Στη Σάσα Σταμάτη - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Τη συναντήσαμε στο εστιατόριο του Μουσείου της Ακρόπολης. Εντυπωσιακή, αριστοκρατική, ευγενική, η Ντόρα Μπακογιάννη δεν είχε πρόβλημα να απαντήσει σε οτιδήποτε. Κυριολεκτικά. Φορώντας σκουρόχρωμο παντελόνι με δερμάτινο σακάκι, ταμπά τσάντα και ασορτί παπούτσια και με διάθεση να μιλήσει εφ’ όλης της ύλης, αναφέρθηκε στον αδελφό της, Κυριάκο Μητσοτάκη, στην απογοήτευσή της για τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά και στις άγνωστες πτυχές της ζωής της. Ανοιχτή και γλυκιά, έβλεπες καθαρά πως τα μάτια της γελούσαν όταν αναφερόταν στον σύζυγό της, αλλά και στις μεγάλες της αδυναμίες: τα εγγονάκια της. Μια μελαγχολία την κυρίευσε όταν εστίασε στη μητέρα της, Μαρίκα, αλλά και θυμός όταν μίλησε για τον Λάκη Λαζόπουλο. Ας μας τα πει, όμως, καλύτερα η ίδια. 

Λόγω της θέσης σας στη Νέα Δημοκρατία, συναντιέστε με πολλούς ηγέτες. Τι σας λένε για την Ελλάδα;

Είναι βέβαιο ότι η εικόνα της Ελλάδας έχει χειροτερέψει πάρα πολύ. Αυτή τη στιγμή εμφανίζεται ως μια χώρα αναξιόπιστη, με μια πολιτική ηγεσία πολύ κατώτερη των περιστάσεων. Μια Ελλάδα που δεν τηρεί τον λόγο της. Και μια Ελλάδα που δυστυχώς γι’ αυτό δίνει εύκολα τροφή σε αυτούς που θέλουν να της επιτεθούν. Και αυτό είναι που με στενοχωρεί περισσότερο από όλα. Η εντολή που εμείς έχουμε και από τον πρόεδρο του κόμματος είναι να στηρίξουμε τη χώρα όπου μπορούμε και όπως μπορούμε - και αυτό κάνουμε. 

Ακούστηκαν πολλά όσον αφορά τη στήριξή σας στον Κυριάκο Μητσοτάκη στις εκλογές. Πού ξεκινάει η αλήθεια και πού το ψέμα;

Η συγγενική μου σχέση με τον Κυριάκο καθιστούσε την ενασχόλησή μου με την εκλογή άκρως προβληματική. Ο,τι και να έλεγα θα ήταν στραβό. Αν έλεγα: «Στηρίξτε τον Κυριάκο», θα έλεγαν ότι δεν το λέω για την αξία του, αλλά επειδή είμαι αδελφή του. Αν έλεγα: «Στηρίξτε τον Μεϊμαράκη», θα λέγανε «κάνει πόλεμο στον Κυριάκο». Δυστυχώς, εμείς οι γυναίκες έχουμε και ένα πρόσθετο πρόβλημα από αυτό που έχουν οι άνδρες σε τέτοιες περιπτώσεις: όταν είσαι αδελφή του υποψήφιου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, νομίζω πως καλό είναι ό,τι κάνεις να το κάνεις διακριτικά - και έτσι και οι δύο υποψήφιοι αρχηγοί ήξεραν πολύ καλά τη θέση μου.

Στενοχωρηθήκατε από σχόλια του τύπου: «Η Ντόρα ήθελε εκείνη να είναι αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και όχι ο Κυριάκος»;

Πάρα πολλές φορές στενοχωριέμαι με σχόλια. Δεν είναι ούτε η πρώτη και φοβάμαι πως δεν θα είναι και η τελευταία φορά. Δυστυχώς, η έλλειψη επιχειρημάτων κάνει πάρα πολλούς συναδέλφους εξαιρετικά κακεντρεχείς και είναι απίστευτο πράγμα το πόση δυσκολία έχουν, δυστυχώς, και άνδρες και γυναίκες δημοσιογράφοι να αποδεχθούν μια πολιτική θέση. Θέλουν πάντοτε ένα πρόβλημα από κάτω, κάτι μειωτικό. Και επειδή έχω θυμώσει πρόσφατα με κάτι, θέλω να μιλήσω για μια λογική - η οποία βέβαια δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, αλλά και διεθνές. Το βλέπω τώρα και με τη Χ. Κλίντον πάρα πολύ: Ποτέ δεν απαντάνε σε μια γυναίκα πολιτικό επί της ουσίας. Εκανες αυτό, είπες αυτό. Πάντοτε υπάρχει και κάτι άλλο. Ενα «αλλά», ένα «όμως», που βγάζει ακριβώς αυτή την ανασφάλεια που προκαλεί η γυναικεία παρουσία στη Βουλή.

Θεωρείτε ότι είναι δικαίωση για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και για εσάς προσωπικά η εκλογή του Κυριάκου;

Νομίζω ότι είναι η δικαίωση των ιδεών μας. Είναι η δικαίωση των αρχών μας. Είναι η δικαίωση της μάχης κατά του λαϊκισμού. Είναι η δικαίωση των πιστεύω μας και στην εσωτερική και την εξωτερική πολιτική.

Θα γίνει πρωθυπουργός;

Μετά βεβαιότητας. Δεν το λέω επειδή είναι αδελφός μου. Θεωρώ ότι ο Κυριάκος θα γίνει πρωθυπουργός. Πρόκληση είναι να γίνει ο πρωθυπουργός που θα φέρει ελπίδα και προοπτική.

Θα ήθελα να χαρακτηρίσετε με μία φράση τον Αλέξη Τσίπρα.

Με απογοήτευσε πολύ.

Περιμένατε περισσότερα;

Περίμενα ότι ένας νέος άνθρωπος, 40 ετών, στον οποίο δίνεται μια τέτοια ευκαιρία, θα είχε λόγο, την αίσθηση της ευθύνης που αναλαμβάνει. Με απογοήτευσε.

Το 2009 χάσατε από τον Αντώνη Σαμαρά. Αλλαξε κάτι στη σκέψη σας και στην πολιτική σας γενικότερα;

Οχι, καθόλου. Εξακολουθώ να λέω τα ίδια που έλεγα τότε. Και φοβάμαι ότι οι προβλέψεις που είχα κάνει σε αυτή την εκλογή απεδείχθησαν σωστές.

Εχετε δεχτεί bullying στη Βουλή επειδή είστε γυναίκα;

Βεβαίως και έχω δεχτεί και έχω αγριέψει. Εχω αντιμετωπίσει το θέμα «φτυστικά», γιατί προτιμώ να το κάνω αυτό. Οταν είσαι 1,84, το κάνεις πιο εύκολα. Ομως έχω θυμώσει. Θυμάμαι το πρώτο μεγάλο σοκ που είχα πάθει. Ημουν πολύ μικρή και τότε ήταν το θέμα των Σκοπίων. Είχα πάει σε μια διεθνή συνδιάσκεψη, όπου ήταν ένας Εγγλέζος λόρδος, ο οποίος κοίταζε και ξανακοίταζε τη διαπίστευσή μου. Στην αρχή με πέρασε για γραμματέα, μετά για διερμηνέα και, όταν επιτέλους κατάλαβε ότι είχα δικαίωμα να μιλήσω, μου απευθύνθηκε λέγοντας: «Η νεαρά κυρία από την Ελλάδα θέλει να μιλήσει». Επρεπε να μιλήσω σε 3 γλώσσες και για 5 λεπτά, για να βρεθώ στο ίδιο επίπεδο με τους άλλους.

Βγάζετε την εικόνα μιας δυναμικής και σκληρής γυναίκας. Πιστεύετε ότι σας αδικεί αυτό;

Είναι λογικό στην προσπάθειά σου να κάνεις πολιτική και να βλέπει ο κόσμος αυτά τα οποία λες, δηλαδή να στηρίξεις το περιεχόμενο των πολιτικών σου προτάσεων, να αφήνεις λίγο στην άκρη τα υπόλοιπα. Είναι πάρα πολύ δύσκολο πολλές φορές να μπορέσεις να συνδυάσεις και τα δύο. 

Είστε τρομερή γιαγιά. Τι σας αρέσει να κάνετε με τα εγγονάκια σας;

Ολα αυτά που δεν έκανα με τα παιδιά μου. Γιατί, όταν είχα τα παιδιά μικρά, ήμουν 20 χρόνων. Δεν είχα μυαλό, δεν είχα η ίδια ισορροπήσει μέσα μου, για να μπορώ να πω ότι ισορροπημένα έδωσα στα παιδιά μου αυτά που μπορούσα να δώσω. Εκανα ό,τι μπορούσα, αλλά ήταν σίγουρα ελλιπές. Με τα εγγόνια μου τώρα έχω όλη την πολυτέλεια του ανθρώπου που έχει ισορροπήσει με τον εαυτό του και μπορεί να δώσει τα πάντα. Μ’ αρέσει να τα έχω στο σπίτι. Να τα πηγαίνω σινεμά, θέατρο, κολύμπι. Μ’ αρέσει να συζητάω μαζί τους, να τρώω μαζί τους, τα πάντα μ’ αρέσουν.

Σε ποιον έχετε αδυναμία; Στην Αλεξία ή στον Κώστα;

Η μαμά μου εκεί είχε τη σωστότερη απάντηση: Οποιο δάχτυλο και να κόψεις, το ίδιο πονάς.

Τι σας λείπει περισσότερο από τη Μαρίκα;

Ολα. Η μάνα μου ήταν ένας καταπληκτικός άνθρωπος. Γέμιζε τις καρδιές των ανθρώπων. Γέμιζε τον χώρο. Είχε περίσσευμα καρδιάς, περίσσευμα αγάπης για πάρα πολύ κόσμο - παρά το ότι ήταν ένας άνθρωπος πολύ χτυπημένος από πλευράς υγείας από πολύ μικρή ηλικία και θα μπορούσε να είχε πίκρα, να έβγαζε στενοχώρια επειδή δεν μπορούσε να τρέξει ή δεν μπορούσε να παίξει μαζί μας όταν ήμασταν μικρά. Ολο αυτό το πρόβλημα το είχε μετατρέψει σε μια απέραντη αγάπη για τους ανθρώπους που έχουν παρόμοια προβλήματα. Και για αυτό με δαιμόνισε τόσο πολύ αυτή η άθλια τοποθέτηση του Λαζόπουλου.

Θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας γι’ αυτό το συμβάν.

Το χειρότερο με τον Λαζόπουλο είναι ότι δεν έχει ψυχή. Γιατί, για να πει μια τέτοια κουβέντα, όλα τα πράγματα που κάνει τα κάνει για το θέαμα, για τη δημοτικότητα. Αυτή την κουβέντα δεν μπορείς να την πεις αν αγαπάς έναν άνθρωπο με πρόβλημα.

Ζήτησε συγγνώμη την επόμενη μέρα.

Μα θα πει: «Σιχαίνομαι τον Σόιμπλε», αν θέλει να πει αυτό. Δεν μπορεί όμως να λέει ότι το πρόβλημά του οφείλεται στην καρέκλα του. Αυτό πρέπει να μπορείς να το σκεφτείς για να το πεις.

Δεν είναι τρελό όμως κάποιος να θέλει να μιλήσει άσχημα για έναν άνθρωπο που είναι σε αναπηρικό καροτσάκι;

Τρελό, ξετρελό, το έκανε για να πάρει το χειροκρότημα ενός κόσμου ο οποίος καθόταν και, αντί να σηκωθεί να του πει «Τι λες;», τον χειροκροτούσε.

Πώς είστε ως σύζυγος; Λένε ότι «η Ντόρα κάνει κουμάντο στο σπίτι».

Ο άνδρας μου είναι πασάς. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει μια γυναίκα παλαιάς σχολής, με παλαιομοδίτικη αγωγή, η οποία τον φροντίζει, τον κανακεύει και εκείνος τα βρίσκει όλα έτοιμα. Οσο περίεργο και αν σου φαίνεται.

Τι σας αρέσει να κάνετε μαζί;

Μας αρέσει πάρα πολύ να ταξιδεύουμε, να πηγαίνουμε σινεμά, να τρώμε σε ταβερνάκια. Επίσης, να πηγαίνουμε στο Καρπενήσι, να καθόμαστε στο τζάκι μας και να βλέπουμε «Casablanca».

Είστε 18 χρόνια μαζί. Ποιο είναι το μυστικό αυτής της σχέσης;

Μια σχέση χτίζεται και χτίζεται με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Αν δεν έχεις ανοχή για τις διαφορετικές προτεραιότητες που έχει ο άλλος δίπλα σου και θέλεις να έχεις μόνο τις δικές σου, δεν υπάρχει περίπτωση να μη ζήσεις μόνος σου.

Τι θαυμάζετε στον Ισίδωρο;

Ο άνδρας μου έχει φοβερό χιούμορ - δεν υπάρχει άνθρωπος με πιο αγγλοσαξονικό χιούμορ. Είναι πάρα πολύ καλός και πράος. Ενας άνθρωπος που αγαπάει τον κόσμο. Ενας άνθρωπος παθιασμένος με τον Ολυμπισμό, τις αξίες του και τα παιδιά και τους κάνει φοβερή δουλειά στη Διεθνή Ολυμπιακή Ακαδημία, για την οποία έμεινα με το στόμα ανοιχτό όταν την είδα. Είναι ένας ωραίος άνδρας, με τον οποίο εξακολουθώ να είμαι ερωτευμένη. Λένε ότι πεθαίνει ο έρωτας τα πρώτα πέντε χρόνια. Εμένα δεν μου συνέβη αυτό. Εξακολουθεί και υπάρχει.

Ποια γυναίκα της οικογένειας έχει πάρει το ταλέντο της μητέρας σας στη μαγειρική;

Η αδελφή μου η Κατερίνα και η κόρη μου, η Αλεξία. Είναι φοβερές.

Εσείς μαγειρεύετε; Ποια είναι η σπεσιαλιτέ σας;

Μαγειρεύω μέτρια προς καλά. Αλλά καμία σχέση. Μου αρέσει να μαγειρεύω κλασικά ελληνικά φαγητά, όπως από φρικασέ μέχρι μακαρονάδες.

Είστε πάντα περιποιημένη, καλοντυμένη, χτενισμένη, βαμμένη. Ασχολείστε με την εμφάνισή σας;

Από τη φύση μου δεν είμαι κοκέτα. Η καλύτερή μου είναι όταν κυκλοφορώ άβαφη και με ένα τζιν. Ενα δημόσιο πρόσωπο όμως οφείλει να σέβεται τη θέση του και τη δουλειά του. Γι’ αυτό και θεωρώ την ιστορία της γραβάτας του ΣΥΡΙΖΑ απολύτως γελοία. Εάν αντίσταση είναι το να βγάλεις τη γραβάτα, «ζήτω ο Κουτσούμπας», ο οποίος πήγε με τη γραβάτα του στον Τσίπρα και ακύρωσε όλη αυτή την ιστορία και τη γελοιότητα του τύπου «κάνω αντίσταση με το ντύσιμο». Εγώ δεν κάνω καμία αντίσταση με το ντύσιμο. Προσπαθώ να είμαι αξιοπρεπώς ενδεδυμένη. Προσπαθώ να τιμώ τους ανθρώπους που με καλούν, διότι, όταν σε καλεί κάποιος και εσύ πας σαν... λέτσος, προσβάλλεις αυτόν που σε καλεί. Και αυτό είναι κάτι που το μαθαίνει κανείς από παιδική ηλικία. 

Τακούνια δεν φοράτε λόγω ύψους;

Είμαι 1,84. Συν το τακούνι, θα έλεγαν ότι «αυτό είναι ένα βουνό που κουνιέται». Το

 ωραιότερο κομπλιμέντο που είχα ακούσει την εποχή που οι άνδρες ακόμα πείραζαν τις γυναίκες και δεν το θεωρούσαμε σεξουαλική παρενόχληση ήταν όταν με φώναξε κάποιος μια φορά: «Βρε ανεμόσκαλα» (γέλια).

Οι άνδρες σάς φοβούνταν; Είχατε φλερτ στο σχολείο;

Στο σχολείο είχα επιτυχίες, αλλά τελείωσαν απότομα στα 18 μου. Επαψα να έχω επιτυχίες μετά τον γάμο μου.

Θα κάνατε ποτέ πλαστικές επεμβάσεις, μπότοξ, λίφτινγκ, ή τα φοβάστε;

Καθόλου. Είμαι φανατική οπαδός της άποψης πως ό,τι μπορεί να κάνει μια γυναίκα για να νιώσει καλύτερα οφείλει να το κάνει. Και δεν χρειάζεται να απολογηθεί και σε κανέναν, κατά τη γνώμη μου.

Εχετε τρομερή προφορά στις ξένες γλώσσες και κατά καιρούς σάς σατιρίζουν οι «Ράδιο Αρβύλα». Σας αρέσουν;

Θεωρώ τους «Ράδιο Αρβύλα» καταπληκτικούς. Τους χρωστάω το καινούργιο συκώτι που κάνω κάθε φορά που τους βλέπω. Γελάω πολύ.

Σας ενοχλεί που λένε τον πατέρα σας «γκαντέμη»; Λένε ότι αν τον συναντήσεις, θα σου συμβεί κάτι κακό.

Είναι γελοίο. Εγώ κάνω πλάκα με το «γκαντέμης» και τους λέω: «Παιδιά, σας εύχομαι να έχετε την γκαντεμιά του. Σας εύχομαι ειλικρινά να φτάσετε 97 ετών, να έχετε την οικογένειά σας όπως την έχει αυτός, να σας κακομαθαίνει η οικογένειά σας όπως τον κακομαθαίνει αυτόν και να έχετε τη διαύγεια πνεύματος που εκείνος έχει». Το εύχομαι ειλικρινά σε όλον τον κόσμο και ειδικά σε αυτούς που τον θεωρούν «γκαντέμη».