Του Σταύρου Παπαντωνίου

Με το πολιτικό σκηνικό να είναι πιο εύθραυστο από ποτέ και τα αδιέξοδα να μοιάζουν αξεπέραστα η κυβέρνηση έχει αυτή την στιγμή μπροστά της τον μεγαλύτερο σκόπελο που είναι το ασφαλιστικό, η φορολογία των αγροτών και η προστασία των κόκκινων δανείων.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι αυτή την στιγμή στην πιο δύσκολη θέση από την μέρα που ανέλαβε τις τύχες της χώρας και δεν είναι μυστικό πως ανάμεσα στις προτάσεις που δέχεται είναι και αυτή των εκλογών , που ίσως να έχουν κα το χαρακτήρα ηρωικής εξόδου.

Από την άλλη ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν έχει καμία τέτοια πρόθεση και αυτή την στιγμή εστιάζει στο πως θα κάνει σκληρή αντιπολίτευση και θα αναδείξει τα μεγάλα ψέματα που είπε ο πρωθυπουργός τον ένα αυτό χρόνο της διακυβέρνησης του.

Ο αστάθμητος παράγοντας «δανειστές»

Στο νέο αυτό σκηνικό που διαμορφώνεται κομβικό ρόλο θα παίξουν οι δανειστές, οι οποίοι έχουν την πρωτοβουλία των κινήσεων περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης , τώρα ξεκινά σειρά επαφών με ξένους αξιωματούχους κάτι που θα έχει καθοριστική σημασία για την στάση που θα κρατήσει από αμέσως επόμενο διάστημα, καθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας πολιτικός που λαμβάνει σοβαρά υπ όψιν τις προθέσεις των εταίρων μας και ειδικά του Ευρωπαικού Λαικού Κόμματος, ενώ είναι αυτονότητο πως το κόμμα του θέλει τον απαραίτητο χρόνο για να αναδιοργανωθεί και δεν είναι ακόμα έτοιμο να αναλάβει βάρη διακυβέρνησης.

Στα γραφεία της Λεωφόρου Συγγρού αυτό που επιθυμούν είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να πάει μέχρι τέλους και να αναλάβει το κόστος των επιλογών της, κάτι που αποτυπώνει πως δεν υπάρχει διάθεση ανάληψης ευθυνών από πλευράς ΝΔ που δεν της αναλογούν.

Οικουμενική με τον Γιαννίτση

Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν πως η αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη στο όνομα του Τάσου Γιαννίτση μόνο τυχαία δεν ήταν. Ο πρόεδρος της ΝΔ , έριξε στο δημόσιο διάλογο ένα πρόσωπο το οποίο μπορεί να παίξει ρόλο στο μέλλον.

Εκτός του γεγονότος ότι τον εκτιμάει πολιτικά, αφού είναι κοντά στην πολιτική κατέύθυνση των μεταρρυθμίσεων , ο κ. Γιαννίτσης δεν αποτελεί ένα πολιτικό πρόσωπο που προκαλεί τα πάθη. Την ίδια ώρα έχει πάντα ανοικτό δίαυλο επικοινωνίας με το Μαξίμου, με το επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα να τον θεωρεί αξιόλογο πολιτικό.

Στο παζλ μπορεί να προστεθεί και η δήλωση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αθανασίου περί «συγγνώμης από τον Κώστα Σημίτη», αλλά και το γεγονός πως ο  Τάσος Γιαννίτσης, έχει εξαιρετικές σχέσεις με τον γερμανικό παράγοντα, τις οποίες ενίσχυσε την περίοδο της υπουργίας του επί Κώστα Σημίτη , μπορεί κάποιος να σχηματίσει ένα παζλ, που μπορεί το αμέσως επόμενο διάστημα και ανάλογα τις πολιτικής εξελίξεις να πάρει ακόμα πιο ολοκληρωμένη μορφή.

Για να φτάσουμε βέβαια σε ένα τέτοιο σενάριο με έναν πρωθυπουργός κοινής αποδοχής σε μία Οικουμενική κυβέρνηση, θα πρέπει πρώτα να συμβούν δύο τινά: o μεν Aλέξης Τσίπρας να έχει πειστεί ότι όσο περισσότερο κάθεται στην εξουσία τόσο περισσότερο φθείρεται ο ίδιος και το κόμμα του και ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης να έχει πλήρη άρνηση να αναλάβει βάρη για τα οποία δεν ευθύνεται.

Και αυτό το σενάριο μπορεί πιο εύκολα να πάρει σάρκα και οστά αν σε μία εκλογική αναμέτρηση τα δύο μεγάλα κόμματα θα είναι κοντά και άρα η λαική ετυμηγορία θα ερμηνευτεί ερνηνευτεί ως πρόθεση σχηματισμού Οικουμενικής Κυβέρνησης.