Της Στέλλας Νοβάκη

Κάτω από χαλί εξακολουθεί να κρύβει η κυβέρνηση τους προβληματισμούς και αναχώματα που θέτουν οι ευρωπαίοι εταίροι, αλλά και Θεσμοί προκειμένου να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση στις 20 Φεβρουαρίου. Οι απαιτήσεις για την ποσοτική χαλάρωση, που οδηγούν σε νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων αλλά και σε νέα σκληρά μέτρα με επίκεντρο και πάλι το αφορολόγητο, οδηγούν την κυβέρνηση σε παλινωδίες, εκτιμώντας ότι έτσι θα κερδίσει περαιτέρω χρόνο, όμως ο χρόνος λειτουργεί εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας. Το δίλλημα μέτρα ή εκλογές είναι πιο έντονο από ποτέ, με αποτέλεσμα στην κυβέρνηση το ηλεκτρισμένο κλίμα που επικρατεί να προκαλεί σύγχυση και εσωτερικές ρωγμές.

Οι σπασμωδικές αντιδράσεις στην κυβέρνηση, διαφορετικές στο εξωτερικό και διαφορετικές στο εσωτερικό, με τα συναισθήματα αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας να εναλλάσσονται μαρτυρούν και το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έχει ούτε πρόγραμμα, ούτε σχεδιασμό.

Το παρασκήνιο που εξελίξεις είναι δραματικό και οδηγεί σε έναν πολιτικό θρίλερ με την κυβέρνηση να βρίσκεται δέσμια πια σε δύο μόνο επιλογές. Ή θα πάρει τα σκληρά μέτρα προκειμένου να κλείσει η αξιολόγηση και να πετύχει την ένταξη της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση ή θα οδηγήσει την χώρα σε εκλογές προκειμένου να μην χρεωθεί την τελειωτική πια για την χώρα επαχθή συμφωνία με τους δανειστές.

Από την πλευρά του υπουργείου Οικονομικών οι εντολές του Αλέξη Τσίπρα να βγουν τα νούμερα πάση θυσία για να ικανοποιηθούν οι δανειστές, υπάρχει αισιοδοξία. Τα νούμερα βγαίνουν, σαφώς υπό την προϋπόθεση, να έχουν χρήματα οι Έλληνες για να γεμίζουν τα ταμεία του κράτους. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι οι Έλληνες θα γεμίσουν για άλλη μια φορά τα ταμεία, η ήδη γονατισμένη ελληνική κοινωνία, θα ισοπεδωθεί,  κάτι που σε πολιτικούς όρους σημαίνει και ανάληψη μιας σημαντικής και δύσκολης  πολιτικής ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, αλλά και κατάρρευση όλων των δεσμεύσεων του Αλέξη Τσίπρα.

Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση ελπίζει ότι οι υποχωρήσεις που κάνει στο παρασκήνιο τις τελευταίες ημέρες, με τη μείωση του αφορολόγητου και την αύξηση του ΦΠΑ, θα κάμψουν τις αντιστάσεις των δανειστών. Ωστόσο οι δανειστές δεν επιβεβαιώνουν την κυβερνητική αισιοδοξία.

Το ΔΝΤ εμφανίζεται ως να μην βιάζεται για την ολοκλήρωση της συμφωνίας, καθώς πρέπει να εκπονήσει τη μελέτη για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, για να κάνει τα επόμενα βήματα, ο δε Β. Σόιμπλε ξεκαθαρίζει ότι και χωρίς το Ταμείο, τα πράγματα θα είναι εξίσου απαιτητικά για την Ελλάδα, καθώς θα χρειαστεί νέα συμφωνία με τους ευρωπαίους εταίρους και σαφής εξασφάλιση των δεσμεύσεων από ελληνικής πλευράς. Ουσιαστικά δηλαδή στην συμφωνία για ένα νέο μνημόνιο.

Στην περίπτωση του νέου μνημονίου η κυβέρνηση θα αρχίσει να εμφανίζει πια το plan b που είναι η απόδραση μέσω των πρόωρων εκλογών, οι οποίες θα γίνουν και εντός του 18μηνου από τις προηγούμενες που προβλέπεται για την ισχύ της λίστας!