Η απόγνωση του πρωθυπουργού για τις διαφαινόµενες αρνητικές προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ στις επόµενες εκλογές, που συνεπάγονται απώλεια της εξουσίας, δηµιουργεί σύµφωνα µε όλες τις ενδείξεις την υιοθέτηση από κυβερνητικής πλευράς ενός σκληρού πολιτικού ροκ, µε επιθέσεις και σκανδαλολογία κατά πάντων. Η τακτική αυτή αποκάλυψε και µια απρόσµενη διάρρηξη σχέσεων µε µια πολιτική πτέρυγα και ένα σύστηµα µε το οποίο ο κ. Τσίπρας όχι µόνο εντέχνως διοχέτευε ότι ήθελε να τα έχει καλά, αλλά και εξίσου εντέχνως άφηνε να εννοηθεί ότι είχε την υπόγεια ανοχή του. Αναφερόµαστε βεβαίως στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραµανλή, ο οποίος µαζί µε την κυβέρνησή του των ετών 2004-2009 έγιναν αιφνιδίως στόχος της αριστερής κυβέρνησης, µε τον κ. Τσίπρα να κατηγορεί ευθέως και προσωπικώς τον κ. Καραµανλή ως υπαίτιο του δηµοσιονοµικού εκτροχιασµού της χώρας. Το ερώτηµα είναι γιατί και γιατί τώρα, όταν ο πρωθυπουργός, στα πέντε περίπου χρόνια που κυβερνάει, είχε αφήσει στο απυρόβλητο τον Κώστα Καραµανλή, στρέφοντας τις επιθέσεις του κυρίως προς τους εκσυγχρονιστές του κ. Σηµίτη και στο ΠΑΣΟΚ, µε ιδιαίτερες αιχµές µάλιστα στα ζητήµατα της διαφθοράς. Και τα σχετικά ερωτήµατα έχουν τη σηµασία τους αν ληφθεί υπόψη ότι:

-Ο κ. Τσίπρας είχε παρευρεθεί στο Ιδρυµα Καραµανλή, στην εκδήλωση για τη συµπλήρωση 15 ετών από τον θάνατο του Κωνσταντίνου Καραµανλή.

-Πρότεινε και ψήφισε για Πτ∆ έναν εκ των στενότερων συνεργατών του πρώην πρωθυπουργού, τον Προκόπη Παυλόπουλο, ενώ χρησιµοποίησε τον κ. ∆. Παπαγγελόπουλο στη θέση του αν. υπ. ∆ικαιοσύνης.

-Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα είχε προβεί στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τα Μνηµόνια, η οποία θα εξέταζε τις ευθύνες από το 2009 έως και το 2012. Θα διερευνούσε δηλαδή τους λόγους για τους οποίους µας έβαλαν στα Μνηµόνια όλες οι κυβερνήσεις, αφήνοντας στο απυρόβλητο τις κυβερνήσεις Καραµανλή.

REBATE ΚΑΙ NOVARTIS

Το έναυσµα της επίθεσης στον Κώστα Καραµανλή και στην κυβέρνησή του το έδωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, όταν, σε συνέντευξή του στο Open του Ιβάν Σαββίδη και µιλώντας για τα θέµατα της οικονοµίας, κατονόµασε τον Κ. Καραµανλή ως τον βασικό υπαίτιο των σηµερινών δηµοσιονοµικών προβληµάτων, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Οι ευθύνες της κυβέρνησης Καραµανλή για τον δηµοσιονοµικό εκτροχιασµό είναι προφανείς και µεγάλες. Και είναι, αν θέλετε, η αιτία που βρεθήκαµε στη φάκα. Από εκεί και πέρα, οι χειρισµοί που έγιναν µετά δεν ήταν οι καλύτεροι δυνατοί για να βγούµε από τη φάκα. Και τα προγράµµατα και οι επιλογές οι οποίες έγιναν αποδείχθηκαν λαθεµένες. Είναι διαφορετικές ευθύνες, αλλά είναι εξίσου µεγάλες».

Τη σκυτάλη πήραν τρεις υπουργοί της κυβέρνησης, οι κ.κ. Ξανθός, Πολάκης και Αχτσιόγλου, οι οποίοι σε κοινή συνέντευξή τους ανέσυραν υπόθεση του παρελθόντος και συγκεκριµένα ενδεχόµενη ζηµία του ελληνικού ∆ηµοσίου, ύψους 241 εκατ. ευρώ κατά την περίοδο 2006-2010, τα οποία δεν εισπράχθηκαν από τις φαρµακοβιοµηχανίες εξαιτίας της µη προώθησης από τους αρµόδιους υπουργούς των αποφάσεων για το λεγόµενο rebate. Το οποίο συνίσταται σε έκπτωση επί της κατανάλωσης φαρµάκων -σε όγκο και σε ετήσια βάση- που πραγµατοποιεί το δηµόσιο σύστηµα υγείας (νοσοκοµεία του ΕΣΥ, συνταγογραφία ΕΟΠΥΥ κ.λπ.). Είναι δε χαρακτηριστικό ότι διά της ανάδειξης του θέµατος αυτού η κυβέρνηση επιχειρεί εµµέσως πλην σαφώς να τοποθετήσει και την «καραµανλική» οµάδα και τον πρώην πρωθυπουργό στο κάδρο της Νοvartis, δεδοµένου ότι από τη µη προώθηση του rebate, µεταξύ των φαρµακοβιοµηχανιών που υποτίθεται ότι ωφελήθηκαν ήταν και η συγκεκριµένη, περιώνυµη φαρµακοβιοµηχανία.

Αυτή η αλλαγή πλεύσης του κ. Τσίπρα προφανώς έχει σχέση µε την προσπάθειά του να υποκαταστήσει οποιοδήποτε άλλο κόµµα στον χώρο της Κεντροαριστεράς, ως µοναδικός εκπρόσωπός της. Ετσι κόβει οποιεσδήποτε γέφυρες µε την «καραµανλική» πλευρά, για να πείσει ότι έχει απόσταση από τη λεγόµενη ∆εξιά. Συγχρόνως η αποτυχία οποιασδήποτε συνεννόησης µε το ΚΙΝ.ΑΛ., καθώς η Φώφη Γεννηµατά θεωρεί ότι τη συµφέρει η αυτονοµία, καθώς αποτελεί τη συνέχεια του ΠΑΣΟΚ, επιτρέπει στον κ. Τσίπρα να διεκδικήσει τον κεντροαριστερό χώρο, εκµεταλλευόµενος µάλιστα το γεγονός ότι το Κίνηµα Αλλαγής παραµένει µε χαµηλή απήχηση στην κοινωνία, όπως δείχνουν τουλάχιστον τα δηµοσκοπικά στοιχεία.

Από την άλλη πλευρά, µε την επίθεση στην «καραµανλική» πτέρυγα ο κ. Τσίπρας επιδιώκει να υπονοµεύσει και τη συνοχή της Ν.∆. ∆εν είναι τυχαίο ότι στη συνέντευξή του ο πρωθυπουργός αποδίδοντας τις µεγαλύτερες ευθύνες στην κυβέρνηση Καραµανλή επιδιώκει περίπου να αµβλύνει τις ευθύνες των κυβερνήσεων που ακολούθησαν, συµπεριλαµβανοµένης της κυβέρνησης Σαµαρά.

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά 22/3/2019