Αγεφύρωτες παραμένουν οι διαφορές μεταξύ τρόικας και υπουργείου Έργασίας στο μέτωπο των αλλαγών στα εργασιακά. Η συνάντηση με την υπουργό εργασίας κ. Εφη Αχτσιόγλου ήταν σύντομη, κράτησε μόλις μια ώρα, που ήταν αρκετή όμως για να διαπιστωθεί ότι δεν άλλαξε η στάση των δανειστών σε κανένα θέμα.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες από υψηλόβαθμες κυβερνητικές πηγές, οι δύο πλευρές δεν τα βρήκαν καθώς το ΔΝΤ ιδίως «στύλωσε τα πόδια» και επιμένει για κατάργηση συλλογικών διαπραγματεύσεων και απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Οπως ανέφεραν πηγές το ΔΝΤ δεν αποδέχεται τις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές» που έχουν υιοθετηθεί σε αυτούς τους τομείς με αποτέλεσμα η συνάντηση να ολοκληρωθεί άκαρπη.


Η Βελκουλέσκου ανοίγει εμμέσως θέμα απολύσεων στο Δημόσιο και αυτό μέσω των συμβασιούχων. Οι δανειστές τόνισαν ότι όσοι αυτή την ώρα υπηρετούν με συμβάσεις είναι κατά περίπου 5.000 περισσότεροι και τόνισαν ότι αυτό δεν είναι ανεκτό.
Ουσιαστικά αν και οι αμοιβές των περισσοτέρων από τους εργαζόμενους με σύμβαση στο δημόσιο αμείβονται μέσω ΕΣΠΑ και δεν επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό οι δανειστές θέτουν ζήτημα.
Την ίδια ώρα όμως με έμμεσο τρόπο η Τρόικα θέτει και ζήτημα για τους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ. Με την εμμονή των δανειστών για αύξηση του ορίου ομαδικών απολύσεων αυξάνεται και οι κίνδυνος απολύσεις για τους εργαζόμενους σε ΔΕΚΟ οι οποίες μπαίνουν στο υπερταμείο προς πώληση.


Σήμερα θα θα επιχειρηθεί σε επίπεδο τεχνικό, χαμηλόβαθμο, να γεφυρωθεί η απόσταση που χωρίζει τις δύο πλευρές, με την ελπίδα ότι θα υπάρξει αποτέλεσμα και θα καταστεί εφικτό μετά το μεσημέρι να συναντηθούν ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος και η κ. Εφη Αχτσιόγλου με τους επικεφαλής των θεσμών, προκειμένου να προχωρήσει η διαπραγμάτευση.


Τα αγκάθια
1. Τα εργασιακά, όπου η εκπρόσωπος του ΔΝΤ δεν δέχεται την ελληνική θέση περί ευρωπαϊκού κεκτημένου από το οποίο η Ελλάδα δεν μπορεί να εξαιρείται. Η θέση του Ταμείου είναι ότι από τη στιγμή που η Ελλάδα είναι σε πρόγραμμα, ισχύει διαφορετικό πλαίσιο, από το οποίο δεν μπορούν να εξαιρεθούν οι εργασιακές σχέσεις.

2. Το δημοσιονομικό κενό για το 2019, με το Ταμείο να επιμένει στις προβλέψεις του για 2% του ΑΕΠ, ζητώντας τα αντίστοιχα μέτρα για την κάλυψή του, ύψους 3,6 δις. Ευρώ.

3. Το ύψος του αφορολόγητου, όπου η πλευρά των δανειστών επιμένει σε δραστική μείωση, υποστηρίζοντας ότι με τα σημερινά δεδομένα είναι μεγάλο το ποσοστό που δεν πληρώνει φόρους, εκτίμηση που δεν αποδέχεται η Αθήνα.

4. Το ποσοστό κρατικής χρηματοδότησης για τις συντάξεις, με τους εταίρους να την υπολογίζουν στο 12 — 15 % του ΑΕΠ και την κυβέρνηση να την εμφανίζει περί το 9%.