Mε ανοιχτή την ηµεροµηνία διεξαγωγής των εθνικών εκλογών και υπό συνθήκες πολιτικής αποξένωσης µε τον συγκυβερνήτη του, Πάνο Καµµένο, για την υπόθεση του «Μακεδονικού», ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας θα επιχειρήσει το αργότερο µέχρι τη ∆ιεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης τον Σεπτέµβριο να συνδυάσει το αφήγηµα της «καθαρής εξόδου» από τη σκληρή επιτήρηση της ελληνικής οικονοµίας µε την παρουσίαση ενός «ευπρόσωπου» κυβερνητικού σχήµατος.

Ο «τελευταίος ανασχηµατισµός» για τον κ. Τσίπρα αποκτά επιπρόσθετο ενδιαφέρον αναφορικά µε τα πολιτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά που θα έχει, καθώς θα δροµολογηθεί εν µέσω εσωτερικής ρευστότητας, λόγω της υποβόσκουσας ρήξης του ΣΥΡΙΖΑ µε τους Ανεξάρτητους Ελληνες, και µε φόντο τις διαιρέσεις που καταγράφονται στον χώρο του Κινήµατος Αλλαγής και τείνουν να αποκτήσουν δυναµική διάσπασης, κάτι που στο Μέγαρο Μαξίµου περιµένουν να συµβεί.

Η κινητικότητα του Μεγάρου Μαξίµου για την αναζήτηση «προοδευτικών συµµάχων» στη διακυβέρνηση της χώρας, που θα «αντικαταστήσουν» όσους εκ των ΑΝ.ΕΛ. στο τέλος «ανταποκριθούν» στην απειλή του Π. Καµµένου να αποσύρει την εµπιστοσύνη του προς την κυβέρνηση, αποτελεί στην παρούσα φάση προσωπικό στοίχηµα για τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Τα κριτήρια για τις αποφάσεις που θα λάβει ο πρωθυπουργός προκειµένου να προχωρήσει σε αλλαγές στο κυβερνητικό σχήµα δεν σχετίζονται µόνο µε το «προοδευτικό» πρόσηµο που θέλει να δώσει µέσα από τις επιλογές των προσώπων, αλλά θα ανταποκρίνονται και σε δύο ακόµη αναγκαιότητες-τακτοποιήσεις για όσους τον τελευταίο καιρό βρίσκονται «εκτεθειµένοι» στην επικίνδυνη ζώνη του πολιτικού κόστους. Τόσο από τις αποφάσεις της κυβέρνησης στο οικονοµικό πεδίο όσο και στο µέτωπο των εθνικών θεµάτων.

Ο πρωθυπουργός, αλλάζοντας την εικόνα της κυβέρνησης, ναι µεν θα έχει ως γνώµονα να «αφαιρέσει» τα µνηµονιακά χαρτοφυλάκια απ’ όσους τα κατέχουν σήµερα, µε πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις τους υπουργούς Οικονοµικών Ε. Τσακαλώτο, Εργασίας Ε. Αχτσιόγλου, αλλά την ίδια στιγµή, εφόσον και οι ίδιοι το επιθυµούν, δεν θα µείνουν «εκτός» κυβερνητικού κάδρου, αλλά θα µετακινηθούν σε πιο ασφαλή πόστα εξουσίας. Επίσης, στο πλαίσιο των αλλαγών που σχεδιάζει, υπολογίζει να «αξιοποιήσει», παρέχοντάς τους κυβερνητική παρουσία, βουλευτές του κόµµατος από τη Μακεδονία, όπως είναι οι Θ. Τζάκρη, Μ. Μπόλαρης, Θ. Παραστατίδης.

Ωστόσο, το κυρίαρχο ζήτηµα του «ανασχηµατισµού» θα είναι το πώς θα γίνει στα χέρια του πρωθυπουργού «εργαλείο» επέκτασης της κυριαρχίας του για να αποφευχθεί εγκαίρως οποιαδήποτε απρόσµενη απώλεια του ελέγχου των πολιτικών εξελίξεων από τον ίδιο. Επάνω σε αυτή την προοπτική, οι δυνάµεις που θα προσφέρουν το κατάλληλο άλλοθι στον πρωθυπουργό, έστω και σε ατοµικό επίπεδο, για να κερδίσει ανάσες µακροηµέρευσης στην εξουσία, βρίσκονται στον χώρο της Κεντροαριστεράς και εσχάτως προβάλλουν ως «εν δυνάµει» αντικαταστάτες των Ανεξαρτήτων Ελλήνων στα χαρτοφυλάκια της διακυβέρνησης.

Ο Στ. Θεοδωράκης, µαζί µε όσους βουλευτές τον ακολουθούν ακόµη, πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Γ. Ραγκούσης, καθώς και άλλοι «πρώην ΠΑΣΟΚοι», που έχουν γίνει αποδέκτες των σχετικών βολιδοσκοπήσεων του Μεγάρου Μαξίµου.    

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, Σάββατο 23 Ιουνίου, 2018