«Απορφανισμένο» αισθάνεται το κομμάτι της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας που πρόσκειται στον Κώστα Καραμανλή. Το τμήμα αυτό αντιπροσωπεύει ένα ποσοστό 48%, αλλά έχει παύσει πλέον να αποτελεί συμπαγή ομάδα, όπως στο παρελθόν, για δύο λόγους: Πρώτον, διότι ο Κώστας Καραμανλής έχει καταστήσει σαφές με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν πρόκειται, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση, να έχει κάποια ανάμιξη, με πρωταγωνιστικό ρόλο, στα πολιτικά πράγματα της χώρας.

Πολύ περισσότερο, δε, στα εσωκομματικά της Ν.Δ., όταν υπάρχει νέος αρχηγός, ο οποίος εξελέγη δημοκρατικά και είναι δίκαιο να δοκιμαστεί ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεύτερον, διότι… κάποιοι εκ των βουλευτών της συγκεκριμένης ομάδας, για λόγους πολιτικής επιβίωσης, είναι πρόθυμοι να ακολουθήσουν τον νέο αρχηγό και να αποδεχθούν όποιον ρόλο τους αναθέσει. Οι υπόλοιποι απλώς κάνουν υπομονή. Στο «καραμανλικό» τμήμα της Κ.Ο. της Ν.Δ. είναι αντιληπτό ότι δεν έχουν τη δύναμη του παρελθόντος.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που εκφράζουν τον φόβο μήπως τα γεγονότα ξεπεράσουν τον φυσικό αρχηγό τους, με αποτέλεσμα να είναι και αδύναμος στην κοινωνία, λόγω της μακράς εθελούσιας απουσίας του από τα πολιτικά πράγματα. Αλλωστε, και ο ίδιος ο κ. Καραμανλής, σχετικά πρόσφατα, όταν του ετίθετο το θέμα της ενεργοποίησής του έλεγε ότι «για οτιδήποτε θα πρέπει να θέλει και η ίδια η κοινωνία». Ετσι, η «καραμανλική» ομάδα επεξεργάζεται πλέον δύο σενάρια, ένα εκ των οποίων -ως μάλλον ακραίο πάντως- περιλαμβάνει και τον κ. Καραμανλή. Το σενάριο αυτό συναρτάται και με ανεξέλεγκτες ή εξαιρετικά δυσοίωνες πολιτικές εξελίξεις.

Κατ’ αρχάς, θεωρούν ότι, όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, έχει αρχίσει να τελειώνει η σχέση του ονόματος «Καραμανλής» με τη Νέα Δημοκρατία. Επομένως, το σενάριο που επεξεργάζονται για το μέλλον της παράταξης περιλαμβάνει την πλήρη απομυθοποίηση του Αλέξη Τσίπρα στην κοινωνία και, στη συνέχεια, τη φθορά που θα υποστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αναλαμβάνοντας εκείνος την εξουσία. Το δεύτερο σενάριο των «καραμανλικών» παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Σύμφωνα με αυτό, ο Αλέξης Τσίπρας θα αναγκαστεί να πάει σε εκλογές. Ετσι, θα αποτελέσουν αυτές μια ηρωική διέξοδο απαγκίστρωσης της «για πρώτη φορά Αριστεράς» από την επιβολή μέτρων, που ιδεολογικώς δεν πιστεύει ούτε θέλει να λάβει. Δεδομένου ότι δεν θα υπάρξει αυτοδυναμία και, επίσης, θα είναι δύσκολο να συγκροτηθούν κυβερνητικές συμμαχίες, θα είναι προτιμότερη η συγκρότηση μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, από την οποία θα ήταν ευκολότερο να περάσουν τα μέτρα του Μνημονίου.