Με φόντο τις αλλαγές που δρομολογούνται στις ηγεσίες των πιστωτικών ιδρυμάτων της χώρας, εκείνο που αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι εισέρχονται σε νέα δοκιμασία οι σχέσεις του κεντρικού τραπεζίτη της χώρας, Γ. Στουρνάρα, με τον σκληρό πυρήνα του Μεγάρου Μαξίμου, που έχει την ευθύνη της διαμόρφωσης των πολιτικών εξελίξεων σε όλα τα επίπεδα.

Δηλαδή, με τις δυνάμεις εκείνες που θέλουν να κλείσουν τον κύκλο της Μεταπολίτευσης με το παλαιό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, καθώς θεωρούν ότι δεν έχουν καμία απολύτως εξάρτηση, για να διαμορφώνουν συμμαχίες συμβιβασμού μαζί του είτε τεχνοκρατικά είτε επικοινωνιακά. Για τα πρόσωπα εκείνα που δεν θέλουν να ταυτιστούν σε επίπεδο συναντίληψης με παράγοντες του δημοσίου βίου που στο πρόσφατο παρελθόν «συνεργάστηκαν» συγκαταβατικά με τη συγκυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, ο σημερινός διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος αποτελεί ακόμη «κόκκινο πανί».

Παρά το γεγονός ότι ο προνομιακός του συνομιλητής στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει ο Γ. Δραγασάκης, εντούτοις το υπόλοιπο επιτελείο του πρωθυπουργικού γραφείου, με προεξάρχοντες τον υπουργό Επικρατείας Ν. Παππά και τον γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου, Μ. Καλογήρου, δείχνει να μην υιοθετεί την γραμμή της εξαίρεσης του  Γ. Στουρνάρα από τις παρελθούσες ευθύνες του. Είτε από την περίοδο που ήταν υπουργός Οικονομικών είτε και στη συνέχεια, όταν ανέλαβε τα ηνία της ΤτΕ, κυρίως για τον τρόπο που χειρίστηκε τα «θαλασσοδάνεια» των χρεοκοπημένων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.