Δύο τάσεις στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας για τις πολιτικές εξελίξεις
<p>Ενίσχυση των σεναρίων περί πρόωρων εκλογών, υπό το βάρος των κοινωνικών αντιδράσεων για τα νέα μέτρα, καθώς και της διαρκούς αναταραχής στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ</p>
Του Θανάση Φουσκίδη – Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
Την ώρα που το πολιτικό θερμόμετρο αγγίζει το κόκκινο, εξαιτίας των δραματικών εξελίξεων στο Προσφυγικό, αλλά και των επερχόμενων κοινοβουλευτικών διαδικασιών, που επί της ουσίας θα κρίνουν το μέλλον της κυβέρνησης, στη Ν.Δ. προετοιμάζονται για όλα τα ενδεχόμενα. Η ενίσχυση των σεναρίων περί πρόωρων εκλογών, υπό το βάρος των κοινωνικών αντιδράσεων για τα νέα μέτρα, καθώς και της διαρκούς αναταραχής στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ., έχει θέσει σε εγρήγορση τόσο τη «γαλάζια» ηγεσία όσο και τα κορυφαία στελέχη του κόμματος.
Ωστόσο, αν και άπαντες μέχρι στιγμής στοιχίζονται πίσω από τις απόψεις και τη «γραμμή» του Κυριάκου Μητσοτάκη και του στενού πυρήνα των συνεργατών του, δεν λείπουν οι διαφορετικές εκτιμήσεις σχετικά με την κατεύθυνση στην οποία οφείλει να κινηθεί η κομματική ρητορική, δεδομένης και της ρευστής κατάστασης στο κοινοβουλευτικό πεδίο.
Σε αυτή τη φάση, σε μια εμφανή προσπάθεια να καλλιεργήσει ακόμη περισσότερο το προφίλ του ως εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης άφησε στην άκρη τις τοποθετήσεις και τις διαρροές περί ανάγκης ωρίμανσης των συνθηκών για την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον ίδιο, επιστρατεύοντας την επιχειρηματολογία περί ετοιμότητας της Ν.Δ. να κυβερνήσει αν πάσα ώρα και στιγμή.
«Αφού επέλεξε να μην αφήσει ούτε ένα παράθυρο για οποιαδήποτε συνεννόηση με τον Αλ. Τσίπρα, ήταν φυσικό επόμενο να αλλάξει, δημοσίως τουλάχιστον, στάση όσον αφορά την προοπτική των εκλογών», υπογραμμίζουν οι παροικούντες τη «γαλάζια» Ιερουσαλήμ.
Κάπως έτσι, με συνοπτικές διαδικασίες, η ατάκα «Δεν θα γίνω Τσίπρας», που παρέπεμπε στις σκέψεις του Κυριάκου Μητσοτάκη σχετικά με τον χρόνο διεξαγωγής των εθνικών εκλογών, πέρασε μέχρι νεωτέρας στο χρονοντούλαπο της νεοδημοκρατικής ιστορίας.
Υπέρμαχοι της συγκεκριμένης θέσης και, κατ’ επέκταση, της υιοθέτησης σκληρού αντιπολιτευτικού λόγου ήταν σταθερά τα στελέχη της λεγόμενης δεξιάς τάσης, όπως ο αντιπρόεδρος του κόμματος, Αδωνις Γεωργιάδης, o Μάκης Βορίδης, η Αννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, αλλά και η «γαλάζια» κυβερνητική εκπρόσωπος Νίκη Κεραμέως. Μαζί με τους προαναφερθέντες συνασπίστηκαν ο αναπληρωτής γραμματέας του κόμματος, Λευτέρης Αυγενάκης, ο έτερος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, Γιάννης Βρούτσης, και ο γραμματέας Στρατηγικού Σχεδιασμού, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. «Είναι λάθος μήνυμα να βγαίνει προς τα έξω ότι πρώτα θα πρέπει να αναδιοργανώσουμε το κόμμα και μετά να διεκδικήσουμε την εξουσία. Η συγκυρία δεν προσφέρεται για τέτοιου είδους πολυτέλειες», επισημαίνουν στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους τα εν λόγω στελέχη.
ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ
Εντούτοις, οι διαφοροποιήσεις δεν λείπουν ούτε και στις τάξεις αυτής της άτυπης ομάδας, αφού υπάρχουν -έστω και σιωπηλές- ενστάσεις από την πλευρά του Αδ. Γεωργιάδη και του Μ. Βορίδη όσον αφορά τη στρατηγική συναίνεσης που προωθεί ο ηγετικός πυρήνας στο μέτωπο του Προσφυγικού. «Δεν έχουμε κανέναν λόγο να ταυτιστούμε με τα hot spots, τα λάθη της κυβέρνησης και την επιχείρηση μεταφοράς του συνόλου των ευθυνών στον ευρωπαϊκό παράγοντα. Το ίδιο ισχύει και για την οικονομία. Ας αποχωρήσουν, αν δεν μπορούν, και από κει και πέρα στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα», υποστηρίζουν αμφότεροι στις κλειστές συσκέψεις της Συγγρού.
Ταυτόχρονα, και παρά τις ξεκάθαρες αναφορές του κ. Μητσοτάκη στην αδυναμία συνεννόησή της με την κυβέρνηση, εξακολουθούν να ευδοκιμούν στο «γαλάζιο» στρατόπεδο σκέψεις και αναλύσεις για την πιθανότητα σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης, στη βάση της αποφυγής μιας νέας εκλογικής αναμέτρησης, που θα είχε ως αποτέλεσμα έναν νέο κύκλο πολιτικής και οικονομικής αστάθειας σε αυτή την κρίσιμη περίοδο. Οι συγκεκριμένες απόψεις αφορούν κυρίως τους κορυφαίους της φιλελεύθερης πτέρυγας, οι οποίοι πάντως παραδέχονται ότι οποιαδήποτε συζήτηση ως προς τη συγκεκριμένη προοπτική θα ήταν αδύνατη και ανούσια, όσο ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει στην εξίσωση.
Στην κατεύθυνση αυτή κινούνται στελέχη όπως ο έτερος των αντιπροέδρων, Κωστής Χατζηδάκης, η Ντόρα Μπακογιάννη και σχεδόν το σύνολο των βουλευτών που πρόσκεινται στην πλευρά του Κώστα Καραμανλή, όπως ο αντιπρόεδρος της Βουλής, Νικήτας Κακλαμάνης, ο Γιώργος Βλάχος, ο Γιάννης Ανδριανός κ.ά. «Αν βρεθούμε προ νέου αδιεξόδου, όπως φαίνεται, η Ν.Δ. θα πρέπει να εξετάσει και αυτή τη λύση, που ούτως ή άλλως θα προωθήσουν δυναμικά οι δανειστές. Ετσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, ίσως ο μοναδικός δρόμος για να κλείσει η αξιολόγηση και να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά όλα τα ανοικτά ζητήματα που έχει η χώρα αυτή τη στιγμή είναι ένα ευρύ κυβερνητικό σχήμα», τονίζουν στα «γαλάζια» πηγαδάκια οι συγκεκριμένοι βουλευτές.
Πολύ προσεκτικοί και οι διαφωνούντες
Ακόμη κι από αυτούς που δεν φαίνονται αρνητικοί στο ενδεχόμενο της οικουμενικής κυβέρνησης, κανείς δεν είναι διατεθειμένος να διαφοροποιηθεί επίσημα από την κεντρική «γραμμή», προκειμένου να μη δημιουργηθούν λανθασμένες εντυπώσεις πριν ακόμη συμπληρωθούν δύο μήνες από την εκλογή του νέου αρχηγού. Εξάλλου, σε ό,τι αφορά τους παραδοσιακούς συνομιλητές του Κώστα Καραμανλή στις τάξεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ. είναι ακόμη πιο προσεκτικοί στις τοποθετήσεις τους, αφού είναι νωπές οι μνήμες των σχολίων για υπόγεια συμπόρευσή τους με το σύστημα του Μεγάρου Μαξίμου. Παρ’ όλα αυτά, οι εν λόγω κύκλοι, αλλά και ουκ ολίγα στελέχη που στον δημόσιο λόγο τους απορρίπτουν αυτό το ενδεχόμενο δεν κρύβουν την πεποίθηση πως, εάν τελικά επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις περί αδυναμίας της κυβερνητικής πλειοψηφίας να ανταποκριθεί στο ύψος των περιστάσεων και να διατηρήσει τη συνοχή της, είναι πολύ πιθανό τα ίδια τα γεγονότα να υπαγορεύουν την τελική στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Αν ο Αλ. Τσίπρας εξαναγκαστεί να αποχωρήσει εξαιτίας των εξελίξεων, τότε, ανάλογα με τις συνθήκες που θα έχουν διαμορφωθεί, μπορεί να γίνει οποιαδήποτε κουβέντα», λένε χαρακτηριστικά.