Με εκδηλώσεις μνήμης που πραγματοποιήθηκαν στις 22.05.2016, στο ιστορικό χωριό των Κορυσχάδων Ευρυτανίας, τιμήθηκε η συμπλήρωση 72 χρόνων από την σύγκλιση του Εθνικού Συμβουλίου που είχε οργανώσει η Πανελλήνια Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης τον Μάη του ‘44. Ο βουλευτής με το ΠΟΤΑΜΙ Γρηγόρης Ψαριανός, παρευρέθηκε στην εκδήλωση ως κεντρικός ομιλητής, απηύθυνε χαιρετισμό και αναφέρθηκε εκτεταμένα στο γεγονός ότι δυστυχώς δεν έχουμε διδαχτεί από τις λίγες λαμπρές στιγμές της ιστορίας μας και ακόμα περισσότερο από τα δεινά της ιστορίας της χώρας μας. Σημείωσε ότι τα διδάγματα που έχουμε πάρει είναι κάπως τυποποιημένα και δεν έχουμε αφομοιώσει το πραγματικό νόημα του αγώνα, που είναι το νόημα της ομοψυχίας, της από κοινού, ανεξαρτήτως πολιτικών επιλογών, καταγωγών, προελεύσεων, ιδεολογιών ή ιδεολογημάτων, ομόψυχης αντιμετώπισης οποιασδήποτε εθνικής δυσκολίας και οποιασδήποτε εθνικής τραγωδίας.

«Αυτά τα διδάγματα» είπε, «αποσαφηνίστηκαν και αποτυπώθηκαν με τον καλύτερο τρόπο και στην εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου και στο εθνικό συμβούλιο των Κορυσχάδων, όταν η Πανελλήνια Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης, η ΠΕΕΑ πήρε την πρωτοβουλία, μέσα σε συνθήκες κατοχής την Άνοιξη του ’44, να προκηρύξει εκλογές στην κατεχόμενη Ελλάδα».

«Σπουδαιότερα όμως από τα διδάγματα της ομοψυχίας», συνέχισε ο κ. Ψαριανός, «ήταν τα διδάγματα του διχασμού, του αλληλοσπαραγμού, που σχεδόν παράλληλα με την εθνική αντίσταση, υποδόρια, έσκαβε τα θεμέλια αυτής της ομοψυχίας και της ενότητας . Γιατί η λαμπρή στιγμή της ιστορίας δεν κράτησε παρά μόνο 14 μέρες. Αμέσως μετά άρχισε ο εμφύλιος σπαραγμός που αποτέλεσε μια φρικιαστική εκτροπή της λογικής του ανθρώπου. Από αυτές τις εσωτερικές εθνικές συγκρούσεις ωφελήθηκαν οι πιο ακραίες και απάνθρωπες και βάρβαρες πλευρές του πολιτικού συστήματος της χώρας.

Σ’ αυτή την αλληλοσφαγή, ίσως χάθηκαν οι καλύτεροι κι από τις δύο πλευρές. Και οι χειρότεροι, ίσως και από τις δύο πλευρές, προσπάθησαν στη συνέχεια να εκμεταλλευτούν το ότι επέζησαν και να συνεχίσουν να διασπείρουν αυτό το μικρόβιο του σπαραγμού, της σύγκρουσης, του «ή εμείς ή εσείς», «ή εσείς ή εμείς», κάτι που δυστυχώς, το συνεχίζουμε».

«Σε κάθε περίπτωση που περάσαμε εθνικές τραγωδίες», είπε ο κ. Ψαριανός, «ήμασταν εμείς οι ίδιοι που είχαμε την ευθύνη που τις περάσαμε. Συνηθίζαμε να αποδίδουμε την ευθύνη οι μισοί στους άλλους μισούς, οι άλλοι μισοί στους πρώτους μισούς, και όλοι μαζί στους ξένους. Για ότι κακό μας έχει συμβεί στη χώρα από το 1930, μέχρι σήμερα, η πεποίθηση είναι πως έφταιγαν οι ξένοι. Για τον εμφύλιο , για τη μικρασιατική καταστροφή, για τη χούντα, για όλα τα δεινά που μας έχουν συμβεί. Για τις υπερχρεώσεις τα μνημόνια και τα δάνεια όλων των εποχών, από το 1830 ως σήμερα, έφταιγαν οι ξένοι. Εμείς δεν φταίγαμε ποτέ. Κι αν έφταιγαν, έφταιγαν οι μισοί, οι απέναντι».

«Σήμερα που περνάμε μια σκληρή οικονομική κρίση που είναι λιγότερο οικονομική και περισσότεροι κοινωνική και πολιτική και για την οποία εν πολλοίς ευθυνόμαστε, ζητούμενο δεν είναι να κρατάμε ψηλά τη σημαία του εθνικού διχασμού, αλλά να ξαναβρούμε το νόημα της εθνικής ομοψυχίας, ακολουθώντας το φως του Εθνικού Συμβουλίου της ΠΕΕΑ», ευχήθηκε ο κ. Ψαριανός, ολοκληρώνοντας την ομιλία του.