάσεις και τις ευθύνες που τις συνοδεύουν, όχι έναν καλό διαχειριστή ή διεκπεραιωτή εντολών άλλων.

Ο κ. Βαγγέλης Μεϊμαράκης, η “ψυχή” της Παράταξης, από την πολιτική και κομματική του πορεία, την κοινοβουλευτική και κυβερνητική του διαδρομή, τη στάση και τις ιδέες του, καθώς και το σύντομο αλλά ιδιαίτερα επιτυχημένο διάστημα που βρέθηκε στην Προεδρεία της Ν.Δ., δείχνει και πείθει ότι μπορεί να ανταποκριθεί με επιτυχία στις παραπάνω προκλήσεις επαναφέροντας την Παράταξη των μεγάλων Ιστορικών Αποφάσεων εκεί που της αξίζει. 

Από την 11η του Ιανουαρίου ξεκινά μια νέα περίοδος. Η μεγάλη κεντροδεξιά Παράταξη απαιτείται να αναλάβει άμεσα την πρωτοβουλία των κινήσεων, στην αρχή από το μετερίζι της εθνικά υπεύθυνης αξιωματικής αντιπολίτευσης και σύντομα ως κυβέρνηση, αφού είναι ξεκάθαρο ότι ο Σύριζα -αφενός με τη τεράστια διάσταση μεταξύ προεκλογικών δεσμεύσεων και κυβερνητικών αποφάσεων, και αφετέρου με τις συνεχείς παλινωδίες του- θα έχει την κατάληξη ή μάλλον την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ.

Η Ν.Δ. είναι η μοναδική πολιτική δύναμη του Τόπου που μπορεί να εγγυηθεί την επιστροφή της Πατρίδας μας στην κοινωνική κανονικότητα και την αταλάντευτη πορεία της στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα.

Σε αυτήν την προσπάθεια η ΔΑΚΕ Ι.Τ., με ελεύθερη σκέψη και ακηδεμόνευτη δράση, θα είναι η “φωνή” των εργαζομένων στη μεγάλη και διευρυμένη κεντροδεξιά Παράταξη, και όχι η “φωνή” του κόμματος στους εργαζόμενους επιλέγοντας συνειδητά να είναι χρήσιμη και όχι πάντα αρεστή.

«Η ΔΑΚΕ Ι.Τ. πρέπει να είναι “μπροστά και αριστερά” της Ν.Δ. γιατί αποτελεί τη φωνή της βάσης προς το κόμμα, τον ιμάντα μεταφοράς των προβλημάτων προς την Παράταξη», Κώστας Καραμανλής, Τακτικό Συνέδριο ΔΑΚΕ Ι.Τ.

Στις 10 Ιανουαρίου η Ν.Δ. βρίσκει την ταυτότητα της και το δρόμο της με το Βαγγέλη Μεϊμαράκη".