Οι τρεις εστίες έντασης στο περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού με τη νέα ηγεσία της Ν.Δ.

Καραμανλικοί εν καμίνω

Του ΘΑΝΑΣΗ ΦΟΥΣΚΙΔΗ fouskidis.th@hotmail.com

Μπορεί το τσεκούρι του «γαλάζιου» εσωκομματικού πολέμου να… θάφτηκε μετά την 11η Ιανουαρίου και την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Ν.Δ., ωστόσο το διάστημα που ακολούθησε προέκυψαν νέες εστίες έντασης, κυρίως με τους βουλευτές του λεγόμενου «καραμανλικού» πυρήνα, ο οποίος στο σύνολό του στήριξε ανοικτά για πρόεδρο τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Αν και η γενικότερη επίδειξη ομοψυχίας που επιβάλλουν οι πρώτοι μήνες μετά την ανάδειξη του νέου αρχηγού είναι αρκετή για να κρατηθούν χαμηλοί τόνοι όσον αφορά τις όποιες διαφωνίες και διαφορετικές προσεγγίσεις, είναι ξεκάθαρο πως οι βουλευτές που συνομιλούν παραδοσιακά με τον Κώστα Καραμανλή κάθε άλλο παρά μπαίνουν στη διαδικασία να κρύψουν την αντίθεσή τους με ορισμένες από τις κεντρικές επιλογές της κομματικής ηγεσίας.

Ο «ΚΑΒΟΣ»

Το πρώτο μέτωπο ήταν αυτό που αφορούσε τον περιβόητο νόμο Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, που είχε κοινά χαρακτηριστικά με τον «βασικό μέτοχο» της κυβέρνησης Καραμανλή. Μάλιστα, ο εμπνευστής του αντίστοιχου νομοσχεδίου του 2004, που προσέκρουσε στον «κάβο» των Βρυξελλών, ήταν ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος συνέδραμε συμβουλευτικά το έργο του υπουργού Επικρατείας όσον αφορά τη σύνταξη των επίμαχων διατάξεων. Είναι χαρακτηριστικό πως, σύμφωνα με απόλυτα διασταυρωμένες πληροφορίες, ο πρώην πρωθυπουργός είχε λάβει γνώση του νομοσχεδίου Παππά πριν από την κατάθεσή του στη Βουλή τον περασμένο Οκτώβριο, διά μέσου του Ευριπίδη Στυλιανίδη, στον οποίο και το είχε παραδώσει το alter ego του Αλέξη Τσίπρα κατά τη διάρκεια συνάντησής τους. Υπενθυμίζεται πως η Παναγή Κυριακού είχε προχωρήσει σε διαρροές περί θετικής κατεύθυνσης στην οποία κινείτο η κυβέρνηση, ενώ απείχε και από τις δύο ψηφοφορίες που πραγματοποιήθηκαν στη Βουλή για το συγκεκριμένο θέμα. Σύμφωνα με όσα λένε οι παροικούντες τη «γαλάζια» Ιερουσαλήμ, σε περίπτωση που ο κ. Μεϊμαράκης επικρατούσε του κ. Μητσοτάκη, δεν θα υπήρχε κανένα εμπόδιο αναφορικά με τη σύνθεση του νέου ΕΣΡ, το οποίο και θα προχωρούσε τη διαγωνιστική διαδικασία για τις τηλεοπτικές συχνότητες, μια και οι σχετικές συζητήσεις που διεξήγαγαν τότε ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, και ο αντιπρόεδρος (εκ των πλέον φανατικών υποστηρικτών της υποψηφιότητας Μεϊμαράκη), Νικήτας Κακλαμάνης, ήταν ιδιαίτερα προχωρημένες.

ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ

Αφού η συγκεκριμένη υπόθεση μπήκε -μέχρι νεωτέρας τουλάχιστον- στο εσωκομματικό αρχείο, βγήκε στο προσκήνιο εκείνη με πρωταγωνιστές τον αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης, Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, και την εισαγγελέα Τσατάνη. Στην περίπτωση αυτή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρέθηκε ανάμεσα στις Συμπληγάδες των πυρήνων Καραμανλή και Σαμαρά, με τους «καραμανλικούς» να τάσσονται υπέρ της λεπτής και προσεκτικής διαχείρισης του θέματος, προτάσσοντας τόσο το θολό τοπίο γύρω από τις καταγγελίες της εισαγγελέως όσο και τους διαχρονικούς πολιτικούς δεσμούς του υπουργού με τον πρώην πρωθυπουργό και τον Προκόπη Παυλόπουλο. Στον αντίποδα, στο στρατόπεδο του Μεσσήνιου, με φόντο την ξεκάθαρη προσπάθεια να περιφρουρηθεί το σύστημα που δημιουργήθηκε στους κόλπους της Δικαιοσύνης την εποχή της διακυβέρνησής του, τάχθηκε υπέρ της ανάληψης δυναμικών πρωτοβουλιών και συγκεκριμένα της κατάθεσης πρότασης για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής. Η σχετική άποψη είχε ως βασικούς εκφραστές τον Μάκη Βορίδη και τον ακόμη πιο φανατικό υπέρμαχο των πεπραγμένων Σαμαρά, Αδωνι Γεωργιάδη, που όλες αυτές τις ημέρες επιδιδόταν σε ένα προσωπικό αντιπολιτευτικό κρεσέντο κατά του κ. Παπαγγελόπουλου. Στον πρώην υποψήφιο αρχηγό ανέλαβε να απαντήσει ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο οποίος, με βάση τα λεγόμενα των μυημένων στο νεοδημοκρατικό στρατόπεδο, παίζει σιωπηλά ρόλο-κλειδί για το «καραμανλικό» μπλοκ, λειτουργώντας ως άτυπος εκπρόσωπός του στη Βουλή και την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Καθοριστική για τον νικητή αυτού του εσωκομματικού μπρα-ντε-φερ θα είναι η συζήτηση της προσεχούς Τρίτης, ωστόσο το γεγονός ότι αρχικώς η μπάλα από πλευράς Ν.Δ. έπεσε στο «γήπεδο» της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας γέρνει την πλάστιγγα προς την πλευρά Καραμανλή. Προς την ίδια κατεύθυνση δείχνει και η παντελής απουσία αντίδρασης του αρμόδιου τομεάρχη, Κώστα Τζαβάρα, ο οποίος έχει επίσης «καραμανλικές» αναφορές.

ΤΟ «ΑΝΟΙΓΜΑ»

Ακόμα ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο σημείο στις σχέσεις των «καραμανλικών» με την ηγετική ομάδα της Ν.Δ. είναι η εκπεφρασμένη πρόθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη για το περιβόητο «άνοιγμα» προς το Κέντρο, που στο συνέδριο αναμένεται να πάρει συγκεκριμένη μορφή. Βλέπετε, αν και έχουν εγκαταλείψει την προ της 11ης Ιανουαρίου ρητορική περί νεοφιλελεύθερων τάσεων του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, βουλευτές όπως ο Γιώργος Βλάχος, ο Γιάννης Ανδριανός, ο Σταύρος Καλαφάτης, ο Κώστας Γκιουλέκας, ο Απόστολος Κοντός, ο Ευάγγελος Μπασιάκος, ο Νικήτας Κακλαμάνης, αλλά και οι Βαγγέλης Μεϊμαράκης και Κώστας Καραμανλής junior απορρίπτουν κάθε προοπτική συμπόρευσης με πρόσωπα που βρίσκονται στο επίκεντρο των εν λόγω ζυμώσεων. Για παράδειγμα, με τους προερχόμενους από το «σημιτικό» ΠΑΣΟΚ (με το οποίο συγκρούστηκε μέχρις εσχάτων ο Κώστας Καραμανλής ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης) Αννα Διαμαντοπούλου, Αλέκο Παπαδόπουλο, Τάσο Γιαννίτση κ.ά. «Σε μια τέτοια περίπτωση θα αλλοιωθεί η φυσιογνωμία της παράταξης», τονίζουν κύκλοι πέριξ της Παναγή Κυριακού. Την ίδια ώρα, εν είδει αντίδρασης στην αρχική, χλιαρή -κατά κοινή ομολογία- ανακοίνωση της Ν.Δ. για το θέμα Μουζάλα ήρθε η ανακοίνωση των 18 βουλευτών του κόμματος για την παραίτηση του αναπληρωτή υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής, την οποία συνυπογράφει μεταξύ άλλων ο ίδιος ο Κώστας Καραμανλής ο Γ’, αλλά και Μακεδόνες βουλευτές με έντονες αναφορές στο «καραμανλικό» στοιχείο.

Το κίνημα των «40»

Πιστοί στην Παναγή Κυριακού σε αυτή τη φάση, όπως επιμένουν οι «καραμανλικοί» κύκλοι, παραμένουν περί τους 40 βουλευτές, οι οποίοι εκφράζουν προβληματισμούς τόσο για το κατά πόσο μπορεί να γίνει πειστική η Ν.Δ., ενόψει του κρίσιμου πολιτικού διαστήματος που έρχεται, όσο και για τις ισορροπίες που έχουν διαμορφωθεί στο εσωτερικό του κόμματος. Μεταξύ άλλων, αναφέρονται στην υπερδραστηριότητα του «σαμαρικού» αντιπροέδρου, Αδωνι Γεωργιάδη, σε όλη την Ελλάδα. Ο πρώην υπουργός χτίζει το δικό του προφίλ πανελλαδικώς, σε σημείο που η δραστηριότητα αυτή αλλοιώνει, ως εντύπωση τουλάχιστον, τους ρόλους των δύο ανδρών. Προσθέτουν, επίσης, ότι ο κ. Μητσοτάκης έδωσε εσωκομματικές υπερεξουσίες στον έτερο των αντιπροέδρων, Κωστή Χατζηδάκη, με αποτέλεσμα να δημιουργείται η εντύπωση ότι το κόμμα διοικείται τόσο από τον κ. Γεωργιάδη όσο και από τον υπουργό Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας επί Σαμαρά.