Συμπτώματα επικοινωνιακής ανεπάρκειας στο Μέγαρο Μαξίμου
Διαγκωνισμός στελεχών στο Μαξίμου για την κεντρική επικοινωνιακή τακτική και παιχνίδια εξουσίας
Η περίοδος που το Μέγαρο Μαξίμου είχε την πολυτέλεια να κουμαντάρει με επικοινωνιακή δεξιοτεχνία και μαεστρία κάθε δυσάρεστο γεγονός ή αρνητικό αποτέλεσμα στο μέτωπο της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής έχει αρχίσει πλέον να κλείνει τον κύκλο της. Η έλλειψη πειστικής επικοινωνιακής γραμμής δεν επιβεβαιώνεται μόνο στη διογκούμενη δυσπιστία της κοινής γνώμης, όπως αυτή καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις, αλλά γίνεται ακόμη πιο εμφανής στα «θνησιγενή» πολιτικά αφηγήματα του Μεγάρου Μαξίμου, τα οποία διαδέχονται το ένα το άλλο με ευκαιριακό τρόπο και δίχως να «κουμπώνουν» αποτελεσματικά επάνω σε μια στρατηγική με ουσιαστικό περιεχόμενο σε βάθος χρόνου. Αν και για τα συμπτώματα επικοινωνιακής ανεπάρκειας που παρουσιάζει το Μέγαρο Μαξίμου η κριτική στρέφεται στους καθ’ ύλην αρμόδιους, δηλαδή τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δ. Τζανακόπουλο και τον διευθυντή του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού Θ. Μιχόπουλο, εντούτοις πολλές φορές η χάραξη της «κυβερνητικής γραμμής» πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα της επικαιρότητας είναι αποτέλεσμα και επιρροής και άλλων ισχυρών παραγόντων ή σε κάποιες περιπτώσεις μονομερών αποφάσεων του ίδιου του πρωθυπουργού. Για τους παροικούντες το Μέγαρο Μαξίμου είναι κοινό μυστικό ότι ο Αλ. Τσίπρας αποφασίζει πολλές φορές κόντρα στις πιο συγκρατημένες εισηγήσεις των στενών του συνεργατών ή των αρμοδίων υπουργών, αιφνιδιάζοντάς τους σε βαθμό «αδειάσματος». Ο «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας Ευκλείδης Τσακαλώτος έχει πληρώσει κατ’ επανάληψη τα «επικοινωνιακά τερτίπια» του Μεγάρου Μαξίμου το διάστημα που διαπραγματευόταν με τους θεσμούς, καθώς η επικοινωνιακή γραμμή που «ακολουθούσε» το πρωθυπουργικό επιτελείο ήταν εντελώς διαφορετική από το πολιτικό πλαίσιο με το οποίο προσερχόταν στις διαβουλεύσεις ο ίδιος.
ΜΠΡΑ-ΝΤΕ-ΦΕΡ
Ωστόσο και στον στενό πυρήνα του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος εδώ και αρκετό καιρό καταγράφονται διαφωνίες και αντικρουόμενες εισηγήσεις μεταξύ των προσώπων που εμπλέκονται στη χάραξη της πολιτικής και επικοινωνιακής στρατηγικής. Διότι εκτός από τους θεσμικά υπεύθυνους, δηλαδή Τζανακόπουλο και Μιχόπουλο, ρόλο και λόγο έχουν και τα στελέχη που «απαρτίζουν» τον περίφημο «πρωινό καφέ». Μεταξύ αυτών οι Π. Σκουρλέτης, Ο. Γεροβασίλη, Χρ. Βερναρδάκης, Ν. Παππάς και Δ. Λιάκος. Επίσης ενεργό ανάμειξη έχει και η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Ρ. Σβίγκου. Αλλα στελέχη που ανήκουν στην ευρύτερη επικοινωνιακή ομάδα του Μεγάρου Μαξίμου, όπως ο πρώην διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, Α. Τσέκερης, εσχάτως έχουν αρχίσει και αποδυναμώνονται, είτε διότι το «παιχνίδι» μοιράζονται αποκλειστικά και εμπιστευτικά με τον ίδιο τον πρωθυπουργό οι Ν. Παππάς και Δ. Τζανακόπουλος είτε γιατί σε κρίσιμα ζητήματα, που χρήζουν προσεκτικών χειρισμών, έχουν διαφορετική θέση. Στην υπόθεση Καμμένου οι πληροφορίες αναφέρουν ότι κάποιοι εκ των μετεχόντων στον «πρωινό καφέ» επιχείρησαν να αποτρέψουν τον Αλ. Τσίπρα από το να τοποθετηθεί τόσο υποστηρικτικά για το πρόσωπο του υπουργού Αμυνας, κυρίως να αποφύγει να υιοθετήσει την «υπερασπιστική» του γραμμή απέναντι στην κριτική που δέχτηκε μετά τις αποκαλύψεις για εμπλοκή του στην υπόθεση «Noor-1».
Νέα πρόσωπα
Εκτός όμως από τις «πολλές» γραμμές που εκπορεύονται μέσα από το επικοινωνιακό στρατηγείο του Μεγάρου Μαξίμου ακόμη ένα ζήτημα που γεννά δυσλειτουργίες σχετίζεται με τις «προσωπικές διαφορές» και «βεντέτες» που εκδηλώνονται κατά καιρούς μεταξύ των στενών συνεργατών του Αλ. Τσίπρα. Είναι γνωστό πως ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, Θ. Μιχόπουλος, δεν «ανταλλάσσει» βλέμμα στις συσκέψεις που γίνονται στο Μέγαρο Μαξίμου με τον υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής Ν. Παππά. Επίσης σε καθεστώς «παραγκωνισμού» και «απομόνωσης» βρίσκονται και ο Χρ. Βερναρδάκης αλλά και ο Α. Τσέκερης. Οι πληροφορίες που φέρουν τον πρωθυπουργό να ετοιμάζει «αλλαγές» σε πρόσωπα αλλά και στη δομή των υπηρεσιών επικοινωνίας του Μεγάρου Μαξίμου δεν απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα, δεδομένου ότι έχει δεχτεί εισηγήσεις για ένα άλλο μοντέλο επικοινωνιακής προβολής του κυβερνητικού έργου και μετάδοσης της στρατηγικής του κόμματος. Ο πρωθυπουργός στο ζήτημα αυτό δέχεται συμβουλές από κορυφαίους δημοσιογράφους, με τους οποίους διατηρεί φιλικές σχέσεις, όπως ο αρθρογράφος της «Αυγής», Θ. Καρτερό. Ο τελευταίος φέρεται να του έχει εισηγηθεί να στήσει τη δομή του επικοινωνιακού επιτελείου στα πρότυπα του Λευκού Οίκου, με την καθιέρωση του «ανώτατου συμβούλου του πρωθυπουργού για θέματα επικοινωνίας» (senior advisor). Εκτός αυτού άλλες σημαντικές προσωπικότητες από τον χώρο της δημοσιογραφίας, την κρίση των οποίων εμπιστεύεται ο Αλ. Τσίπρας, είτε σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις που έχει μαζί τους είτε παρακολουθώντας τη δημόσια αρθρογραφία τους, είναι οι Γ. Λακόπουλος, Παν. Παναγιώτου και ο πρώην εκπρόσωπος Τύπου της ΔΗΜΑΡ, Χρ. Μαχαίρας.